در این منطقه‌ی محاصره‌شده، زنان – به‌ویژه مادران – هر روزه با صحنه‌هایی از درد و رنج روبه‌رو هستند. آن‌ها شاهد از دست دادن فرزندانشان با چشمان خود هستند و در عین حال برای یافتن لقمه‌ای نان برای سیر کردن فرزندانشان تلاش می‌کنند. قحطی آن‌ها را واداشته تا راهکارهایی سخت و دردناک برای زنده ماندن بیابند؛ به‌طوری که ماکارونی جایگزین آرد شده است. مادران آن را خیس کرده و ورز می‌دهند تا به‌عنوان نان استفاده شود، زیرا قیمت آرد به‌شکل غیرقابل تصوری افزایش یافته و به حدود ۱۵ میلیون لیره رسیده است.
یکی از مادران در غزه می‌گوید:«ماکارونی شده آرد... ببین این ماکارونی رو، خیسش می‌کنیم و با یه کیلویی آرد قاطی می‌کنیم برای بچه‌ها. حتی عدس رو هم آرد می‌کنیم. داریم کم‌کم می‌میریم. کاش چیزی برای خوردن بود.»
بیشتر بخوانید
صحنه‌ی امروز غزه، ترکیبی از گرسنگی و کرامت، فقر و پایداری، فاجعه و اراده است. زنان غزه – مادران، همسران، خواهران – تنها پرچم‌دار صبر و ایستادگی نیستند، بلکه در خط مقدم نبرد روزمره برای بقا و ادامه‌ی زندگی ایستاده‌اند.
در زمانی که جهان تنها نظاره‌گر این واقعیت تلخ است، زن فلسطینی با قامتی افراشته پیش می‌رود، تسلیم نمی‌شود، و به شاهد زنده‌ای بر یکی از بی‌رحمانه‌ترین صحنه‌های نسل‌کشی علیه مردم خود تبدیل می‌شود؛ الگویی روشن از اراده، استقامت و عشق به زندگی، با وجود تمام تلاش‌ها برای مرگ تدریجی آن‌ها.