در گزارش «راهبرد معاصر» به نقل از گزارش «Antiwar» آمده است؛ ماه گذشته دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا پیامی به آیت‌الله خامنه‌ای (مدظله العالی)، رهبر عالی ایران ارسال و در آن اعلام کرد، «ایران دو ماه فرصت دارد تا بر سر توافق هسته‌ای با آمریکا مذاکره کند و در صورت شکست توافق، خطر اقدام نظامی علیه تأسیسات هسته‌ای غیرنظامی ایران به‌شدت افزایش می‌یابد».
ترامپ پیامش را با اظهاراتی در جمع خبرنگاران مطرح کرد و گفت: اگر آنها به توافق دست نیابند، بمباران مشابه دیگری رخ خواهد داد و ایران هرگز نمی‌تواند سلاح هسته‌ای داشته باشد.
بیشتر بدانید:
مقاومت ایران در برابر فشار غرب؛ راهبردی برای حفظ منافع ملی یا چالشی تازه؟
سرنوشت پ.ک.ک؛ پیوند امنیت شمال عراق با آینده منطقه
مذاکرات میان ایران و آمریکا بار دیگر به یکی از موضوعات حساس و چالش‌برانگیز در عرصه بین‌المللی تبدیل شده است. در حالی که ایران پیش از اعمال تحریم‌های فشار حداکثری توسط ترامپ، آمادگی خود را برای مذاکره اعلام کرده بود، این تحریم‌ها امید به گفت‌وگوهای سازنده را از بین برد. رئیس‌جمهور ایران، مسعود پزشکیان، با تغییر موضع خود اعلام کرد که ایران تحت فشارهای خارجی مذاکره نخواهد کرد و زبان تهدید را غیرقابل قبول دانست.
ایران با رد مذاکره مستقیم، به مذاکرات غیرمستقیم در عمان روی آورده است. این مذاکرات با میانجی‌گری دیپلمات‌های عمانی و در اتاق‌های جداگانه میان هیئت‌های ایرانی و آمریکایی انجام می‌شود. تهران تأکید کرده است که موفقیت این مذاکرات غیرمستقیم شرط لازم برای هرگونه گفت‌وگوی بعدی خواهد بود. این رویکرد نشان‌دهنده بی‌اعتمادی ایران به آمریکا به دلیل سابقه منفی در مذاکرات گذشته است.
یکی از دلایل اصلی تمایل نداشتن ایران به مذاکره مستقیم، تجربه خروج غیرقانونی آمریکا از توافق هسته‌ای است. رهبر عالی ایران بارها تأکید کرده‌اند که مذاکره با دولتی که به تعهدات خود پایبند نیست، عاقلانه و شرافتمندانه نیست. این بی‌اعتمادی، همراه با فشارهای خارجی، ایران را به اتخاذ موضعی محتاطانه در برابر آمریکا سوق داده است.
با این حال، مذاکرات کنونی با چالش‌های متعددی روبه‌رو است. ایران به‌عنوان یکی از امضاکنندگان معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای، بر حق خود برای برنامه انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز تأکید دارد. اما آمریکا خواستار برچیدن کامل این برنامه و همچنین محدودیت در توان موشکی ایران است، موضوعاتی که تهران به‌سختی می‌پذیرد. این اختلافات، دامنه مذاکرات را محدود کرده و احتمال موفقیت آن را کاهش می‌دهد.
در نهایت، موفقیت مذاکرات به دامنه و اهداف آن بستگی دارد. اگر این گفت‌وگوها بر محدودیت‌های قابل راستی‌آزمایی برنامه هسته‌ای صلح‌آمیز ایران متمرکز بماند، احتمال موفقیت وجود دارد. اما اگر آمریکا بر برچیدن کامل برنامه هسته‌ای و موشکی ایران اصرار کند، مذاکرات ممکن است پیش از آغاز به شکست بینجامد. این تحولات نشان‌دهنده پیچیدگی روابط ایران و آمریکا و چالش‌های پیش‌روی دیپلماسی در منطقه است.
یک شنبه 24 فروردین 1404 - 18:0:22