تهران-الکوثر: دکتر فواد ایزدی، استاد دانشگاه و کارشناس مسائل بینالملل معتقد است یکی از مهمترین ابزارهایی که در اختیار آمریکا قرار دارد ابزار تحریم است و آنها گمان میکنند همچون مسئله هستهای در خصوص موضوعات موشکی و منطقه نیز با ابزار تحریم میتوانند ایران را پای میز مذاکره بنشانند.
در ادامه متن کامل گفتگو با دکتر ایزدی را تقدیم شما می کنیم:
پرسش: دلایل افزایش فشارهای آمریکا و برخی کشورهای اروپایی در حوزههای غیر از هستهای بر ایران چیست؟
باید توجه داشته باشیم که از ابتدا آمریکاییها در چند حوزه با ایران مشکل داشتند که تنها یکی از حوزهها مسئله هستهای بود. امروز نیز شاهد هستیم که خیلی روی این مسئله تاکید ندارند، زیرا که برنامه هستهای ایران کم و بیش متوقف شده است و دلیلی برای تمرکز ویژه آمریکا روی بحث هستهای ایران وجود ندارد. در حال حاضر تاکید غرب به رهبری ایالات متحده آمریکا روی بحث قدرت موشکی و نفوذ منطقهای ایران متمرکز شده است. ایران یک سری اهرمهای قدرت دارد که یکی از آنها هستهای است و اکنون آنها گمان میکنند که این اهرم قدرت را از ایران گرفتهاند. در همین راستا آنها سعی دارند تا اهرم های دیگر قدرت ایران از جمله در حوزه های موشکی و نفوذ منطقهای را نیز از ایران بگیرند.
پرسش: غربی ها چگونه می خواهند تلاشهایش را در حوزه موشکی یا منطقهای دنبال کنند و آیا موفق خواهند شد؟
یکی از مهمترین ابزارهایی که در اختیار آمریکا قرار دارد ابزار تحریم است. آنها اخیرا قانونهایی علیه سپاه پاسداران ایران و حزب الله تصویب کردهاند که هدف از تصویب آنها محدود کردن نفوذ منطقهای ایران است. تفکر آنها این است از آنجایی که در بحث هستهای توانستند با تحریم، ایران را پای میز مذاکره بیاورند، امروز نیز میتوانند با همین روش در خصوص بحثهای موشکی و منطقهای ایران را پای میز مذاکره بیاورند.
البته آنها روشهای دیگری را نیز در حوزه عملیات روانی، جنگ نرم، دیپلماسی عمومی، فشارهای سیاسی و ایجاد نارضایتی داخلی طی این سالها دنبال کردهاند و در آینده نیز پیگیری خواهند کرد.
پرسش: چرا آنها روی مسئله نقشآفرینی منطقهای ایران تمرکز کردهاند و نگرانیشان در چه مورد است؟
دلیلی ندارد که غرب و به ویژه آمریکا در رابطه با نقشآفرینی منطقهای ایران نگرانی داشته باشد. چرا که ایران اگر تحرکاتی داشته و یا از موشک استفاده کرده، این تحرکات در راستای مقابله با داعش بوده است و غرب باید از این رویکرد ایران استقبال کند. همچنین حکومتی در ایران روی کار است که کشور را باثبات نگه داشته است که این مسئله نیز باید مورد استقبال دیگر کشورها واقع شود. منتها مسئله اینجاست که طرف مقابل هدفش را روی بالانس کردن قدرت ایران متمرکز کرده است. همچنانکه دونالد ترامپ، رئیس جمهوری ایالات متحده آمریکا در سخنان اخیرش در خصوص استراتژی واشنگتن در قبال ایران این موضوع را بیان کرد. آنها خیلی راحت مواضعشان در قبال ایران را بیان میکنند و رکس تیلرسون، وزیر امور خارجه آمریکا سخن از سرنگونی نظام در ایران زده است. این رویکرد که آنها به دنبال سرنگونی نظام در ایران هستند به این دلیل نیست که ایران اقدام خلاف یا ضد منافع بشری انجام میدهد بلکه دلیلش این است که دولتهای مقتدر به ویژه در منطقهای چون خاورمیانه خیلی مطلوب آمریکا نیست. لذا احساس واشنگتن این است که ایران برای هژمونی آنها در منطقه مزاحمت ایجاد خواهد کرد و از این رو به خاطر داشتن یک نگاه زیادهخواهانه چنین اظهاراتی را علیه ایران مطرح میکنند.
پرسش: آیا تلاشهای کنونی غرب را میتوان با الگوهای قبلی در قبال عراق، لیبی و کره شمالی مقایسه کرد؟ همچنین ایران چه درسهایی میتواند از این الگوهای خلع سلاحی بگیرد؟
برخی در داخل کشور نگران هستند که الگوی مهار ایران از سوی غرب مطابق الگوی کره شمالی باشد و در حالی که میخواهند ایران از کره شمالی الگو نگیرد به سمتی میروند که در عمل از مدل لیبی الگو بگیریم. در حوزه موشکی شاهد بودیم که معمر قذافی رهبر وقت لیبی اشتباهات زیادی را مرتکب شد و موشکهای بالستیک این کشور را به غرب واگذار کرد. این همراهی قذافی با غرب و اجرای تمام خواستههای آنها در نهایت منجر به سرنگونی حکومت قذافی شد. حتی محمد مرسی، رئیس جمهور پیشین مصر نیز این تفکر را داشت که سیاست خارجی پسر خوب در قالب همکاری با آمریکا خیلی اثرگذار خواهد بود. لذا او مبارزه 80 ساله اسلام سیاسی اخوان المسلمین را کنار گذاشت و هر هفته با سفیر آمریکا دیدار داشت. اما در نهایت شاهد بودیم که مرسی نیز سرنگون شد و آمریکا برای باقی ماندن او در قدرت هیچ کمکی نکرد. بنابراین ایران باید از این رفتارهای آمریکا با کشورهای مختلف درس بگیرد و از اعتماد به این کشور خودداری کند.
منبع: سایت شورای راهبردی روابط خارجی
برای عضویت در کانال تلگرامی الکوثرفارسی اینجا کلیک کنید
چهار شنبه 10 آبان 1396 - 12:50:51