تحلیل دلایل مخالفت اسرائیل با آزادی مروان البرغوثی
۱. تضاد منافع اصلی در مذاکرات و خطوط قرمز حماس
مذاکرات آتش‌بس میان حماس و اسرائیل در مصر، علیرغم میزبانی و طرح ترامپ، به دلیل اختلاف اساسی بر سر دو محور اصلی (آتش‌بس کامل و عقب‌نشینی) و همچنین مسئله تبادل اسرا، همچنان مبهم باقی مانده است. حماس آزادی شش اسیر کلیدی، به‌ویژه مروان البرغوثی، را شرط حیاتی خود قرار داده است. این در حالی است که کابینه افراطی نتانیاهو به‌طور گزینشی و یکجانبه بر سر فهرست اسرا اصرار دارد و آزادی البرغوثی را که «نماد تروریسم» از دید افراطیون است، به‌شدت رد می‌کند.
۲. کابوس «سنوار دوم»: ترس از رهبری کاریزماتیک
مخالفت اصلی تل‌آویو با آزادی البرغوثی ریشه در ترس از تبدیل شدن او به یک «سنوار دوم» دارد؛ تجربه‌ای که پس از آزادی یحیی السنوار و طراحی عملیات طوفان الاقصی به شکستی راهبردی برای اسرائیل تبدیل شد. البرغوثی به دلیل مقبولیت گسترده در تمامی جریان‌های فلسطینی، از جمله حماس، و حمایت مردمی بی‌سابقه (بر اساس نظرسنجی‌ها)، پتانسیل لازم برای سازماندهی یک جبهه مقاومت واحد و فراگیر را دارد که بزرگترین تهدید امنیتی برای اشغالگران محسوب می‌شود.
بیشتر بدانید
مخالفت قاطع فلسطينيان با اداره نوار غزه توسط افراد غير فلسطيني| فلسطين الصمود
پيوندي ناگسستني ميان مردم مقاومت و ميراث جاودان شهداي مقاومت لبنان| مع المراسلين
۳. تهدید وحدت درونی فلسطینیان و تضعیف دکترین تفرقه
یکی از ارکان اصلی استراتژی اسرائیل، حفظ تفرقه میان فتح و حماس بوده است. البرغوثی به عنوان چهره‌ای کاریزماتیک و پل‌ساز میان اردوگاه‌های مقاومت، می‌تواند شکاف‌های داخلی فلسطین را ترمیم کرده و جبهه‌ای واحد علیه صهیونیسم ایجاد کند؛ اتحادی که کابوس تل‌آویو است. مقامات اسرائیلی با درک این موضوع، تلاش می‌کنند تا با سیاست تبعید اجباری رهبران آزادشده (مانند انتقال به ترکیه و مصر)، از شکل‌گیری مجدد هرگونه نیروی الهام‌بخش در مناطق فلسطینی جلوگیری کنند.
۴. ملاحظات سیاسی داخلی و حفظ ائتلاف راست افراطی
موضع سخت نتانیاهو در قبال آزادی رهبرانی مانند البرغوثی، صرفاً امنیتی نیست، بلکه متأثر از فشارهای سیاسی داخلی است. نتانیاهو برای حفظ ائتلاف شکننده خود با جریان‌های راست افراطی، به‌ویژه ایتامار بن‌گویر، مجبور است مواضعی سخت‌گیرانه اتخاذ کند تا از اتهام «ضعف استراتژیک» دوری گزیند. از دید او، هرگونه انعطاف در این پرونده می‌تواند به معنای تشویق گروه‌های مقاومت به ادامه مبارزه تلقی شده و موقعیت سیاسی‌اش را تضعیف نماید.
۵. البرغوثی به مثابه اهرم فشار و آینده مقاومت
سران تل‌آویو نه‌تنها از تأثیر کوتاه‌مدت آزادی او نگرانند، بلکه قصد دارند البرغوثی را به عنوان یک اهرم فشار سیاسی در مذاکرات آتی حفظ کنند. با این حال، تحلیل‌ها تأکید می‌کنند که حبس رهبران برجسته، تلاشی برای نابودی ساختار مقاومت در چارچوب دکترین امنیتی جدید اسرائیل است. علیرغم زندانی بودن، البرغوثی نماد مقاومت و وحدت باقی مانده و اندیشه او به عنوان یک تهدید وجودی، می‌تواند دیر یا زود موازنه قوا را به ضرر رژیم اشغالگر تغییر دهد.