وقایع پس از آتش‌بس در غزه
۱. شادی شکننده و امید به بقا در میان ویرانی:
اعلام آتش‌بس در غزه، پس از دو سال جنگ طاقت‌فرسا، نقطه عطفی را رقم زد که با شادی گسترده و فوران امید در میان ساکنان همراه بود؛ حضوری مردمی در خیابان‌ها، برافراشتن پرچم‌ها و سرود پیروزی، نشان از یک پیروزی روحی بر وحشت دو ساله دارد. با این حال، این شادی با سایه‌ای از تردید همراه است، چرا که تجربه‌های گذشته، مردم را به “آرامش موقت” عادت داده است. تحلیل این لحظه نشان می‌دهد که بقا و حفظ جان، بالاترین اولویت مردم است، حتی اگر بازگشت به خانه‌های ویران شده و برپایی چادر بر خرابه‌ها، نشانه پیروزی سیاسی نباشد، بلکه نماد استقامت در برابر نابودی کامل باشد.
۲. چالش لجستیکی بازگشت و تثبیت نظم مدنی:
همزمان با عقب‌نشینی نیروهای اسرائیلی به «خطوط استقرار جدید»، موج عظیمی از آوارگان به سمت شمال و شهرهای ویران‌شده، به‌ویژه غزه سیتی، سرازیر شد. این بازگشت جمعی، با وجود تخریب زیرساخت‌های حیاتی (برق، آب، فاضلاب) و خطرات ناشی از آواربرداری و مین‌های عمل‌نکرده، نشان‌دهنده تعهد قاطع مردم به سرزمینشان است. نقش کلیدی وزارت کشور غزه در استقرار پلیس برای برقراری نظم، نشان می‌دهد که تلاش برای بازسازی سریع ساختارهای مدنی و امنیتی در مناطق تخلیه‌شده، اولین گام حیاتی برای جلوگیری از فروپاشی کامل پس از جنگ خواهد بود.
بیشتر بدانید
پيامدهاي پيروزي غزه؛ مقاومت نگران توطئه‌هاي نتانياهو براي برهم زدن توافق| مع المراسلين
پيروزي غزه فراتر از مقاومت مسلحانه؛ آتش‌بس، محصول تعامل گسترده جامعه جهاني| قضية ساخنة
۳. کاهش تنش نظامی اما باقی ماندن تهدیدات امنیتی محدود:
گزارش‌ها از کاهش محسوس حملات هوایی و توپخانه‌ای پس از آتش‌بس حکایت دارد، که آرامش نسبی را در محورهایی مانند خان یونس فراهم کرده است. با این حال، این آرامش کامل نیست و گزارش‌های پراکنده از درگیری‌های موضعی و کشته شدن افراد در ساعات اولیه پس از توافق، بیانگر این است که نیروهای اسرائیلی هنوز در مناطق تعیین‌شده مستقر هستند. هشدارهای ارتش اسرائیل در مورد خطرناک بودن مناطق شمالی و اطراف مرزها، بر این نکته تأکید دارد که تا زمان اجرای کامل مراحل تبادل اسرا و خروج کامل، میدان نبرد به مناطق استقرار محدود شده اما خطر درگیری‌های ناخواسته همچنان پابرجاست.
۴. ورود کمک‌های بشردوستانه؛ نقطه حیاتی اما چالش‌برانگیز امدادرسانی:
یکی از مهم‌ترین دستاوردهای این توافق، تضمین ورود روزانه تعداد زیادی کامیون کمک‌های بشردوستانه است. این امر برای تأمین نیازهای اولیه (غذا، دارو و سوخت) که پس از دو سال تخریب زیرساخت‌ها به بحرانی‌ترین سطح خود رسیده، ضروری است. با این حال، چالش اصلی نه در موجودی کمک‌ها در مصر (العریش) است، بلکه در موانع لجستیکی و امنیتی داخلی غزه است؛ محدودیت‌های دسترسی، وجود مین‌ها و هشدارهای نظامی مبنی بر خطرناک بودن مناطق، می‌تواند توزیع عادلانه و مؤثر کمک‌ها را به تأخیر انداخته و وضعیت انسانی را به سرعت مستعد سقوط مجدد کند.
۵. ابهامات سیاسی آینده و معنای واقعی «آزادی»:
با وجود جشن‌ها، بخش‌هایی از غزه همچنان تحت کنترل نیروهای اسرائیلی باقی مانده‌اند، که نشان می‌دهد این آتش‌بس به معنای آزادی کامل و حاکمیت مستقل نیست. مسائل عمیق‌تر مانند فرآیند بازسازی هزینه‌بر، تعیین مدیریت سیاسی و دولتی آینده، و سرنوشت اسرا و زندانیان در ۷۲ ساعت آینده، نقاط بحرانی اجرای توافق هستند. این ابهامات سیاسی آینده، بر شادی کنونی سایه افکنده و این حقیقت را برجسته می‌سازد که تولد دوباره غزه نیازمند یک چارچوب سیاسی پایدار است، نه صرفاً یک توقف در عملیات نظامی.