بزرگداشت زکریای رازی
محمدبن‌زکریای رازی فیلسوف و حکیم نامدار و معروف ایران، با نقض‌هایی که بر فرقه‌های کلامی و به‌ویژه معتزلیان داشته، می‌تواند راهگشای ما در بحث از تشیع او باشد.
به‌رغم اتهام رازی به الحاد و مادی‌گری، در تاریخ حیات فکری جهان اسلام، داده‌ها و اسناد تاریخی ـ فلسفی برجای مانده، بر گرایش شیعی عمیق رازی دلالت می کنند.
هم‌چنین توجه به آثاری چون الامامُ الفاضِل المعصوم و الامام و المأموم المُحِقّین و دیگر نوشته‌های او، تأییدی بر این مطلب است.
بیشتر بدانید:
«تریاژ هوشمند» بیمار؛ ابتکار بیمارستان سپاه برای تشخیص سریع‌تر بیماری‌ها
رقابت دانشجویان ایران برای کسب سهمیه حضور در هفتمین دوره مسابقات قرآنی مسلمانان
عالم نامدار جهان تشیع، ابن‌طاووس در کتاب الاَمان خود نقل کرده که رازی شیعی مذهب بوده است. هم چنین مرحوم علامه شیخ آقا بزرگ تهرانی، در کتاب الذَریعة الی تَصانیفِ الشیعَه، رازی را در شمار مؤلفان شیعه دانسته است.
از رازی کتاب‌ها و مقاله‌های بسیاری به یادگار مانده است. کوشش فراوان او در راه علم و تحقیق، موجب شد که در علوم و فنون مختلف صاحب‌نظر باشد و زحمت مداومش، باعث شد که کتاب‌های بسیاری را به‌رشته تحریر درآورد.
نخستین صورت از تألیفات رازی، فهرستی است که خود او برای کتاب‌هایش نوشته که «ابن‌الندیم» هم آن را در کتاب الفهرست نقل کرده است. برخی از آثار او عبارتند از:
الحاوی، الجَذْر الحِصّیة، الاَسرار، المَدْخل التعلیمی، الطِبُ الرّوحانی، السیرةُ الفلسفیه، اَمارت الاِقبال الدولة، اللّذة و العلم الالهی.