به گزارش پایگاه شبکه الکوثر ، معرفی و رای اعتماد به الحریری برای تشکیل کابینه حاوی چند نکته است.

اول اینکه؛ سعد الحریری برای سومین بار در 4 سال اخیر است که مامور به تشکیل کابینه لبنان شد. وی در سال‌های 2016 و 2018 نیز کابینه لبنان را تشکیل داده بود، اما اکتبر 2019 و پس از 13 روز اعتراض مردمی از سمت نخست وزیری لبنان استعفا داد. 

دوم اینکه؛ از 128 نماینده پارلمان لبنان تنها 65 نفر به الحریری رای مثبت دادند، در حالی که مصطفی ادیب با 90 رای مثبت از پارلمان رای اعتماد گرفته بود. به عبارت دیگر، سعد الحریری تنها موفق شد حد نصاب لازم را برای رای اعتماد از پارلمان به دست آورد. سید هادی سیدافقهی، کارشناس مسایل غرب آسیا عنوان می‌کند الحریری در حالی 25 رای کمتر از ادیب در پارلمان لبنان به دست آورد که ادیب عمق سیاسی در این کشور نداشت.

سوم اینکه؛ حزب‌الله لبنان و جریان ملی آزاد از نخست وزیر سعد الحریری حمایت نکرد، اما جنبش امل از نخست وزیری الحریری حمایت کرد. حتی در دروون جریان 14 مارس نیز برخی از گروه‌ها با نخست وزیری الحریری مخالفت کردند. «ولید جنبلاط»، رییس حزب سوسیالیست ترقی‌خواه و «سمیر الجعجع»، رئیس حزب نیروهای لبنانی یا همان فالانژها مخالفت خود را با نخست‌وزیری دوباره الحریری اعلام کرده بودند. لذا سعد الحریری با رای شکننده‌ای به عنوان نخست وزیر مکلف به تشکیل کابینه معرفی شد. 

چهارم اینکه؛ رسانه‌های نزدیک به الحریری انجام داده و وی را ناجی لبنان معرفی کردند. لبنان در 4 سال اخیر 3 نخست وزیر داشت که شامل سعد الحریری، حسان دیاب، مصطفی ادیب بود. با ناکامی ادیب در تشکیل کابینه، در صورتی که الحریری بتواند کابینه خود را تشکیل دهد، چهارمین کابینه لبنان در چهار سال اخیر خواهد بود که شخص الحریری به تنهایی 3 کابینه را تشکیل داده است.

این در حالی است که وی از سال 2009 تا 2011 نیز نخست وزیری لبنان را بر عهده داشت. به عبارت دیگر در یک دهه اخیر، الحریری 5 سال پست نخست وزیری لبنان را بر عهده داشت. بنابراین، این سوال مطرح می‌شود که چگونه شخصی که بیش از هر کسی پست نخست وزیری لبنان را در اختیار داشته، قرار است ناجی لبنان از مشکلات عدیده در حوزه‌های مختلف باشد؟ در واقع، دلیل اصلی مخالفت حزب‌الله و جریان ملی آزاد با نخست وزیری الحریری نیز به این موضوع بر می‌گردد که وی در شکل‌گیری بحران‌های لبنان نقش اساسی داشته است. 

پنجم اینکه؛ الحریری پس از کسب رای اعتماد از پارلمان، گفت، دولتی متشکل از افراد متخصص غیرحزبی تشکیل خواهد داد که وظیفه آن اصلاحات اقتصادی و مالی برای لبنان است و فراکسیون‌های اصلی در پارلمان قول حمایت از دولت برای اجرای آن را داده‌اند.

با این حال، عملکرد الحریری به خصوص در سال 2018 نشان داد که وی به شدت «حزبی» عمل می‌کند، به گونه‌ای که حتی به گروه‌های اهل سنت که در چارچوب 14 مارس نیستند نیز اجازه مانور چندانی نمی‌دهد. بنابراین، به نظر می‌رسد تشکیل کابینه غیرحزبی صرفاً یک شعار رسانه‌ای باشد. 

ششم اینکه؛ الحریری در شرایطی برای سومین بار در 4 سال اخیر مامور به تشکیل کابینه می‌شود که با توجه به کسب رای 65 نفر از نمایندگان پارلمان، کابینه احتمالی وی نیز با رای شکننده‌ای تشکیل خواهد شد. در عین حال، کابینه وی در صورت موفقیت برای تشکیل کابینه باید با چالش‌های مهمی نظیر مسایل متعدد اقتصادی، شیوع کرونا و اختلاف‌های شدید سیاسی در درون لبنان مواجه شود.  

برای اطلاع از آخرین خبرهای ایران و جهان اینجا کلیک کنید