سخنان شیخ احمد سلمان در برنامه «ثالث الحجج ع» درباره موضوع «حسین علیه السلام؛ مکتب زندگی در وجدان امت اسلامی» بیان داشت: اگر به نحوه برخورد با موضوع حسینی توجه کنیم، سه رویکرد کلی مشاهده میشود.
بیشتر بدانید:
پیروزی امام حسین (ع) فراتر از شکست نظامی در کربلا| ثالث الحجج ع
چرایی حرکت امام حسین (ع) به کربلا؛ معنای هلاک از منظر آیات قرآن| ثالث الحجج ع
رویکرد نخست، رویکردی است که به دنبال حذف کامل این مسئله و جلوگیری از یادآوری آن به هر شکل و با هر وسیله ای است. این رویکرد، ابتدا توسط امویان آغاز شد، زمانی که دستور دادند «نگذرید هیچ بازماندهای از این خاندان باقی بماند.» سپس در طول تاریخ، شاهد تلاش های مستمر برای حذف مسئله حسینی از منابع تاریخی، تخریب و آتش زدن قبر امام حسین و حتی ممنوعیت زیارت آن بودهایم. این رویکرد همان مسیری است که ستمگران در طول تاریخ در پیش گرفته اند.
وی ادامه داد: رویکرد دوم، پذیرش مسأله حسینی به عنوان یک موضوع تاریخی است؛ به این معنا که برخی فقط آن را یک رویداد تاریخی تلقی میکنند و مراسم و شعائر مربوطه را صرفاً به عنوان بخشی از فرهنگ و فولکلور محلی میبینند.
و در پایان افزود: اما رویکرد سوم، نگرشی است که مسأله حسینی را به عنوان یک مکتب زندگی میپذیرد؛ مکتبی که هدف آن تغییر وضعیت موجودی است که در آن زندگی میکنیم. احیای این مسأله، تداوم ندای امام حسین علیهالسلام است که فرمود «من برای فساد و ستم قیام نکردم بلکه برای اصلاح و برقراری عدالت به میدان آمدم.»