تهران- الکوثر:  برخی االقاب امام حسین (ع) به شرح زیر است: 

غریب الغربا

چون امام حسين (علیه السلام) در كربلا بی يار و ياور بود و لشكریان يزيد او را بسيار آزار و اذيت كردند، ايشان به غريب الغربا، يعنی غريب ترين غريبان ملقب شده اند.

عطشان

از القاب سيد الشهدا كه تشنه در كربلا به شهادت رسيد. اين تعبير در روايات، تواريخ و زيارتنامه‌ها درباره آن امام آمده است.

مظلوم

ستمديده؛ از لقب‌های سيد الشهد است كه اغلب با نام او همراه است (يا حسين مظلوم). در زيارتنامه ها و احاديث،‌ تكيه بر این لقب، ظالم بودن حكومت اموي و سپاهی است كه در كربلا آن حضرت را به شهادت رساند.

قتيل العبرات

كشته‌ی اشک ها؛شهيدی كه هم نامش گريه آور است و هم اشك ريختن در سوگ او ثواب داردو موجب احيای عاشورا است.

سيّد الشهدا

به معني سرور و سالار شهيدان. حماسه و ايثار اباعبدالله چنان بود كه او را بر همه‌ی شهيدان برتری و سروری داد و شهدای كربلا را نيز بر ديگرشهيدان فضيلت بخشيد و اين سيادت و برتری در قيامت هم مشهود خواهد بود.

ثارالله

يعني خون خدا. شدت همبستگی و پيوند سيد الشهدا با خدا به نحوی است كه شهادتش همچون ريخته شدن خونی از قبيله‌ی خدا می ماند كه جز با انتقام گيری و خونخواهی او‌لياء خدا تقاص نخواهد شد.

قتيل الله

كشته شده ای از قبيله‌ی ‌خداوند كه جز با انتقام گيری و خونخواهی اولياء خدا تقاص نخواهد شد.

وترالله

به همان معنی ثارالله و قتيل الله است.

خامس اصحاب كسا

پنجمين نفر از اصحاب كسا. رسول خدا بنا به دستور خداوند، فاطمه، علي، حسن و حسين علیهم السلام را جمع كرد و همه را در زير عبايی قرار داد و آن ها را اهل بيت خود خواند که پنجمین آنها حضرت سیدالشهدا علیه السلام است.

وارث

ارث برنده؛ وراثت حسين بن علی(علیه السلام) از انبيا و اوصيا براي آن است كه خط جهاد در راه و مبارزه با باطل و ستم و طاغوت، سرلوحه‌ی دعوت همه‌ی انبيا بوده است‌ و كربلا تجلی اين خط ممتد درگيری حق و باطل است.

موضع سرّالله

يكي ديگر از لقب های سيد الشهدا (علیه السلام) كه اشاره به اين دارد كه ايشان محل نگهداری راز های خداوند است.

لدليل علي‌الله

حسين (علیه السلام) دلالت كننده بر وجود خداوند است.

مجاهد

يكي از لقب های سيد الشهدا است كه اشاره به كارزار كردن امام با كافران براي آزادی دارد.

شهيد

شاهد، شهادت دهند، همچنين به معني كشته شدن در راه خدا و دين است كه يكي از لقب های سيدالشهداست.

رشيد

خوش قد و قامت، رستگار، دلير و شجاع. يكی ديگر از لقب های سيد الشهدا است.

غريب الغرباء

تنها و بی ياور؛ چون امام حسين (علیه السلام) در كربلا بی يار و ياور بود و لشكریان يزيد او را بسيار آزار و اذيت كردند، ايشان به غريب الغربا، يعنی غريب ترين غريبان ملقب شده اند.

شاهد

گواه ، حاضر، مرد خدای تعالی؛ اثريست كه مشاهده در قلب ايجاد می كند و آن مطابق است با حقيقت آنچه در صورت مشهود بر قلب‌ ظاهر می شود. يكی ديگر از لقب های سيد الشهدا است.

حجت الله

حجت به معنای دليل و برهان است و امام حسين (علیه السلام) برهان خداوند روی زمين است.

خازن الكتاب المسطور

خزانه دار قرآن، يكی ديگراز لقب های سيدالشهدا است.

سفير الله

فرستاده‌ی خداوند. يكی ديگر از لقب های سيد الشهدا است.

عابد

عبادت كننده و يكی ديگر از لقب های سيدالشهدا. از نمونه های بارز اهميت ايشان به عبادت، می توان به برپا داشتن نماز ظهر عاشورا توسط ايشان اشاره كرد.

سيد شباب اهل جنه

سرور جوانان بهشت. امام حسين (علیه السلام) به همراه برادرشان، اين لقب را از حضرت محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) دريافت كردند.

سفينه النجاه

امام حسين (علیه السلام) به عنوان كشتی نجات آدميان معرفی شده است كه هركس به آن پناه بياورد در امان است.

امام

به معنی پيشوا، شيعيان اثنی عشری به دوازده امام اعتقاد دارند كه امام حسين (علیه السلام) سومين آن هاست.

مقتول

كشته شده؛ يكي ديگر از لقب های سيد الشهدا است.

زكی

پاكيزه، پارسا، يكی دیگر از لقب های سیدالشهدا است.

عبدالله

بنده خاص خدا را گويند،‌ شهيدی كه عبد خداوند و مطيع اوامر الهی بود.

وصی الله

وصی الله به معنی تعيين شده از طرف خداوند است.

قتيل الكفره

شهيد به دست كفر، در زمانی كه كفر بر حق و عدل حكومت می كند و امام حسين (علیه السلام) خود را ملزم به قيام بر عليه كفر مي‌داند.

ولی الله

ولی به معنی قرار گرفتن چيزی در كنار چيز ديگر است، به نحوی كه فاصله‌ای در كار نباشد؛ بعني دو چيز آنچنان به هم متصل باشند كه هيچ چيز ديگر در ميان آن‌ها نباشد. ولي‌الله، به معني قرب و نزديكي معنوي به خداوند.

سبط پيامبر

سبط به معنی نواده است. از لقب های امام حسين (علیه السلام) ، سبط محمد النبی و سبط النبی است. امام حسين (علیه السلام) سبط اصغر پيامبر و امام مجتبی (علیه السلام) سبط اكبر ناميده می شوند.

آل الله

مقصود از آل الله و خاندان خدا، اهل بيت پيامبر (صلی الله علیه و آله و سلم)اند. امام حسين (علیه السلام) خود و دودمان پيامبر را آل الله دانسته است، آن جا كه می فرمايد «نحنُ آل الله و و ‌َرثَه رسوله»

ابوالشهداء

پدر شهيدان، كنيه‌ای كه بر شهيدان اطلاق مي‌شود. از آن جا كه امام حسين (علیه السلام) الهام بخش شهيدان راه حق بود و كربلايش دانشگاه شهادت محسوب می شد و مي‌شود، به آن حضرت اين عنوان را داده‌اند.

ابوالاحرار

حسين (علیه السلام) هم چنين لقب ابوالمجاهدين را دارد از آن جا كه حسين (علیه السلام) الهام بخش احرار و آزادگان است و كربلايش محل رجوع آزادگان و شيفتگان طريق هدايت است.

ابوالمجاهدين

حسين (علیه السلام) هم چنين لقب ابوالمجاهدين را دارد از آن جا كه حسين (علیه السلام) الهام بخش مجاهدين و شهدا است و كربلايش محل رجوع مجاهدين و شيفتگان طريق هدايت است.

خامس آل عبا

از لقب‌های سيد الشهدا است كه پنجمين نفر از «اصحاب كسا» است.

خون خدا

لقب سيد الشهدا (علیه السلام) است و به معنی ثارالله مي ‌باشد.

سلطان كربلا

از القاب سيد الشهدا است به معنی بزرگ شهيدان كربلاست.

وترالموتور

يكی از القاب سيدالشهداء (علیه السلام) و مربوط به تنهايی اوست.

سريع العبره

يكي از القاب امام حسين (علیه السلام) به معنی اين است كه يادش به سرعت اشکها را جاری می سازد.

قتيل الاشقياء

يكي از القاب حسين بن (علیه السلام) است. او که به دست شقی ترين مردمان به شهادت رسيد و اين لقب را گرفته است. 

برای اطلاع از آخرین خبرهای ایران و جهان اینجا کلیک کنید

از صفحه ندای نور الکوثر فارسی هم دیدن کنید