نشریه الکترونیی رای الیوم که در لندن به روز رسانی می شود، با انتشار سرمقاله ای به قلم عبدالباری عطوان تحلیلگر مشهور جهان عرب با تحلیل مواضع اخیر ژوزف عون رییس جمهور لبنان در باره مقاومت خاطرنشان کرد: قصد نداشتیم درباره اظهارات اخیر ژوزف عون، رئیس جمهور لبنان علیه مقاومت لبنان پس از حمله های مداوم رژیم صهیونیستی به ضاحیه و بقاع و روستاهای جنوبی این کشور، مطلبی بنویسیم. اما اظهارات عون در گفتکو با شبکه اسکای نیوز امارات در زمان سفر به ابو ظبی، به معنای واقعی کلمه شوک آور و غافلگیرکننده بود.

ژوزف عون در این گفت وگو اصرار داشت چنین وانمود کند که ارتش لبنان به دستور او، در راستای اجرای سیاست های مربوط به خلع سلاح مقاومت و عمل به تعهدات توافق آتش بس بین رژیم صهیونیستی و دولت لبنان توانسته است 85 درصد از جنوب لبنان را تحت کنترل درآورد و آن را "پاکسازی" کند. وی در این گفتگو پیوسته تأکید می کرد که ارتش بدون هیچ مانع و مشکلی به وظایف خود عمل می کند و اینکه ملت لبنان از جنگ خسته شده اند لذا ما خواهان راه حل دیپلماتیک هستیم. چون مقابله با اسرائیل مستلزم موازنه نظامی و استراتژیک است.

بیشتر بدانید:

چگونه مذاکرات عمان بر آینده بازار انرژی تأثیر خواهد گذاشت؟

بحران انسانی در نوار غزه؛ بازداشت گسترده کادر درمانی غزه

چنین ادعاهایی نباید بدون پاسخ بماند؛ حال که مقاومت اسلامی لبنان علاقه ای به جنگیدن ندارد و ترجیح می دهد توان خود را به خصوص پس از حملات پیجری و شهادت رهبر تاریخی خود، صرف بازسازی داخلی خود کند، وظیفه ماست که پاسخ این ادعاها را بدهیم و از آنجا که سرنوشت همه ما به هم گره خورده است، به اتفاق باید در برابر نقشه های سیطره جویانه آمریکا و رژیم صهیونیستی بایستیم؛

• اول اینکه، عون با طرح این ادعاها و استفاده از کلمه "پاکسازی" برای جنوب لبنان همه عرف های دیپلماتیک را زیر پا گذاشته است؛ وی این کلمه را درباره نیروهای مقاومت و هواداران مردمی آن به کار برده است، در حالی که همانها از بهترین شهروندان لبنانی هستند؛ آنها بودند که جنوب لبنان را از اشغال رژیم صهیونیستی آزاد کردند و دو بار رژیم صهیونیستی را شکست دادند؛ بار اول در سال 2000 جنوب لبنان را از اشغال رژیم صهیونیستی آزاد کردند و بار دوم در سال 2006 در جنگ ژوئیه شکست بی سابقه ای به رژیم صهیونیستی تحمیل کردند.
• دوم اینکه عون گفته است ارتش لبنان برای بسط سیطره خود بر جنوب هیچ مشکلی نداشته است؛ این حرف کامل درست است چرا که حزب الله و هوادارانش در جنوب با درایت و لیاقت و دوراندیشی و خویشتن داری، با ارتش همکاری کردند و حاضر به درگیری با آن نشدند. آنها به توافق آتش بس بین دولت متبوع خود و رژیم صهیونیستی احترام گذاشتند. چون می دانستند یکی از مهمترین اهداف رژیم اشغالگر و آمریکا، کشاندن لبنان به جنگ داخلی و مذهبی است.
• سوم اینکه 15 درصدی که ارتش لبنان نتوانست به کنترل خود درآورد، همان ارتفاعاتی هستند که هنوز در اشغال رژیم صهیونیستی هستند و ارتش لبنان نمی تواند نه از راه نظامی و نه از راه دیپلماتیک آن را آزاد کند و حتی ممکن است رژیم اشغالگر بخواهد این مقدار اراضی اشغال شده را به عنوان اهرم فشاری در برابر دولت لبنان برای گرفتن امتیازات بیشتر در سازش یا ترسیم خطوط مرزی آن طور که خود می خواهد؛ به کار بگیرد.
• چهارم؛ ارتش لبنان بیش از 90 درصد از پایگاه های مقاومت و ده ها انبار سلاح و موشک های آن را در جنوب لبنان در اختیار گرفته اما نتوانسته است حتی یک حمله جنگنده های رژیم صهیونیستی را دفع کند.
• پنجم؛ کمیته نظارت بر اجرای توافق آتش بس به ریاست آمریکا، هرگز به این مأموریت و توقف حملات رژیم صهیونیستی عمل نکرده است، چون تنها مأموریت آن اطمینان از این بوده است که ارتش لبنان وظیفه جدید و "مقدس" خود - البته از دید آمریکا و رژیم صهیونیستی – یعنی خلع سلاح حزب الله را به خوبی انجام دهد و جای تأسف دارد که هیچ یک از آنها از آن به بعد در کاخ های باشکوه خود به دلیل حملات روزمره جنگنده های رژیم صهیونیستی به بیروت، خواب خوش نداشته اند.

امیدواریم ژوزف عون، رئیس جمهور و نواف سلام، نخست وزیر و فرمانده جدید ارتش لبنان، تازه ترین اظهارات بتزلیل سموتریچ، وزیر دارایی رژیم صهیونیستی و بازوی راست نتانیاهو را شنیده باشند که گفته است جنگ در منطقه تا تجزیه سوریه و نابودی کامل حزب الله و حماس و کوچاندن هزاران فلسطینی از غزه و (به اصطلاح)خلع سلاح هسته ای ایران ادامه دارد و این بدان معناست که این جنگ تا ماه ها و بلکه سال ها ادامه دارد.

اما رؤیای خلع سلاح مقاومت به این زودی محقق نمی شود و ممکن است در زمان ریاست عون و حتی رئیس جمهور بعدی تحقق نیابد. چرا که نقشه اصلی آمریکا و رژیم صهیونیستی، چنبره رژیم صهیونیستی بر سراسر خاورمیانه است و لبنان، از این قاعده برکنار نیست.

آنکه لبنان و سوریه را در برابر مطامع این رژیم محافظت می کرد و وحدت دو کشور را تضمین کرده بود و حداقل همزیستی مسالمت آمیز را بین گروه های قومی و مذهبی در دو کشور برقرار کرده بود، و آنکه می توانست از تکرار سناریوی سوریه در لبنان جلوگیری کند، مقاومت اسلامی بود.

امیل لحود و میشل عون، دو رئیس جمهور سابق لبنان در اوج درایت و عقلانیت با مقاومت متحد شده و در کنار آن ایستادند و هرگز تسلیم فشارهای آمریکا و رژیم صهیونیستی نشدند و توانستند وحدت ملی و تمامیت ارضی و دارایی های لبنان را حفظ کنند. به همین دلیل است که میلیون ها لبنانی الان حسرت دوره ریاست جمهوری آنها را می خورند. بنابر این جناب ژوزف عون رئیس جمهور لبنان، باید بداند که جنوب لبنان با اسلحه آزاد می شود نه دیپلماسی.