تهران- الکوثر:  روز 24 دسامبر 2018 دفتر بنیامین نتانیاهو رسما انحلال دولت و کِنِسِت(پارلمان) رژیم صهیونیستی را اعلام کرد. با انحلال کِنِسِت، انتخابات پیش از موعد برگزار خواهد شد. دولت نتانیاهو زمان انتخابات پیش از موعد را نیز 9 آوریل 2019 اعلام کردند.

با اعلام انتخابات پیش از موعد، رایزنی ها و تحرکات سیاسی در محافل داخلی رژیم صهیونیستی آغاز شد. در میان تمام این رایزنی آنچه بیش از همه قابل توجه است حضور شخصیت های جدید و شکل گرفتن احزاب جدیدی است که جناح بندی های جدیدی را نیز به وجود آورده است. تا کنون سه حزب جدید شکل گرفته است که هر یک از این احزاب جناح بندی متفاوتی را به وجود آورده اند.

حزب «امنیت برای اسرائیل»

بنی گانتس، بین سال های 2011 تا 2014 به مدت چهار سال ریاست ستاد مشترک ارتش رژیم صهیونیستی را برعهده داشت. گانتس، دو جنگ 2012 و 2014 را تجربه کرده است. در سرزمین های اشغالی از زمانی که حماس حاکمیت نوار غزه را در اختیار دارد، مسئله بحران نوار غزه به یک مسئله کلیدی تبدیل شده است. این مسئله به طور ویژه برای شهرک های صهیونیست نشین اطراف غزه از اولویت برخوردار است چرا که هرگونه اقدام گروه های مقاومت در پاسخ به تجاوزات صهیونیست ها، سبب اختلال در زندگی ساکنان این شهرک ها می شود. به همین جهت صهیونیست‌های ساکن سرزمین های اشغالی به شدت به بحران نوار غزه حساس هستند.

بنی گانتس به دلیل تجربه دو جنگ علیه نوار غزه در دوره چهار ساله اش از این حیث از محبوبیت بالایی بین شهرک نشینان و ساکنان اطراف نوار غزه برخوردار است. اما این محبوبیت به اندازه ای بود که بنی گانتس را به تأسیس حزبی جدید سوق داد.

بنی گانتس طی سه ماه پایانی سال 2018 در دو دوره نظرسنجی ابتدا 9 کرسی و پس از آن 16 کرسی کسب کرد. این جهش سبب شد بنی گانتس که پیش از این ورود به عرصه سیاست را اعلام نکند نه تنها تصمیم خود را برای ورود به عرصه سیاست اعلام کند بلکه برای چپگراها دست پیش را بگیرد.

وقتی چپگراها جهش گانتس را مشاهده کردند انتظار داشتند او وارد ائتلاف چپگراها، «اتحاد صهیونیستی» یا یکی از احزاب چپگرا شود. اما گانتس که دیگر خود را خیلی بالاتر احساس می کرد، داعیه ریاست اتحاد صهیونیستی و احزاب چپ را داشت. در عین حال رهبران احزاب چپ حاضر نشدند به راحتی ریاست احزاب را به گانتس واگذار کنند.

او با اعلام اینکه راه حل دو دولت را برای حل مسئله فلسطین ترجیح می دهد. از سوی دیگر به دروزی ها و اقلیت های غیر یهودی فلسطین اشغالی قول داد اگر نخست وزیر شود در «قانون قومیت» تجدید نظر و آن را اصلاح خواهد کرد. این مواضع به معنی جدا کردن موضع او از نتانیاهو بود.

حزب «راست جدید»

پس از آنکه بنی گانتس اعلام کرد وارد عرصه سیاسی خواهد شد، آیلت شاکید، وزیر دادگستری و نفتالی بنت، وزیر آموزشی دولت نتانیاهو جدایی خود از حزب خانه یهود و ظهور حزب جدید «راست جدید» را اعلام کردند.

آنها اعلام کردند کمی مسیر متفاوتی را از حزب «خانه یهود» پیش خواهند گرفت.

آیلت شاکید، وزیر دادگستری، به دلیل ورود دستگاه قضایی به پرونده های فساد نتانیاهو چندان مورد رضایت نتانیاهو نبود. نفتالی بنت نیز در جریان مقابله با راهپیمایی های بازگشت و رفتن به وزارت جنگ رژیم صهیونیستی پس از لیبرمن رابطه مناسبی با نتانیاهو نداشت. لذا تشکیل این حزب هم به طور تلویحی به معنای جدا شدن شرکای ائتلاف نتانیاهو از او تلقی می شود.

بنت و شاکید در زمان تأسیس حزب خود اعلام کردند این حزب جدید نماینده راستگرای حقیقی خواهند بود و از ارزش های قومی و صهیونیستی دفاع خواهند کرد. بِنِت انتقادات فراوانی به نتانیاهو وارد کرد از جمله اینکه سیاست های امنیتی او به ویژه تعاملش با جنبش حماس در غزه را شکست خورده توصیف کرد. نکته قابل توجه در خصوص این حزب این بود که شاکید و بِنِت مشترکا ریاست این حزب را برعهده خواهند داشت و این حزب تلاش خواهد کرد سکولارها و مذهبی ها با هم در رژیم صهیونیستی مشارکت داشته باشند. با این حال این حزب جایگاه مناسبی در نظرسنجی ها ندارد و در آخرین نظرسنجی ها 6 کرسی را توانسته کسب کند. در حالی که حزب خانه یهود به تنهایی پیش از جدایی شاکید و بِنِت 14 کرسی را در اختیار داشت.

حزب «تیلیم»

حزب یعلون یک حزب راستگرا است و او با انگیزه رقابت و مبارزه با نتانیاهو وارد میدان شده است. او که سابقه فرماندهی واحد کماندوهای ارتش رژیم صهیونیستی، فرماندهی اطلاعات ارتش و ریاست ستاد کل ارتش رژیم صهیونیستی را برعهده دارد از سال 2008 وارد عرصه سیاسی شده است.

موشه یعلون، وزیر جنگ دولت اخیر نتانیاهو بود که در سال 2016 به دلیل اختلافاتی که با نتانیاهو پیدا کرد و شاید هم برای به ائتلاف وارد کردن لیبرمن از دولت نتانیاهو به تبع آن از حزب لیکود خارج شد. یعلون یک شخصیت نظامی- امنیتی محبوب است. او پس از گانتس و شاکید و بنت، حزب جدیدی را تأسیس کرد و نام آن را «تیلیم» گذاشت. این اسم مخفف عبارت «جنبش قومی همگانی» است.

یعلون که به شدت با نتانیاهو اختلاف نظر دارد در زمان تأسیس حزبش اعلام کرد: « امروز روز عید است. روزی که با خود برای شهروندان دولت اسرائیل بشارت دارد. تمام زندگی ام را برای امنیت دولت اسرائیل صرف کردم و هرچه در توان دارم را برای حفاظت از سلامت و امنیت اسرائیل به کار خواهم گرفت. امروز زمان یافتن رهبران جدیدی است. رهبرانی که می توان بر آنها اعتماد کرد. من مفتخرم که رئیس این حزب باشم. حزب قومی همگانی که فقط بر منافع اسرائیل تمرکز دارد.»

حزب گِشِر

 اورلی لِوی کسی است که این حزب را تأسیس کرده است. او که فرزند دیوید لِوی سیاستمدار کهنه کار دهه 90 رژیم صهیونیستی است در تابستان ورودش به عرصه سیاست را اعلام کرد و از همان موقع با اقبال نسبتا مناسبی مواجه شد. او در بدو اعلام ورود به عرصه سیاسی موفق به کسب 5 تا 6 کرسی در نظر سنجی ها شد. اورلی لِوی پیش از این یک مدل و مانکن بوده و مدتی هم مجری گری چند برنامه تلویزیونی را برعهده داشته است.

لِوی- که در سال 2016 از حزب «یسرائیل بیتینیو» جدا شد- در آخرین کنست منحل شده، به عنوان نماینده مستقل عضو کِنِسِت بود. او که توسط چپگرایانی چون «بن الیعزر» وارد عرصه سیاست شد همراه راستگرایانی چون لیبرمن وارد کنست شد. با ورود بنی گانتس در عرصه انتخابات به مرور کرسی های خود را از دست داد و آراء او به سبد کانتس ریخته شد. تا جایی که در آخرین نظرسنجی ها تنها موفق به کسب 1 تا 2 کرسی در کِنِسِت شده است.

لِوی پس از گانتس، یعلون و بِنِت و شاکید، حزب خود را تأسیس کرد و آن را «گِشِر» یعنی پل نامید. او روی حضور 50 درصدی زنان فلسطین اشغالی حساب باز کرده است اما نظر سنجی ها نشان می دهند این محاسبه چندان درست نبوده است و با ورود بازیگران جدید به شکل جدی به هم خورده است.

جمع بندی

با اعلام انتخابات پیش از موعد در اسرائیل، احزاب و شخصیت های مختلف در حال رایزنی و تلاش برای شرکت در انتخابات هستند اما فضای سیاسی آنقدر دچار تشتت شده که هر روز حزب جدیدی ظهور می کند.

به وجود آمدن احزاب جدید در رژیم صهیونیستی امری معمول است که در آستانه تمام انتخابات اتفاق در تاریخ تأسیس رژیم صهیونیستی اتفاق افتاده است. احزابی که در این مدت تشکیل شده اند از اقبال خوبی برخوردار بوده اند و معمولا در جایگاه های مناسبی هم قرار گرفته اند اما همه آنها پس از یک یا دو دوره دیگر در عرصه سیاسی محو شده اند.

در این دوره احزاب جدید یک دفعه سر برآورده اند اما این دوره دو ویژگی متمایز دارد. اول اینکه این احزاب عمدتا با نگاه امنیتی شکل گرفته اند دوم اینکه بسیاری از این احزاب در مقابله با نتانیاهو قرار دارند و می خواهند او را کنار بزنند.