تهران- الکوثر:آقای  شیخ عبدالهادی عبدا... مهدی حسن المخوضر، پس از اخذ مدرک دیپلم عمومی به نجف اشرف مهاجرت کرد تا تحصیل کند. سپس در دهه نود بازگشت تا تحقیقات خود را در حوزه شیخ عبدالامیر جمری به اتمام برساند. او ادیب و شاعر بود در چندین مسابقه شرکت کرد و به جایزه رتبه اول در شعر در سطح خلیج فارس دست یافت. دیوان شعر او چاپ شده است.

تاریخ بازداشت: 17/3/2011

 محکومیت: 15سال.

او اقدام به تاسیس یک مرکز انتشاراتی در دهه نود نمود و یک انتشارات دیگر در سال 2003 ایجاد کرد. او فعالیت های اجتماعی نیز دارد؛ مانند تاسیس جمعیت امام سجاد(ع) که وظیفه آن امور خیریه و ازدواج بود. او در انتفاضه دهه نود بازداشت شد و شش سال در زندان تحت شدیدترین شکنجه ها و خشونت ها قرار داشت. سپس بار دیگر در سال 2010 بازداشت شد تا اینکه در 23 فوریه 2011 آزاد گشت.

 جناب شیخ در مورد سومین دستگیری خود می گوید: "با وجود گذشت بیش از یک سال، آن تصاویر ناشی از آن روزها همچنان در ذهن و اعصاب من وجود دارند. آنها مانند یک زخم هستند که اگر به آن دست بزنم، سر باز می کنند و اگر رهایشان کنم آرام نمی گیرند. وقوع آن حوادث همچنان مرا رها نمی کند، صدای آن مرا در هم می کوبد و تازیانه هایش به من شبیخون می زنند. پس از بازداشتم رگبار شکنجه ها به اشکال مختلف و آزار دهنده شروع شد. ضربات سخت و دردناک بی وقفه با دست و لگد و مشت و وحشی گری و لگدکوب اعضای بدن، فحش و کتک با بدترین کلمات و زشت ترین عبارات همراه با توهین به دین و مذهب بود. به من می گفتند: «ای صیغه زاده ها! نظرت چیه برم زنتو صیغه کنم؟». از روز اول تا سه ماه و نیم به من فحاشی و به خانواده و همسرم توهین میکردند. هر از گاهی می گفتند: «ای بچه های زنان بدکاره، ای زنا زاده ها، ای زنا کارها!» و سایر الفاظ سخیفی که بهتر است نشنوید. کتک و فحش به دین و مذهب و نمادهای آن هر روز تکرار می شد: «ای شیعه های بدبخت، ای بچه های بدکاره ها!» مجبورم اینجا بعضی ار واژه های ناپسند را بگویم: می-گفتند: «تف به روی خودتان و 12 امامتان.» این فحش به فرزندان رسول خدا(ص) و امام علی(ع) بود. همچنین مرا از وضو و نماز و استحمام و رفتن به توالت منع می کردند. اجازه آب تنی و نظافت نداشتم. لباسم نیز همان بود که بر تنم بود. از دنیای خارج به مدت سه ماه بی خبر بودم. تا نه روز اجازه حمام نداشتم. روی من و همه دوستانم هرروز بیش از یک بار آب سرد می ریختند، هر شب روی سر و بدن من و دوستانم می افتادند و شروع به کتک زدن و لگد و مشت و کوبیدن سیم پلاستیکی روی بدن ما می کردند. این سریال روزانه و روندی سخت و ترسناک بود."

 جناب شیخ مخوضر در تعلیقی به تایید احکام ظالمانه دولتی گفت: "بنده در برابر قربانیان ملت بزرگ خود احساس شرمندگی می کنم، این محکومیت های تایید شده جز رحمت الهی برای ما نیست که باعث می شود طعم شیرین عطای الهی را بچشیم. تمام آنچه که بر ما رفت حتی مساوی لحظه ای از رنج و ناراحتی مادری نیست که فرزند خود را در راه خدا و مبدأ فدا کرده است. سلامتی و درود بر ملت ما که خادمان خود را یاری میکنند.