«دو دولتی»؛ فرصتی طلایی برای توجیه عادی سازی/ «فلسطین بی اهمیت» در نشست ریاض!

پنج شنبه 10 آبان 1403 - 16:0:0
«دو دولتی»؛ فرصتی طلایی برای توجیه عادی سازی/ «فلسطین بی اهمیت» در نشست ریاض!

برگزاری «نشست ریاض» بیشتر از آنکه ابتکاری در پاسخ به بحران جاری در فلسطین باشد باید در راستای تلاش ریاض برای یافتن راه‎حلی جهت باز کردن گره معادله عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی نگریسته شود.

به گزارش پایگاه شبکه الکوثر،اگر از چشم‌انداز تاریک و غیرواقعی راه‌حل عقیم دو دولتی، بر اساس شواهد تاریخی و الگوی رفتاری صهیونیست‌ها بگذریم، حتی در نیت واقعی عربستان سعودی در پایبند ماندن به دفاع از طرح صلح عربی و تشکیل کشور فلسطینی بر اساس مرزهای قبل از 1968 نیز باید شک کرد.

الوقت- ریاض، پایتخت عربستان سعودی، روز چهارشنبه میزبان اولین نشست «ائتلاف بین المللی برای اجرای راه حل دو دولتی» با حضور بیش از 90 کشور به اضافه آژانس امداد و کار سازمان ملل برای پناهندگان (آنروا) خواهد بود. نشستی که هدف آن بررسی مسیرهای منتهی به تشکیل کشور فلسطین عنوان شده است.

بیشتــر بدانیــد: 

از بیانیه بالفور تا طوفان الاقصی/ خانه ملی یهودیان در فلسطین!

اهداف تل‌آویو از اجرایی کردن طرح منحوس «ژنرال‌ها»

تصمیم برای برگزاری این نشست در نهمین اجلاس وزیران کشورهای عربی و اروپایی در بروکسل درباره تحولات فلسطین که در خردادماه امسال برگزار شد، اتخاذ گردید.

اکنون نیز روز موعود فرا رسیده و این نشست طبق برنامه در حال برگزاری است. نمایندگان کشورهای بسیاری به این نشست دعوت شده اند و عربستانی که طی 13 ماه سپری شده از جنگ غزه هیچ تلاش واقعی برای پایان جنگ و کشتار فلسطینیان انجام نداده بود به یکباره برای به دست گرفتن سکان ابتکارات دیپلماتیک پایان بحران، به میانه میدان آمده است؛ اما با هدفی پشت پرده.

در واقع برگزاری این نشست بیشتر از آنکه ابتکاری در پاسخ به بحران جاری در فلسطین باشد باید در راستای تلاش ریاض برای یافتن راه‎حلی جهت باز کردن گره معادله عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی نگریسته شود.

محمد بن سلمان ولیعهد عربستان در سخنرانی سالانه خود در مجلس مشورتی این کشور گفت: «مملکت سعودی تلاش‌های مجدانه خود برای ایجاد یک کشور مستقل فلسطینی با پایتختی بیت المقدس شرقی را متوقف نخواهد کرد».

 

ایده دو دولتی از کجا آمد؟

در سال 1947، قطعنامه 181 سازمان ملل متحد، ایجاد دو کشور مجزا در فلسطین "یهودی و عربی" را پیشنهاد کرد و راه را برای تأسیس رژیم صهیونیستی در سال بعد، 1948 هموار کرد.

فلسطینی ها و اعراب طرح تقسیم فلسطین و تشکیل کشور اسرائیل را رد کردند که منجر به آغاز جنگ 1948 شد و در پی آن، در روزی که فلسطینیان «یوم النکبه» می‌نامند هزاران فلسطینی در جنایات صهیونیست‌ها کشته و صدها هزار نفر نیز از خانه و کاشانه خود آواره شدند.  

اسرائيلي ها بر سرزمين هاي جديد و گسترده تر از آنچه در طرح تقسيم پيشنهاد شده توسط سازمان ملل پيش بيني شده بود، تسلط يافتند.

طبق قوانین بین‌المللی، این اراضی تا به امروز اشغال شده تلقی می‌شوند و شهرک‌های اسرائیلی که در آن ایجاد شده غیرقانونی هستند.

در 13 سپتامبر 1993، هنگامی که یاسر عرفات، رهبر وقت فلسطین، در باغ کاخ سفید با اسحاق رابین نخست‌وزیر وقت اسرائیل دست داد، جهان از اعلام «توافق اسلو» در واشنگتن غافلگیر شد.

توافقنامه اسلو در ظاهر با هدف نهایی ایجاد یک کشور فلسطینی که مردم آن در آزادی و صلح در کنار اسرائیل زندگی کنند، به امضا طرفین رسید و یک خودمختاری محدود فلسطینی تحت نام «حکومت خودگردان» مستقر در رام الله ایجاد کرد.

اما طولی نکشید که مشخص شد صهیونیست‌ها در اجرای تعهدات خود صادق نیستند و برنامه‌های اشغالگری در لوای به رسمت شناخته شدن رژیم با جدیت بیشتر در حال پیگری است و توافق اسلو تنها در خدمت امنیت شهرک‌نشینان است.

با این حال پس از شروع موج جدید انتفاضه فلسطینیان در سال 2000، که انتفاضه دوم نامیده می‌شد، بار دیگر سرزمین‌های اشغالی در بحران امنیتی فرو رفت و صهیونیست‌ها به مذاکره تمایل نشان دادند و در این میان در سال 2002، ابتکار صلح عربی با شعار راه‌حل دو کشوری بر همان ویرانه‌های توافق اسلو یکبار دیگر بنا شد.  

 

فرصت طلایی برای توجیه عادی‌سازی

اکنون نیز در حالی که دولت کنونی رژیم صهیونیستی به ریاست بنیامین نتانیاهو، هرگونه صحبت در مورد تشکیل کشور فلسطین را رد می‌کند و حتی برخی از وزرا ایده کوچ اجباری یا داوطلبانه فلسطینیان از غزه را مطرح می‌کنند، عربستان می‌گوید "عادی‌سازی در ازای راه حل دو دولتی".

اگر از چشم‌انداز تاریک و غیرواقعی راه‌حل عقیم دو دولتی بر اساس شواهد تاریخی و الگوی رفتاری صهیونیست‌ها بگذریم، حتی در نیت واقعی عربستان سعودی در پایبند ماندن به دفاع از طرح صلح عربی و تشکیل کشور فلسطینی بر اساس مرزهای قبل از 1968 نیز باید شک کرد.

ماه گذشته نشریه آتلانتیک افشا کرد که محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان سعودی به آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا که برای پیشبرد مذاکرات عادی‌سازی به ریاض سفر کرده بود گفته که او «شخصاً به آنچه به عنوان «مسئله فلسطین» یاد می کنند، اهمیتی نمی دهد.»

حتی سعودی‌ها نیز می‌دانند که استراتژی آمریکا بر تشکیل کشور فلسطینی استوار نیست و این مواضع آمریکا تنها برای حفظ وجهه آمریکا در افکار عمومی جهان و آوردن فلسطینیان به پای میز مذاکره برای مشروعیت دادن به اشغالگری تدریجی صهیونیست‌ها اتخاذ می‌شود.

اکنون نیز سعودی‌ها با برآوردی اشتباهی که از مشاهده روند جنگ در غزه داشته اند و احتمالاً جنبش مقاومت حماس را تضعیف شده و فلسطینی‌ها را خسته از جنگ و آماده پذیرش مذاکره با رژیم برای حفظ حقوق حداقلی خود می‌بینند، فرصت را مغتنم دانسته و پا به عرصه ابتکارات دیپلماسی گذاشته اند تا با کمترین هزینه طرح عادی‌سازی را بدون از دست دادن نقش ناجی‌گری خود در میان فلسطینیان و همچنین حیثیت سیاسی در میان افکار عمومی مسلمانان کلید بزنند.


ویژه‌های الکوثر را اینجا دنبال کنید.

برای اطلاع از آخرین خبرهای ایران و جهان اینجا کلیک کنید.


پنج شنبه 10 آبان 1403 - 15:55:30