تهران- الکوثر:   کشور چین جزو اولین کشورهایی است که اسلام در آن وارد شد و پس از ورود اسلام به سرعت گسترش پیدا کرد. اسلام در اواسط قرن هفتم میلادی یعنی بیش 1300 سال پیش توسط سعدبن‌ابی وقاص نماینده عثمان بن عفان، سومین خلیفه پس از پیامبر، به این کشور راه یافت.

سعدبن‌ابی وقاص با امپراطور سلسله تانگ چین در سال 29 هجری / 650 میلادی دیدار کرد و اسلام و عادات مسلمانان را برای این امپراطور تشریح کرد. برخی مورخان این سال را، سال ورود اسلام به چین می دانند.

اسلام از راه های دریایی و خشکی وارد چین شد. یکی از این راه‌ ها جاده ابریشم بود. تجار مسلمانان پس از انتشار دین اسلام در کشورهای غربی چین، از این جاده وارد این کشور شدند و اصول اعتقادی اسلامی و عادات ویژه اسلامی را نیز همراه با کالاهای خود به این کشور وارد کردند.

مورخان می گویند: پس از ورود مسلمان به چین بیش از 4 هزار خانواده از تجار ایرانی و عرب در زمان سلسله تانگ در شهر چیآن مستقر شدند. همچنین این سلسله از کشورهای اسلامی برای قلع و قمع کردن آشوبهای داخلی، کمکهای نظامی گرفت که در پی آن عربی جاده ابریشم به چین وارد شد. پس از آن برخی مبارزان در چین ماند، در آنجا ازدواج کردند و نسلی را از خود به جا گذاشتند.

همچنین تجار مسلمان از راه دریا به سه شهر معروف کانتون، چوانچو، یانچو، در جنوب چین وارد شدند. برخی از این تجار ترجیح دادند در چین مانده و با چینی‌ها ازدواج کنند. آنها اقدام به ساخت مساجد و مدارس در این شهرها کردند. اولین مسجد چین در شهر کانتون ساخته شد که هنوز پس از 14 قرن در شهر وجود دارد.

ژنرال چاوکوانگ‌ین از خاندان چو، سلسله سونگ را در سال 960 میلادی تأسیس کرد پس از آن سلسله سونگ به سونگ شمالی و جنوبی تقسیم شد. در دوره سونگ جنوبی حکومت به جنوب منتقل شد اقتصاد و فرهنگ پیشرفته شمالی را به جنوب منتقل کرد و جنوب توسعه اقتصادی فراوانی پیدا کرد.

چنگیزخان مغول نیز حکومت خود را در سال 1206 میلادی تأسیس کرد و فرزندش قوبلای خای سلسله یوان را در سال 1271 میلادی تأسیس کرد و پایتخت خود را دادو (پکن امروزی) قرار داد. قبلای خان به تشتت و پراکندگی مراکز قدرت پایان داد و در نهایت یک دولت بزرگ متحد را شکل داد. در این دوره صنعت کاغذ، چاپ، قطب‌نما و باروت که اختراعات چهارگانه چینی‌ها به شمار می آید، به کشورهای مختلف جهان از جمله کشورهای مسلمان منتقل شد.

در منطقه خودمختار یون نان، به ویژه در پایتخت این منطقه شهر کونینگ، آثار عربی-اسلامی به وجود آمد که تا امروز قابل مشاهده است. منابع آگاه وجود این آثار اسلامی را به فرد مسلمان عربی به نام سید شمس‌الدین که در چینی به شمس‌الدین سای یان معروف است، نسبت می دهند. همچنین بیش از 10 مسجد در کومینگ ساخته شده است و تعداد مسلمانان در یون نان حدود 600 هزار نفر می باشد.

گفتنی است، اسلام تأثیر مهمی در زندگی جامعه چینی گذاشته است و مسلمانان برای توسعه سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی چین با دولت این کشور همکاری می کنند.

اما آمار تعداد مسلمانان این کشور به طور دقیق در دست نیست و آمار متفاوتی در مورد تعداد آنها ارائه می شود. بر اساس گزارشات مختلف تعداد مسلمانان بین 50 تا 100 میلیون نفر برآورد می شود.

مسلمانان در نواحی مختلف چین ساکن هستند اما اکثریت آنها در منطقه خودمختار سین کیانگ مستقر است.

از صفحه گردشگری الکوثر فارسی دیدن کنید