به گزارش پایگاه شبکه الکوثر، «دکتر احمد راسم النفیس» در برنامه «حقائق التاریخ» شبکه جهانی الکوثر که به بررسی تاریخ اسلام اختصاص دارد گفت: جامعه قریش واقعا جامعه ای جاهلی بود و خداوند در توصیف این جامعه گفته است قریشی ها فقرا را اطعام نمی کردند و به بیچارگان و نیازمندان رسیدگی نمی کردند. دکتر «جواد علی» در کتاب خود درباره تاریخ عرب ها پیش از اسلام به این پدیده خطرناک و دردناک اشاره می کند که حس ترحم و همکاری و صدقه دادن بین اعضای جامعه قریش اصلا وجود نداشت.

این اندیشمند برجسته اسلامی به آیه «وأطعموا القانع و المعتر» اشاره کرد و گفت «معتر» به کسی گفته می شود که به شدت گرسنه باشد. چنین افرادی قبل از هاشم بن عبدمناف وجود داشتند که وقتی به شدت گرسنه می شدند و نمی توانستند برای خود و اعضای خانواده شان غذا تهیه کنند به مکان معینی در بیابان نزدیک مکه می رفتند و یکی پس از دیگری از گرسنگی می مردند بدون آن که کسی به آنها توجه کند یا به آنها غذا بدهد.

دکتر راسم النفیس افزود: جامعه قریش جامعه ای متلاشی شده بود تا این که هاشم بن عبدمناف آمد و این جامعه را از نو به پا کرد. هاشم خانواده فقیری را که به شدت گرسنه بودند غذا داد و پس از مدتی این خانواده بار دیگر دچار گرسنگی شدند. در اینجا هاشم بن عبدمناف به پا خاست و خطاب به قریشی ها گفت: ای جماعت قریش، این وضع در شأن شما نیست و شما باید به یکدیگر رحم کنید و قانونی وضع کنید که بخشی از اموالتان را برای غذا دادن به این فقرا اختصاص دهید.

برای اطلاع از آخرین خبرهای ایران و جهان اینجا کلیک کنید