«مایهٔ افتخار و عزت من…»؛ مادر شهید حسن خنسا، داستان جوانی را روایت میکند که در راه نیکوکاری زیست و به مقام شهادت رسید
فاطمه دقماق، مادر شهید حسن علی خنسا، روایتی تأثیرگذار از مسیر انسانی و تعهد پسرش به خدمترسانی به مجروحان و مصدومان را بیان کرد و تأکید نمود که او «خوشنام، خوشخلق، خوشقیافه و خوشدین» بود و شهادت او بیهوده نبوده، بلکه او شایستهٔ این جایگاه بود.
خانم فاطمه دقماق، مجری، گفت که پسرش حسن، پیش از شهادت و پس از آن، مایهٔ افتخار او بوده است؛ چرا که وی سالها پیش به عنوان داوطلب به «هیئت بهداشتی» پیوست و در روزهای صلح به خدمترسانی به مردم و در زمان بلایای طبیعی و حوادث اضطراری به امدادرسانی به مصدومان مشغول بود.
با شعلهور شدن جنگ و نبرد «أولی البأس» (صاحبان قدرت)، او در صفوف مقدم نیروهای امداد و نجات وابسته به هیئت بهداشتی حضور داشت و در عملیات آواربرداری و ارائهٔ کمک در ضاحیهٔ جنوبی (بیروت) مشارکت داشت.
وی توضیح داد که حسن از همان لحظات اولیهٔ هر وضعیت اضطراری در میدان حضور داشت، مجروحان را دلداری میداد و به مصدومان امداد میرساند. همچنین، او در استقبال از آوارگانی که از تاریخ ۲۳ اکتبر (تشرین) با آغاز درگیریها در جنوب به بیروت پناه آورده بودند، مشارکت کرد.