شیخ جمال‌الدین شبیب، نویسنده و پژوهشگر برجسته اسلامی، در برنامه «الوجه الآخر» تحلیل خود بر این نکته تأکید کرد که شهادت صرفاً پایان زندگی دنیوی نیست، بلکه آغاز مرحله‌ای نوین و والاتر از زندگی واقعی است که انسان به آن وارد می‌شود.

شهادت؛ گذر به زندگی حقیقی

ایشان بیان داشتند که این فرهنگ و نگرش ریشه در تعالیم قرآنی دارد و آیات نورانی قرآن کریم از طریق پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله و سلم) در دل‌های انبیاء، صحابه و انصار که همراه ایشان در راه خدا جهاد کردند و جان خود را فدا نمودند، نهادینه شده است. این آموزه‌ها نشان می‌دهد که شهادت نه تنها یک مرگ معمولی نیست، بلکه سرشار از خیر و آرامش ابدی است.

به عنوان نمونه، ایشان به روایتی از یکی از اصحاب پیامبر اشاره کردند که در جریان یکی از جنگ‌ها، هنگام خوردن چند میوه، از پیامبر پرسید: «بین من و بهشت چه فاصله‌ای است؟» پیامبر پاسخ دادند: «این میوه‌ها فاصله‌اند.» آن صحابی میوه‌ها را کنار گذاشت و با شجاعت به مبارزه پرداخت تا به درجه شهادت نائل آمد.

بیشتر بدانید:

 نجف و قم؛ دو مرکز بزرگ اسلامی در مسیر توسعه اندیشه دینی | الوجه الآخر

حج به‌عنوان یک گردهمایی جهانی؛ بازتاب آگاهی جمعی مسلمانان | الوجه الآخر

شیخ شبیب تأکید کرد که این فرهنگ شهادت‌طلبی که از آغاز اسلام در دل مؤمنان کاشته شده بود، در واقعه کربلا و به ویژه در قیام امام حسین (علیه‌السلام) به اوج خود رسید؛ زمانی که امام حسین، اهل بیت و یاران اندکش، جان خود را در راه احیای دین، تثبیت حق و مقابله با انحرافات از تعالیم ناب اسلام فدا کردند. ایشان افزودند که این فرهنگ، میراثی کهن و اصیل برای مسلمانان است و هنگامی که مفاهیم عمیق آن در زندگی فردی و اجتماعی به کار گرفته شود، تحولات بنیادینی را به دنبال خواهد داشت.

وی همچنین به تجربه خود در لبنان اشاره کرد و گفت: پس از اشغال این کشور توسط رژیم صهیونیستی در سال ۱۹۸۲ میلادی، مقاومت اسلامی شکل گرفت. در آن زمان، گرچه برخی سازمان‌های چپ‌گرا و ملی‌گرای فلسطینی و لبنانی وجود داشتند، اما تعداد کمی از آنها در برابر دشمن مقاومت کردند. دشمن در مدت کوتاهی توانست به بیروت برسد و بخش‌های وسیعی از لبنان را اشغال کند و سال‌ها فساد و ناامنی را بر جای گذارد. اما مقاومت اسلامی با تکیه بر ایمان، اراده و فرهنگ شهادت‌طلبی، ظهور کرد، ایستادگی نمود و دشمن را از خاک لبنان بیرون راند.

در پایان، شیخ شبیب اظهار داشت: «آغاز مقاومت اسلامی همراه بود با برگزاری مجالس عزاداری عاشورا که این زخم روحی و تغذیه معنوی برگرفته از قرآن و سنت پیامبر، جوانان را به ایستادگی در برابر ظلم، باطل و استکبار صهیونیستی ترغیب کرد. این مقاومت در شرایطی شکل گرفت که سلاح‌های پیشرفته‌ای در اختیار نبود و تنها با سلاح‌های ساده و حتی برخی زنان با استفاده از روش‌های ابتکاری مانند ریختن روغن داغ بر دشمن، به مقابله پرداختند. این تحول عظیم در طول حدود ۳۰ تا ۳۵ سال نشان داد که چگونه فرهنگ شهادت و ایمان، می‌تواند زندگی فردی و اجتماعی را دگرگون سازد و قدرتی بی‌بدیل خلق نماید.»