تهران- الکوثر:  با اعلام تاریخ برگزاری رفراندوم استقلال اقلیم کردستان عراق در 25 سپتامبر (فردا ) توسط مسعود بارزانی، موجی بزرگ و فراگیر از مخالف‌ها با انجام این اقدام از سوی بازیگران مختلف داخلی (گروه‌های اپوزوسیون در اقلیم و دولت و جریان‌های سیاسی عراقی)، منطقه‌ای و بین‌المللی شکل گرفته است. در این میان یکی از معدود دولت‌هایی که به صراحت از برگزاری این رفراندوم و در نتیجه تجزیه عراق حمایت می کند رژیم صهیونیستی می‌باشد.

بنیامین نتانیاهو در جریان سفر به امریکای لاتین و دیدار با رئیس جمهور آرژانتین از اعلام استقلال اقلیم کردستان و تشکیل «دولت کرد» در شمال عراق حمایت و اعلام کرد، که ما از دستیابی کردها به دولت مستقل در شمال عراق حمایت می‌کنیم. پیش از این نیز نتانیاهو در سال ۲۰۱۴ و چند ماه پیش از آغاز اشغال مناطقی از خاک عراق توسط داعش گفته بود، که کردها «شایسته استقلال» هستند و افزوده بود، «استقلال کردستان راهی برای همکاری با نیروهای میانه‌رو[(از نظر آنها)] در منطقه» است. اکنون این پرسش مطرح است که علل و اهداف حمایت رهبران رژیم صهیونیستی از برگزاری همه‌پرسی استقلال کردستان عراق چیست؟

ایجاد بحران جدید در خاورمیانه پس از داعش

بدون تردید تاکید بر برگزاری همه پرسی اقلیم کردستان در شرایطی که مخالفت‌های عدیده‌ای نسبت به آن مطرح است، می‌تواند به معنای جرقه‌ی آغاز یک بحران جدید و دامنه‌دار تلقی شود. در واقع شکل‌گیری بحران کردی در منطقه همزمان با فروکش زبانه‌های آتش افروزی گروه‌های تروریستی در عراق و سوریه ارتباط وثیقی با منافع و رویکرد سنتی رژیم صهیونیستی در سیاست خارجی دارد. حرکت منطقه به سوی نوعی ثبات نسبی شرایطی نیست که چندان مورد قبول صهیونیست‌ها باشد و تل‌آویو ترجیح می‌دهد منطقه همچنان پس از داعش با مسائل بحرانی دیگری نیز روبرو شده تا نگاه‌ها و توجه رسانه‌ای باردیگر بر مسئله فلسطین متمرکز نگردد. در واقع پایان بحران تررویستی در منطقه به معنای بازگشت مسئله فلسطین به صدر اولویت‌ها و تحولات مهم منطقه خواهد بود و در این شرایط فشارها به تل‌آویو باردیگر افزایش خواهد یافت.

تضعیف دول متخاصم با اسرائیل در منطقه

یکی از محورهای اصلی حمایت تل آویو از رفراندوم جدایی کردستان از عراق به ایجاد فشار علیه دیگر کشورهای رقیب و متخاصم خود در سطح منطقه مربوط می‌شود، که هر یک در سطوح مختلف با مسئله وجود اقلیت کردی و مطالبه‌گری هویتی آنها مواجه هستند. در حقیقت تجزیه اقلیم کردستان عراق نه تنها زمینه لازم برای حمایت تل آویو از گروه‌های تجزیه طلب ترکی، ایرانی و حتی سوری در خاک اقلیم کردستان فراهم خواهد شد، بلکه فراتر از آن استقرار دستگاه‌های جاسوسی و تجهیزات امنیتی از سوی صهیونیست‌ها در سرزمین اقلیم کردستان و در مجاورت مرزهای جمهوری اسلامی ایران به عنوان مهمترین دولت مخالف اسرائیل محتمل خواهد بود. در گزارشی که اندیشکده صهیونیستی «مرکز امور عمومی جروزالم (Jerusalem Center For Public Affairs) » در سال 2012 منتشر کرد اعلام شده است، که «دولت کردی با شرکت های امنیتی و ارتباطات اسرائیل برای آموزش نیروهای امنیتی کردستان و تأمین تجهیزات پیشرفته آن ها قرارداد بسته است.»

ایجاد متحد منطقه‌ای

صهیونیست‌ها امیدوارند با حمایت از کردها در فرایند کسب استقلال از عراق، بتوانند متحد استراتژیکی برای خود دست و پا کرده و از انزوای ژئوپلتیکی تا حدودی خارج شوند. پس از گذشت 69 سال از تاسیس رژیم صهیونیستی تنها سه کشور اردن، ترکیه و مصر بطور رسمی رژیم صهیونیستی را به عنوان یک کشور به رسمیت می‌شناسند و تنها چاره این رژیم در مواجهه با این مشکل، اقدام به عادی سازی روابط دیپلماتیک خود با دیگر دولت‌های منطقه می‌باشد که ارتباط‌گیری واتحاد با دولت های تازه تأسیس می‌تواند بخشی از این فرآیند باشد.

منافع اقتصادی و بازار انرژی اقلیم کردستان برای تل‌آویو

بهره‌گیری از مزایای اقتصادی و قابلیت‌های ژئواکونومیک کردستان عراق بخش دیگری از علل حمایت رژیم صهیونیستی از استقلال کردستان می‌باشد. کردستان دارای منابع غنی انرژی و با بازار مصرف بزرگ است. طی مدت زمانی که نیروهای عراقی مشغول مبارزه با گروه تروریستی داعش بودند، گاه گزارش‌هایی غیر رسمی در خصوص انتقال نفت و گاز از مبدا اقلیم کردستان عراق به مقصد اسرائیل منتشر می‌شد و نشان می‌داد حداقل پیوندهای انرژی میان دو طرف در حال برقرار شدن است.

خبرگزاری رویترز، جمعه سی‌ام خرداد 1393 یعنی همزمان با تحرکات داعش برای اشغال موصل اعلام کرد، که شرکت‌هایی از اسرائیل تماس‌هایی را با مقامات ارشد اقلیم خودگردان کردستان برای خرید نفت از این منطقه داشته‌اند. در این گزارش ذکر شده است، که نخستین نفتکش حامل نفت استخراج شده زیر نظارت کردستان عراق در بندر اسرائیلی اشکلون در آب‌های دریای مدیترانه پهلو گرفته بود. حتی چند سال پیش از این نیز، تحرکات اقتصادی صهیونیست‌ها در بخش‌های غیر نقتی اقلیم کردستان آغاز شده بود و اندیشکده صهیونیستی «مرکز امور عمومی جروزالم» در تابستان 2012 از احداث فرودگاه بین‌المللی اربیل توسط شرکت‌های صهیونیستی خبر داده بود.

بنابراین در شرایطی که صهیونیست‌ها جای پایی برای تحرکات سیاسی و اقتصادی در عراق یکپارچه ندارند، تجزیه عراق و تشکیل دولت کردی هم منافع سیاسی، اقتصادی و هم ارتقای شرایط منطقه‌ای را برای آن‌ها به همراه خواهد داشت. لذا شاهد آن هستیم که با وجود مخالفت همه جانبه منطقه‌ای و جهانی علیه برگزاری همه پرسی اقلیم کردستان در سوم مهرماه، تل آویو تنها صدای حامی این موضوع است.