تهران- الکوثر: عن ابن عباس قال دخل رسول الله صلى الله عليه وسلم على على وفاطمة وهما يضحكان فلما رأيا النبي صلى الله عليه وسلم سكتا فقال لهما النبي صلى الله عليه وسلم ما لكما كنتما تضحكان فلما رأيتماني سكتما فبادرت فاطمة فقالت بأبي أنت يا رسول الله قال هذا أنا أحب إلى رسول الله صلى الله عليه وسلم منك فقلت بل انا أحب إلى رسول الله صلى الله عليه وسلم منك فتبسم رسول الله صلى الله عليه وسلم وقال يا بنية لك رقة الولد وعلي أعز علي منك .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
روزی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به منزل حضرت علی و فاطمه علیهما السلام رفت و دید که آنها در حال خندیدن هستند، تا پیامبر را دیدند ساکت شدند، پیامبر فرمود: چه شده بود که می خندیدید و وقتی مرا دیدید ساکت شدید؟ حضرت فاطمه عرض کرد: ای رسول خدا علی می گفت که پیامبر مرا بیشتر دوست دارد و من می گفتم که پیامبر مرا بیشتر دوست دارد. رسول خدا تبسمی کردند و فرمودند: ای دخترم مهر و عطوفت فرزندی از آن توست و علی نزد من گرامی تر است.
جایگاه حضرت علی(ع) نزد پیامبر(ص)
حضرت علی(ع) در نزد پیامبر اکرم(ص) چه جایگاهی داشت و پیامبر(ص) چقدر وقت برای حضرت علی(ع) می گذاشت؟
نزدیکترین فرد به وجود مقدس پیامبر اکرم(ص)، کسی نبود جز امیر مومنان علی (ع) که آن جناب بیشترین وقت خود را به آن حضرت اختصاص می داد و او را از ابتدا خودش تربیت نمود و تا لحظه مرگ نیز تنها امین و رازدار و مونس ایشان بود.
در این زمینه و برای فهم این مطالب، خطبه های نهج البلاغه بیشتر به ما کمک می کند به خصوص خطبه 192 که به مطالب مهمی اشاره دارد که به نمونه هایی از آن اشاره می کنیم:
امیر مومنان (ع) می فرماید: شما موقعيت مرا نسبت به رسول خدا (ص) ، درخويشاوندي نزديک ودر مقام و منزلت ويژه ميدانيد. پيامبر (ص) مرا در دامن خويش مينشاند در حالي که کودک بودم و در آغوش پر مهر خود ميگرفت و در بستر مخصوص خود مي خوابانيد . بوي پاکيزه و دل انگيز خود را به من مي بويانيد . وگاهي غذا را لقمه لقمه در دهانم ميگذارد.
هرگز دروغي در گفتار من و اشتباهي در کردارم نيافت . از همان لحظه اي که پيامبر (ص)را از شير گرفتند خداوند بزرگترين فرشته (جبرئيل ) خود را مأمور تربيت پيامبر (ص)کرد تا شب و روز او را در پيمودن راههاي کرامت و زيباترين اخلاق عالم انساني راهنمايي کند و من همواره با پيامبر(ص) بودم چونان فرزند که همواره با مادر است. آن بزرگوار هر روز نشانهي تازهاي از اخلاق نيکو و زيبا برايم آشکار ميفرمود و به من فرمان ميداد که به او اقتدا نمايم.
بدين سان امير المؤمنين(ع) تربيت يافتهي مکتب پيامبر اکرم (ص) است.
آن حضرت مي فرمايد : در آغاز رسالت پيامبر (ص)، من نور وحي ورسالت را مي ديدم و بوي نبوت را ميبوييدم هنگامي که وحي بر پيامبر فرود ميآمد، نالهي شيطان را شنيدم. گفتم اي رسول خدا اين نالهي کيست ؟ فرمود ناله شيطان است که از پرستش خويش نااميد گشت .
در خلوت گزيني پر راز و رمز پيامبر (ص) در حرا و عبادتهاي آن حضرت قبل از بعثت مي فرمايد:« در هر سال چند ماه را در حرا ميگذراند تنها من او را مشاهده ميکردم و کسي جز من او را نمي ديد .
در پايان عمر پربرکت رحمهللعالمين و در لحظهي عروج ملکوتيش نيز در حالي روح مطهرش به ملکوت اعلي پيوست که سر مطهرش روي سينه علي (ع) بود.
آن حضرت جريان ارتحال پيامبر را اينگونه بيان فرمود : رسول خدا(ص) در حالي که سرش بر روي سينه ام بود ، قبض روح گرديد وجان او در کف من روان شد آن را برچهره خويش کشيدم . متصدي غسل پيامبر (ص) من بودم و فرشتگان مرا ياري مي کردند . گويا در و ديوار خانه فرياد مي زد . گروهي از فرشتگان فرود مي آمدند و گروهي ديگر به آسمان پرواز مي کردند . گوش من از صداي آهسته ي آنان که برآن حضرت نماز مي خواندند پربود . تا آنگاه که او را در حجره اش دفن کرديم . چه کسي به آن حضرت در زندگي و لحظات مرگ از من سزاوار تر است ؟
در کتاب شریف اصول کافی نیز روایتی از آن حضرت نقل شده که اوج نزدیکی و همراهی و توجه رسول خدا به ایشان می رساند:
امام علي(ع) می فرماید: «و من پیوسته هر روز یک بار و هر شب یک بار بر رسولخدا(ص) وارد می شدم. هر بار با من خلوت می کرد و هر جا می گردید، با او می گردیدم و در هر موضوعی وارد می شد، با او بودم. اصحاب رسولخدا(ص) می دانند که با هیچ کس جز من، اینگونه رفتار نمیکرد. رسولخدا(ص) در خانه من، به نزدم می آمد. بیشتر آن خلوت در خانه من بود و هر گاه بر آن حضرت در بعضی از منازلش وارد می شدم، با من خلوت می کرد و زنانش را از آنجا بیرون می کرد و جز من کسی در نزد او باقی نمیماند و هر گاه برای خلوت کردن با من به منزل من می آمد، فاطمه(س) و هیچ یک از پسرانم را بیرون نمیفرستاد. هر گاه از او سؤال می کردم، مرا پاسخ میداد و هر گاه پرسشهایم تمام میشد، سکوت می کردم، با من سخن آغاز میکرد...».( كافي، ج 1، ص 116.)
ذکر اين مطالب و بيان ميزان قرب و نزديکي اميرالمؤمنين (ع) به پيامبر اکرم (ص) و منزلت و جايگاه ويژهي امام نزد رسول خدا (ص) فقط به اين منظور است که بدانيم هيچ کس به اندازه ي امير المؤمنين (ع) به پيامبر (ص) نزدیک نبوده است. زيرا او تنها کسي است که از دوران طفوليت در محضر رسول خدا (ص) و در دامن پر مهرش رشد و تکامل يافت و در تمام دوران عبادت وخلوت انس پيامبر در حرا همراه او بود و در دوران 23 سال رسالت آن حضرت همواره قرين و همراهش بود و در لحظه ارتحال نيز سر مبارک آن حضرت بر سينهي او قرار داشت.
از صفحه دین و زندگی الکوثر فارسی دیدن کنید
چهار شنبه 19 اردیبهشت 1397 - 10:45:46