به گزارش پایگاه شبکه الکوثر، ظریف در این مقاله با اشاره به تاریخچه حمایت جمهوری اسلامی از آرمان فلسطین نوشت: برخی در تلاشند تا از جهان عرب برای تسویه حساب ها و طمع کاری هایشان استفاده ابزاری کنند. بر خلاف آنان ایران، امنیت خود را در ارتباط با امنیت و ثبات همه همسایگان می بیند. این موضوع باید اولویت همه باشد. جمهوری اسلامی ایران بر این باور است که برای خروج از دهلیز تاریکی که موجب فرسودگی توان همه کشورها می شود، باید به عنوان نخستین گام یک پیمان امنیتی مبتنی بر اصول مشترک، اعتماد متقابل و گفتگو تاسیس شود. ایران بارها این را اعلام کرده و بر آمادگی خود برای همکاری با همه طرف ها برای دفاع از امنیت و منافع مشترک همچنین محافظت از روابط مبتنی بر حسن همجواری تاکید کرده است. همه کشورهای منطقه در مرحله کنونی در مقابل تاریخ و نسل های آینده و مردم خود مسئولیت تاریخی بر عهده دارند.

ظریف افزود: قدرت های خارجی که در منطقه حضور دارند همواره با انتخاب گزینه جنگ و سیاست های جنگ طلبانه اجازه برقراری صلح پایدار را نداده اند. آنان پیشتر از رژیم صدام برای حمله به ایران و کویت حمایت کردند و پس از آن نیز برای سرنگونی صدام با عراق وارد جنگ شدند. آنها در افغانستان از القاعده و طالبان حمایت کردند و بعدا برای اخراج این گروه ها از افغانستان نیز وارد جنگ دیگری شدند. آنها از گروه دیگری نیز برای فراهم کردن بهانه برای اشغال و نابودی سوریه به بهانه مبارزه با گروه های افراطی استفاده کردند.

سیاست های بیش از نیم قرن گذشته جهان را به نقطه بحران رسانده است. به نظر می رسد جهان در نقطه کنونی با یک بن بست مواجه است. ضوابط تاریخی و علومی که اساس روابط بین المللی را ایجاد کرده است،‌ در مدیریت روابط موجود دچار درماندگی شده است. منطقه خاورمیانه به تدریج با شعله ور شدن درگیری های قومی، مذهبی و قبیله ای به منطقه ای تبدیل می شود که از حداقل امنیت نیز محروم است.

در منطقه ای که ملت های آن دارای کم ترین اختلافات و بیشترین پیوندهای مشترک هستند، امنیت تبدیل به گوهری کم یاب شده است. نباید فراموش کرد که عرب ها، فارس ها،‌ ترک ها،‌ کردها و دیگر اقوام در طول تاریخ در کنار یکدیگر زندگی کردند و دارای تاریخ، فرهنگ و سنن مشترک و زبان های نزدیک به هم هستند. چرا باید ریشه های مشترک را کنار بگذاریم و احساس کینه و نفرت را که موجب شعله ور شدن جنگ های جاهلانه می شود و نتیجه ای جز اشک چشم مادران در پی نخواهد داشت، ترجیح دهیم؟ ما نمی خواهیم بار دیگر شاهد جنگ های خونین و طولانی باشیم. اگر نمی خواهیم در تاریخ مان شاهد تکرار چنین مسائلی باشیم،‌ باید بر میز مذاکره بنشینیم و اختلاف نظرهایمان را بر سر میز و نه در میدان های جنگ حل کنیم. این سخن به این معنی نیست که اختلاف نظرهایمان را فراموش کنیم. ما نباید اجازه دهیم خواسته های ما و اختلاف نظرهایمان بر دوستی ها تاثیر منفی بگذارد. پیشنهاد جمهوری اسلامی ایران درباره بازسازی منطقه تامین منافع همه کشورهای منطقه و احترام به اختلاف نظرها را نیز مورد توجه قرار می دهد. اساس این پیشنهاد ضرورت جلوگیری از حاکمیت کشورهای بزرگ بر کشورهای کوچک منطقه است. کشورهای کوچک منطقه نیز باید از این طریق از حق مشارکت در حل مسائل منطقه برخوردار باشند و از حقوق خود محافظت کنند.

احترام به حق حاکمیت ملی که در اسناد سازمان ملل نیز بر آن تاکید شده است، خودداری از توسل به زور و تهدید دیگر کشورها، تلاش برای حل بحران ها از راه های مسالمت آمیز، خودداری از مداخله در امور داخلی کشورهای دیگر، حق کشورها برای تعیین سرنوشتشان، مبنای تامین امنیت مشترک ما و کشورهای همسایه است که با آنان دارای مرزهای مشترک زمینی و دریایی هستیم. علاوه بر اینها برای برقراری امنیت مشترک، اطلاع رسانی درباره برگزاری رزمایش های نظامی، شفافیت فعالیت های نظامی، کاهش بودجه تسلیحاتی و گام های جدی دیگری مانند دیدارهای متقابل فرماندهان نظامی که می تواند اعتماد متقابل را تقویت کند، ضروریست. ما با اقدامات آسانی مانند تشویق گردشگری میان کشورهایمان، سرمایه گذاری ها و طرح های مشترک در بخش امنیت هسته ای، مقابله با آلودگی محیط زیست و مدیریت بحران ها نیز می توانیم در این جهت گام برداریم.

ایران همچون همیشه بار دیگر دست دوستی را با صداقت به سوی همسایگان دراز می کند. این اقدامی نمایشی نیست بلکه گزینه راهبردی ایران است زیرا ایران بر این باور است که مبانی مشترک ما بسیار بیشتر از اختلاف نظرهای ناشی از برخی نگرانی های بی اساس و منافع زودگذری است که در سال های آینده اولویتی نیز نخواهد داشت. اگر ما راه صلح را انتخاب نکنیم،‌ نسل های آینده امکان آن را نخواهند داشت که روبروی یکدیگر بنشینند و با یکدیگر گفتگو کنند.

برای اطلاع از آخرین خبرهای ایران و جهان اینجا کلیک کنید

برای عضویت در کانال تلگرامی فارسی شبکه الکوثر اینجا کلیک کنید