در یک گفتوگوی تربیتی-اجتماعی که پیرامون مهارت تصمیمگیری برگزار شد، این پرسش اساسی مطرح گردید که: «مشاوره در چه زمانی به ضرورتی اجتنابناپذیر تبدیل میشود؟» و «در هنگام رویارویی با تصمیمهای سرنوشتساز، فرد باید میان تجربهٔ شخصی خود و نظر افرادی که از او مسنتر یا آگاهترند، چه جایگاهی برگزیند؟»
در برنامه «ابدأ رحلتک» از شبکه الکوثر، استاد «مواهب الخطیب» به اهمیت مشورت بهعنوان بخشی از فرایند شکلگیری مهارت تصمیمگیری از دوران کودکی پرداخت. او توضیح داد که این فرایند از همان ابتدای رشد کودک و با مشارکت دادن او در انتخاب پوشاکش آغاز میشود، تا این مفهوم در ذهن او تثبیت گردد که سردرگمی را میتوان با بهرهگیری از نظر دیگران پشت سر گذاشت.
بیشتر بدانید
مشارکت بیش از ۵۰ درصدی در انتخابات عراق، رکوردی در ۱۵ سال اخیر| مع المراسلین
هدف اصلی طرح آمریکایی: هماهنگی لبنان با موج منطقهای و مماشات با اشغالگر| قضیة ساخنة
با رشد و بلوغ فرد، مشاوره ماهیتی نظاممندتر مییابد؛ به گونهای که توصیه میشود فرد گزینههای پیشِرو را از طریق یادداشت کردن نکات مثبت و منفی هر یک تحلیل کند و با بررسی میزان سود در برابر زیان، تصمیم بگیرد؛ بر پایهٔ این اصل که هر منفعتی در برابر خود نوعی «هزینه» یا «بها» دارد.
خانم الخطیب در ادامه نمونهای روشنگر ارائه کرد که پیوند میان ارزیابی سود و زیان را نشان میدهد: احتمال بسیار اندک وقوع یک زیان ممکن است دلیلی کافی برای پرهیز از انتخابی خاص باشد، درحالیکه احتمال زیاد دستیابی به فایده، انگیزهای برای اقدام و جسارت در تصمیمگیری ایجاد میکند. از این منظر، مهارت تصمیمگیری بهعنوان نوعی موازنهٔ دقیق میان زیان کمتر و منفعت بیشتر معرفی میشود.