تهران- الکوثر:  عَنْ دَاوُدَ الرَّقِّيِّ قَالَ كُنْتُ عِنْدَ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع إِذَا اسْتَسْقَى الْمَاءَ فَلَمَّا شَرِبَهُ رَأَيْتُهُ قَدِ اسْتَعْبَرَ وَ اغْرَوْرَقَتْ عَيْنَاهُ بِدُمُوعِهِ ثُمَّ قَالَ لِي يَا دَاوُدُ لَعَنَ اللَّهُ قَاتِلَ الْحُسَيْنِ ع فَمَا مِنْ عَبْدٍ شَرِبَ الْمَاءَ فَذَكَرَ الْحُسَيْنَ ع وَ لَعَنَ قَاتِلَهُ إِلَّا كَتَبَ اللَّهُ لَهُ مِائَةَ أَلْفِ حَسَنَةٍ وَ حَطَّ عَنْهُ مِائَةَ أَلْفِ سَيِّئَةٍ وَ رَفَعَ لَهُ مِائَةَ أَلْفِ دَرَجَةٍ وَ كَأَنَّمَا أَعْتَقَ مِائَةَ أَلْفِ نَسَمَةٍ وَ حَشَرَهُ اللَّهُ تَعَالَى يَوْمَ الْقِيَامَةِ ثَلِجَ الْفُؤَادِ.

داود رقّى مى ‏گويد: در محضر مبارك امام صادق عليه السّلام بودم، حضرت آب طلبيدند و زمانى كه آب را نوشيدند ديدم در حضرت حالت گريه پيدا شد و دو چشم آن حضرت غرق اشك شد. سپس به من فرمودند: اى داود! خدا قاتل حسين عليه السّلام را لعنت كند؛ بنده ‏اى نيست كه آب نوشيده و حسين عليه السّلام را ياد نموده و كشنده ‏اش را لعنت كند مگر آن كه خداوند منّان صد هزار حسنه براى او می نویسد و صد هزار گناه از او محو كرده و صد هزار درجه، مقامش را بالا برده و گويا صد هزار بنده، آزاد كرده و روز قيامت حق تعالى او را با قلبى آرام و مطمئن محشورش مى ‏كند.(كامل الزيارات، ص: 107-106)

شايد بتوان گفت كه بزرگترين مصداق ياد خدا، ياد خاندان عصمت و طهارت عليهم السلام باشد، چرا كه ايشان آينه تمام نماى خداى متعال هستند و ياد ايشان نمى تواند جدا از ياد خدا باشد.

در اين ميان برپايى مجلس به نام و ياد امام حسين عليه السلام از اهميت بسيارى برخوردار است؛ قال الرضاعليه السلام: من تذكر مصابنا و بكى لما ارتكبت منا كان معنا فى درجتنا يوم القيامه و من ذكر بمصابنا فبكى و ابكى لم تبك عينه يوم تبكى العيون و من جلس مجلسا يحيى فيه امرنا لم يمت قلبه فيه يوم تموت القلوب. (امالى صدوق، ج 1، ص 229)
امام هشتم فرمود: كسى كه مصيبت ما را به ياد آورد و بر مظلوميت ما گريه كند در قيامت با ما هم درجه خواهد بود و كسى كه از مصائب ما پيش او بازگو كنند و او بگريد و يا ديگران را بگرياند در روزى كه همه ديدگان گريانند نمى گريد و كسى كه در مجلسى و محفلى شركت جويد كه در آن امر ما احياء گردد در روزى كه همه قلوب به نوعى مى ميرند قلب او نمى ميرد (محزون و افسرده نيست).
زيارت امام حسين عليه السلام از زياراتى است كه در همه اوقات سفارش شده و سلام به امام حسين عليه السلام بعد از هر نماز توصيه شده است و ذكر و ياد امام حسين عليه السلام حتى بعد از هر بار نوشيدن آب تأكيد شده است.
و اين وصيت خود امام حسين عليه السلام كه فرموده: شيعتى مهما شربتم عذب ماء فاذكرونى او سمعتم بغريب او شهيد فاندبونى؛ «شيعيان من هرگاه آب گوارا نوشيديد و يا درباره غريب يا شهيدى شنيديد، مرا ياد كنيد».
و براى عمل به اين وصيت بيش از همه امام سجادعليه السلام اقدام مى كرد به قدرى كه هر گاه در بازار مى ديد گوسفندى را ذبح مى كنند مى ايستادند و گريه مى كردند و وقتى علت را جويا مى شدند حضرت مى فرمودند: آيا به اين گوسفند آب داديد و... و ياد امام حسين عليه السلام و عطش ايشان را در روز عاشورا زنده مى كرد.

ياد حسين ما را تنها نمى گذارد
گر خلق واگذارند او وانمى گذارد
او كشتى نجات و كشتى شكسته مائيم
مولا به كام امواج ما را نمى گذارد
زهرا به دوستانش قول بهشت داده
بر روى گفته خود او پا نمى گذارد

برای عضویت در کانال تلگرامی الکوثرفارسی اینجا کلیک کنید