به گزارش پایگاه شبکه الکوثر ،  در خصوص اظهارنظر دیوید فریدمن چند نکته مهم وجود دارد. 

نخست اینکه؛ دخالت در امور داخلی دیگر کشورها از مهمترین راهبردهای سیاست خارجی ایالات متحده آمریکا است. آمریکا داعیه رهبری جهان دارد و این رهبری را در حدی تعریف می کند که حتی حکام ناهمسو با خود را تهدید به برکناری از قدرت می کند.  این موضوع در سال 2019 در عراق رخ داد. عادل عبدالمهدی، نخست وزیر سابق عراق که استقلال این کشور به خصوص در سیاست خارجی را پیگیری می کرد با خشم آمریکا مواجه شد. آمریکا اکتبر 2019 با سازماندهی تظاهرات ضد دولتی در عراق توسط جریان های وابسته و نفوذی، زمینه استعفای عبدالمهدی از نخست وزیر را فراهم کرد. دلیل خشم آمریکا از عبدالمهدی نیز توافق عراق با چین برای همکاری های راهبردی و همچنین همراهی نکردن عبدالمهدی با تحریم های ضد ایرانی آمریکا بود. 

دوم اینکه؛ آمریکا اعتقادی به اصل راهبردی حق تعیین سرنوشت ندارد. در واقع، آمریکایی ها این اصل را برای حاکمان و کشورهای هسو با خود قائل هستند. برخی از تحلیلگران بر این باور هستند که یکی از دلایل توافق امارات و بحرین با رژیم صهیونیستی، فشار زیاد کاخ سفید بر حاکمان این کشورها بود. محمد بن زاید، ولیعهد ابوظبی و شیخ حمد بن عیسی آل خلیفه، پادشاه بحرین بقای خود در قدرت را وابسته به حمایت آمریکا می دانند.

یکی از نشانه های باور نداشتن واقعی آمریکا به اصل حق تعیین سرنوشت، مداخله آن در قیام های عربی سال 2011 و به انحراف کشاندن این قیام ها بود. تلاش برای برکناری محمود عباس نیز در همین راستا قابل ارزیابی است که با واکنش تشکیلات خودگردان مواجه شد. «محمد اشتیه» نخست‌وزیر تشکیلات خودگردان فلسطین در واکنش به اظهارات «دیوید فریدمن» گفت: دولت آمریکا در توهم به‌ سر می‌برد اگر فکر می ‌کند که می‌تواند اراده خود را به مردم فلسطین تحمیل کند.

سوم اینکه؛ شخصیت ها برای آمریکا تاریخ مصرف دارند و تا زمانی که مطیع سیاست های واشنگتن باشند، مورد حمایت قرار می گیرند و اگر منتقد سیاست های واشنگتن باشند، خودِ آمریکا برای کنار گذاشتن آنها اقدام می کند. محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین از جمله این شخصیت ها است. محمود عباس از ژانویه 2005 تا کنون ریاست تشکیلات خودگردان فلسطین را بر عهده دارد و همواره در چارچوب دستور کارهای تعیین شده توسط واشنگتن حرکت کرده است. با وجود مخالفت های جدی مردم و شمار زیادی از گروههای فلسطینی با مذاکره میان دولت فلسطین و رژیم صهیونیستی، اما محمود عباس و تشکیلات خودگردان فلسطین مذاکره و سازش با این رژیم را ادامه دادند و تحت حمایت آمریکا نیز قرار داشتند.

مخالفت محمود عباس با طرح نژادپرستانه معامله قرن و اخیراً نیز مخالفت وی با عادی سازی روابط امارات و بحرین با رژیم صهیونیستی و قطع روابط فلسطین با واشنگتن و تل آویو سبب شد واشنگتن تلاش های خود را برای کنار گذاشتن محمود عباس و جایگزین کردن «محمد دحلان» به جای وی، آغاز کند. محمد دحلان از اعضای سابق جنبش فتح و از جمله فلسطینی هایی است که نقش مهمی در عادی سازی روابط کشورهای عربی با رژیم صهیونیستی ایفا کرده است. پس از اینکه حماس در سال 2006 بر باریکه غزه مسلط شد و محمد دحلان از آنجا گریخت، اسناد و عکس هایی از منزل شخصی وی به دست آمد که روابط گسترده و عمیق وی با صهیونیست ها را اثبات می کرد.

با توجه به این وضعیت است که آمریکا سعی دارد محمود عباس 85 ساله را از ریاست تشکیلات خودگردان فلسطین برکنار و محمد دحلان را جایگزین وی کند تا از یک سو از میزان مخالفت فلسطینی ها با معامله قرن و عادی سازی روابط کشورهای عربی با اسرائیل بکاهد و هم بار دیگر اختلاف و واگرایی را میان گروههای فلسطینی حاکم کند. معامله قرن و عادی سازی روابط سبب اجماع و همبستگی نسبی گروه های فلسطینی برای دفاع از منافع و امنیت فلسطین شد.  

برای اطلاع از آخرین خبرهای ایران و جهان اینجا کلیک کنید