در برنامه «القرآن و الحیاة الطیبة»، شهید صفی‌الدین به خطر کم‌اهمیت شمردن برخی گناهان اشاره کرده است که ظاهراً ساده به نظر می‌رسند و در روایات به آن‌ها «محقرات الذنوب» گفته می‌شود. ایشان در سخنان خود به احادیثی از امام باقر و امام صادق (علیهما السلام) استناد کرده‌اند که نسبت به سهل‌انگاری در این گناهان هشدار می‌دهند، چرا که این گناهان آثار و پیامدهای خطرناکی در دنیا و آخرت دارند.
بیشتر بدانید:
صبر؛ كليد نجات و جوهره توحيد عملي در زندگي مؤمنان | ثامن الحجج ع
مودّت حقیقی؛ پیوندی ناگسستنی بر پایه ایمان و ولایت | ثامن الحجج ع
در روایات امام باقر (علیه السلام) و امام صادق (علیه السلام) هشدار واضحی درباره گناهانی آمده است که انسان آن‌ها را کوچک و بی‌اهمیت می‌پندارد. امام باقر (علیه السلام) فرموده‌اند: «از محقرات الذنوب بپرهیزید، زیرا این گناهان طلبکار دارند.» منظور از «محقرات» همان گناهانی است که انسان به آن‌ها بی‌توجه است و اهمیت نمی‌دهد، در حالی که ممکن است باعث عواقب بزرگی شود.
اغلب ما این رفتارها را برای خودمان توجیه می‌کنیم، مانند تعدی به دیگران، آزار کلامی یا عملی، یا حتی تخلفات قانونی، و فکر می‌کنیم این مسائل کوچک و قابل گذشت هستند، اما حقیقت این است که این گناهان، همان‌طور که امام فرموده‌اند، طلبکار دارند و آثارشان در دنیا و آخرت باقی می‌ماند.
قرآن کریم نیز این موضوع را به وضوح بیان کرده است: «ما آنچه را انجام داده‌اند و آثار آن را می‌نویسیم و همه چیز را در کتابی آشکار ثبت کرده‌ایم.» (سوره یس، آیه ۱۲) این آیه نشان می‌دهد که هر عملی، هرچند کوچک، ثبت و ضبط می‌شود. بنابراین، باید در رفتارهای روزمره خود تجدیدنظر کنیم و هیچ گناهی را کوچک نشماریم، زیرا هر کار کوچک و بزرگی حساب و کتاب دارد.