شروع رسمی فعالیت سرویس عبری «پرستیوی» نقطه عطفی در استراتژی رسانهای جمهوری اسلامی ایران محسوب میشود که بهسرعت واکنشهای جدی و تحلیلی گستردهای را در رسانههای اسرائیلی به همراه داشته است. این اقدام، که از سوی تهران با هدف «شکستن سانسور» و ارائه مستقیم روایتهای خود به مخاطبان عبریزبان توجیه میشود، از منظر تلآویو به منزله ورود به مرحلهای جدید و مستقیم در «جنگ روایتها» تعبیر شده است. این یادداشت با استناد به تحلیلهای رسانههایی چون «والا»، «معاریو» و C14، به بررسی محورهای اصلی نگرانی و تفسیر اسرائیل از این پروژه جدید میپردازد.
اسرائیل، آغاز فعالیت را «نفوذ مستقیم» تفسیر میکند
رسانههای اصلی اسرائیلی، آغاز به کار پرستیوی عبری را نه یک اقدام اطلاعرسانی صرف، بلکه یک حرکت استراتژیک با هدف نفوذ مستقیم به افکار عمومی داخلی خود میدانند. پایگاه خبری «والا» با برجستهسازی تیتر «ایران شبکه تلویزیونی عبری راهاندازی کرد، فراتر از نتانیاهو، مستقیم به اسرائیلیها»، عمق نگرانی را نشان میدهد؛ آنها معتقدند که هدف، عبور از موانع سیاسی و رسانهای معمول و رساندن پیامهای تهران به صورت بیواسطه به جامعه اسرائیل است. این تفسیر، ماهیت اقدام را از یک خبر ساده به یک تهدید شناختی تبدیل میکند.
بیشتر بدانید
ثروت و موقعیت استراتژیک یمن، صحنه تصفیه حسابهای عربستان و امارات| قضية ساخنة
دیدار پاپ با علمای شیعه و سنی؛ پیامی جهانی برای همبستگی در برابر تنشهای منطقهای| مع المراسلین
ابزار تبلیغاتی و پروژه پس از جنگ غزه
تحلیلگران اسرائیلی، پرستیوی عبری را جدا از تحولات اخیر منطقه و به ویژه پیامدهای جنگ غزه نمیبینند. روزنامه «معاریو» در گزارش خود، این شبکه را یک «ابزار تبلیغاتی» زیر نظر صداوسیمای دولتی توصیف کرده که هدف مشخص آن «نفوذ در افکار عمومی اسرائیل» است. این نگاه، کارکرد این رسانه را صرفاً اطلاعرسانی نمیداند، بلکه آن را بخشی از یک سیاست رسانهای جدید و منسجم تهران برای مقابله تبلیغاتی در دوره پس از بحران اخیر میبیند.
تأکید بر ماهیت دولتی و تبلیغاتی شبکه عبری
یکی از محورهای مشترک در پوشش خبری اسرائیلی، تأکید بر ماهیت کاملاً دولتی و تبلیغاتی این سرویس است. وبسایت امنیتی C14 این پروژه را بخشی از «ساختار تبلیغاتی جمهوری اسلامی» دانسته و آن را به وضوح ابزاری برای «تقویت منافع تهران» معرفی میکند. این دیدگاه، اعتبار و استقلال خبری این شبکه را از همان ابتدا زیر سؤال برده و آن را در زمره پروژههای پروپاگاندای رسمی دولت ایران طبقهبندی میکند.
جنگ آگاهی؛ ابزاری برای شکلدهی به روایتهای مطلوب ایران
برخی تحلیلگران، این اقدام را مستقیماً در چارچوب «جنگ آگاهی» (War of Awareness) تعریف کردهاند. به نظر میرسد رسانههای امنیتی اسرائیلی بیم دارند که محتوای تولیدی در این شبکه، با استفاده از زبان مادری، بتواند ادراک مخاطبان اسرائیلی از رخدادهای منطقهای و سیاستهای کشورشان را دستکاری کند. این رویکرد نشان میدهد که تلآویو، آغاز این سرویس را نه یک بازی رسانهای محلی، بلکه گامی مهم در رقابت اطلاعاتی گستردهتر میبیند.
بهره سخن: تقابل روایتها در مرزهای جدید
در نهایت، آغاز به کار پرستیوی عبری، یک بُعد جدید از تقابل ایران و اسرائیل را بر روی میز گذاشته است. در حالی که ایران بر لزوم شکستن روایت یکسویه تأکید دارد، اسرائیل این گام را چالشی جدی برای انسجام داخلی و روایت رسمی خود ارزیابی میکند. آنچه قطعی است، ورود رسمی تهران به عرصهای است که پیشتر به شکل محدود یا غیرمستقیم فعال بود؛ این تقابل رسانهای اکنون وارد مرزهای جدیدی شده و پیامدهای آن در آینده استراتژیهای هر دو طرف نمایان خواهد شد.
نویسنده: مریم جهانی دورباش (بر اساس گزارشهای رسانههای اسرائیلی)