به گزارش پایگاه شبکه الکوثر، متن سخنان عباس عراقچی در نشست چاتم هاوس به شرح زیر است.

خانم ها و آقایان بسیار خوشحالم که صبح امروز در اینجا حضور دارم. می خواهم از مسئولان مؤسسه چاتم هاوس به سبب دعوت از من در این نشست سپاسگزارم.
در ارتباط با برجام (توافق هسته ای ایران)، کاری که در واقع انجام می دهم بر طرف کردن سه یا چهار سوء تفاهم یا تصور اشتباه است که در ارتباط با این توافق وجود دارد که سبب شده است اجرا و تداوم آن با دشواری های زیادی مواجه شود.
نخستین نکته ای که می خواهم در این باره بگویم یا نخستین اشتباهی که می خواهم به آن اشاره کنم، این است که بسیاری بر این باورند که برجام یک توافق اقتصاری بین ایران و گروه پنج بعلاوه یک یا گروه «ایی سه» بعلاوه سه -هر کدام را که شما ترجیح می دهید، اروپایی ها معمولا می گویند گروه ایی سه بعلاوه سه اما در هر صورت فرقی نمی کند- است.
این یک توافق اقتصادی بین ایران و گروه پنج بعلاوه یک نیست. این توافقی در زمینه عدم اشاعه است. این توافق اکنون بخشی از توافق نامه منع اشاعه است. ما توانستیم یک بحران بسیار پیچیده هسته ای را حل و فصل کنیم که بیش از ده سال طول کشید. و ما این کار را از طریق برگزاری مذاکره انجام دادیم. این در واقع حل و فصل صلح آمیز یک بحران پیچیده بود که می توانست به یک مشکل خطرناک برای کل جهان تبدیل شود.
و ما توانستیم این موضوع را از طرق مذاکره حل و فصل کنیم. و این (توافق) هم اکنون بخشی از رژیم منع اشاعه محسوب می شود. این توافق یک ابزار مهم در روند منع اشاعه محسوب می شود. البته ایران نیز قرار است که از مزایای برداشته شدن تحریم ها بهره مند شود. زیرا به سبب اقداماتی که ایران انجام می دهد، در ازای این اقدامات تحریم ها برداشته شده اند.
و حقیقت این است که ما توانستیم یک مسئله بسیار مهم را در زمینه منع اشاعه بر طرف کنیم . از این رو، از نظر اروپایی ها، یا از نظر گروه پنج بعلاوه یک یا از نظر جامعه جهانی، زمانی که ما در ارتباط با حفظ برجام و بقای برجام صحبت می کنیم، این یک انتخاب بین برای مثال بازار ایران یا بازار آمریکا نیست. این یک انتخاب برای همکاری های اقتصادی نیست. این یک گزینه برای برای داشتن توافقی است که به طور مستقیم به رژیم منع اشاعه یا از دست دادن آن مربوط است. این یک انتخاب بین داشتن امنیت یا ناامنی در سطح جهانی است.
اگر ما برجام را از دست بدهیم، ما با یک بحران هسته ای دیگر مواجه خواهیم شد که حل و فصل آن این بار بسیار دشوار خواهد بود. از این رو، ما درباره یک توافق نظامی بین ایران و شرکت ها و بانک ها و ترجیح دادن بازار ایران یا آمریکا صحبت نمی کنیم. این یک انتخاب برای امنیت است نه برای مسائل اقتصادی.
این نکته نخست است. دومین اشتباه این است که برجام به هیچ مسئله و موضوع دیگری مرتبط نیست. ما -منظورم ایران و کشورهای دخیل در برجام یا همان گروه پنج بعلاوه یک- با اراده خود تصمیم گرفتیم تا برنامه هسته ای ایران را از دیگر موضوعات جدا کنیم چه موضوعات منطقه ای، موضوع موشک های بالستیک ایران یا هر موضوع دیگری. و برای این کار دلیل داریم. ما تنها بر برنامه هسته ای ایران متمرکز شدیم و تلاش کردیم راه حلی برای آن پیدا کنیم. در غیر این صورت، مطمئن هستم که ما همچنان در حال مذاکره کردن می بودیم اگر می خواستیم که یک بسته درباره همه موضوعات، موضوعات منطقه ای، موشک های بالستیک و برنامه هسته ای ایران داشته بایم. از این رو، ما با اراده خود و بر اساس یک دلیل خوب تصمیم گرفتیم تا برنامه هسته ای ایران را از هر موضوع دیگری جدا کنیم و بر این موضوع متمرکز شویم و راه حلی برای آن پیدا کنیم و به همین دلیل هم در این راه موفق بودیم. از این رو، این یک اشتباه بزرگ خواهد بود اگر که در حال حاضر، هر کسی بخواهد برجام را هر موضوع برای مثال به موشک های بالستیک ایران ربط دهد، به موضوعات منطقه ای، به سوریه، یمن و دیگر موضوعات ربط دهد.
این یک اشتباه بزرگ خواهد بود. نه تنها شما برجام را از دست می دهید، نه تنها ما برجام را از دست می دهیم بلکه، به (حل) دیگر موضوعات هم نمی توانیم کمکی بکنیم و حتی سبب پیچیده و دشوارتر شدن دیگر موضوعات نیز می شویم و یافتن راه حل را برای آنها دشوار می کنیم.
از این رو، به نفع همه خواهد بود اگر که ما به همین مسیر ادامه دهیم، برجام را از دیگر موضوعات جدا کنیم، و دیگر موضوعات را به طور جداگانه رتق و فتق کنیم و زمانی که می گویم ما نمی خواهیم به دیگر موضوعات -که مورد نگرانی برای همه است- بپردازیم، منظورم این است که باید این موضوعات را باید از طریق مجراهای خاص خود مورد بررسی قرار دهیم. 
سومین نکته یا سومین اشتباه در ارتباط بر برجام که همچنین مهم است، این است که هیچ بند انقضایی در برجام وجود ندارد. با آن که دولت آمریکا، رئیس جمهور ترامپ درباره بند انقضاء موجود در برجام سخن می گویند، و این که برجام یک توافق نامه دائمی نیست و برای مثال تنها برای ده سال است، اما این موضوع صحت ندارد. 
هیج بند انقضایی در برجام وجود ندارد. و تعهد ایران در برجام در ارتباط با عدم تلاش برای دست یابی به تسلیحات هسته ای یک تعهد دائمی است. می توانم متن برجام را برای شما قرائت کنم. متن آن بسیار واضح است. در این توافق آمده است: «ایران تأکید می کند که تحت هیچ شرایطی ایران در هیچ زمانی در پی تولید یا دست یابی به هیچ گونه سلاح هسته ای نخواهد بود.» این یک تعهد واضح از سوی ایران در توافق است. در پاراگراف نخست توافق باره دیگر درباره مفاد کلی توافق آمده است که ایران تأکید می کند تحت هیچ شرایطی ایران در هیچ زمانی در پی تولید یا دست یابی به هیچ گونه سلاح هسته ای نخواهد بود. این جمله دو بار تکرار شده است. و کاملا واضح است که پایانی برای انی تعهد از سوی ایران وجود ندارد. 
و انتظار ما چیست؟ بار دیگر از روی متن برجام می خوانم: «ایران بر این باور است که این برجام اجازه حرکت رو به جلو را در ارتباط با برنامه هسته ای منحصرا صلح آمیز و بومی در راستای ملاحظات علمی و اقتصادی بر اساس برجام و بر اساس رویکرد اعتماد سازی و ترغیب همکاری های بین المللی، دارد.»
از این رو، بسیار واضح است که تعهد ایران در برجام یک تعهد دائمی است. بند انقضایی وجود ندارد. انقضایی برای این تعهد وجود ندارد.
اما بله، برخی محدودیت های زمانی برای ایران در برجام وجود دارند. برای مثال، ما پذیرفتیم تا حجم ذخایر مواد خود را محدود کنیم و آن را در سطح سیصد کیلوگرم برای پانزده سال نگه داریم. این یک محدودیت است.
این یک محدودیت مرتبط با زمان است. و این محدودیت پس از پانزده سال به پایان می رسد. یا تعداد سانتریفیوژها به مدت هشت سال باید این تعداد باشد و سپس به مدت ده سال می تواند افزایش پیدا کند و سپس پس از سال های خاصی در تعداد آنها محدودیت خاصی وجود ندارد. اما این محدودیت های برای ایران تنها در راستای اعتماد سازی است.
ادامه دارد...

برای اطلاع از آخرین خبرهای ایران و جهان اینجا کلیک کنید

کانال تلگرامی الکوثر فارسی اینجا