تهران- الکوثر: شوشتر از شهرهاي استان خوزستان در جنوب غربي ايران است اين شهر در دامنه هاي رشته کوه زاگرس واقع شده و بر اساس سرشماري منطقه اي در سال ۱۳۹۰ جمعيتي معادل ۲۰۱ هزار نفر دارد فاصله مسير زميني اين شهر از اهواز، مرکز استان ۸۵ کيلومتر و از تهران ۸۳۱ کيلومتر است.

عبدا... مستوفي در نزهة القلوب مي نويسد: برخي اصل واژه شوشتر را ششدر احتمال داده اند و اين به دليل آن است که اين شهر داراي ۶ دروازه بوده است.

شوشتر از زمان ساسانيان تا ابتداي دوره پهلوي در اغلب دوره هاي تاريخي مرکز استان خوزستان بوده و در سال ۱۳۰۳ شمسي در پي شيوع بيماري و با دستور رضا خان آلاشتي(پهلوي) مرکز استان خوزستان (استان ششم ايران) از شوشتر به ناصري (اهواز) منتقل شد.

در شوشتر ۱۷ مجموعه باستاني گمانه زني شده و تمامي اين محوطه ها به ثبت ملي رسيده است يکي از اين آثار «مجموعه سازه هاي آبي» است که در ۲۶ ژوئن ۲۰۰۹(۵ تير ماه ۱۳۸۸) در نشست سالانه کميته ميراث جهاني يونسکو در شهر سويل اسپانيا با احراز ايندکس ۱،۲و۵ با عنوان نظام آبي تاريخي شوشتر يا (Shushtar Water Structure) به صورت يکجا به عنوان دهمين اثر ايران در فهرست ميراث جهاني يونسکو با شماره ۱۳۱۵ به ثبت رسيده است.

سازه های آبی شوشتر مجموعه ای به هم پيوسته از پل ها، بندها، آسياب ها، آبشارها، کانال ها و تونل های عظيم هدايت هستند که در ارتباط با يکديگر کار مي کنند. بنای اوليه اين سازه ها در دوران هخامنشيان تا ساسانيان برای بهره گيری بيشتر از آب ساخته شده است.

در سفرنامه مادام ژان ديولافوا باستان شناس نامدار فرانسوی از اين مجموعه به عنوان بزرگ ترين مجموعه صنعتی پيش از انقلاب صنعتی ياد شده است.