به اشتراک بگذارید

آيا حمله رژيم صهيوني به دوحه پايان سياست بي‌طرفي كشورهاي خليج فارس است؟

حمله اخیر رژیم صهیونی به دوحه، قطر، که نقض آشکار حریم یک کشور میانجی در بحران غزه بود، به‌طور ملموس پایان دوران بی‌طرفی سنتی و نسبی کشورهای حوزه خلیج فارس را رقم زده است. این اقدام باعث واکنش‌های شدید و محکومیت‌های گسترده از سوی دولت‌های عربی و برخی هم‌پیمانان غربی شد و نشان داد که سیاست‌های بی‌طرفی دیگر در برابر تجاوزات یکجانبه اسرائیل کارآمد نیست. اکنون کشورهای منطقه در موقعیتی قرار گرفته‌اند که باید مواضع صریح‌تر و یکپارچه‌تری در قبال تل‌آویو اتخاذ کنند و روند عادی‌سازی روابط سابق را بازنگری نمایند.

آيا حمله رژيم صهيوني به دوحه پايان سياست بي‌طرفي كشورهاي خليج فارس است؟

حمله اخیر رژیم صهیونی به دوحه قطر پایان بی‌طرفی و سکوت کشورهای حوزه خلیج فارس را رقم زده است. نقض حریم هوایی قطر، که پیش‌تر به‌عنوان میانجی بحران غزه شناخته می‌شد، به صراحت نشان داد که هیچ کشوری در این منطقه در مقابل اقدامات یکجانبه و تجاوزگری صهیونیست ها مصون نیست. این اتفاق موجی از واکنش‌های تند و محکومیت‌های بی‌سابقه از سوی دولت‌های عربی، ترکیه و حتی برخی هم‌پیمانان غربی به دنبال داشت که کنار گذاشتن سیاست‌های نسبی بی‌طرفی را به وضوح نمایان ساخت.

بیشتر بدانید:

راهپيمايي ميليوني مردم يمن در حمايت از مردم مظلوم غزه| مع المراسلين

حمله رژيم صهيوني به دوحه؛ نمادي از تغيير استراتژي و تشديد تنش‌ها در منطقه| قضية ساخنة

در ادامه این تحولات، کشورهای حوزه خلیج فارس برای حفظ جایگاه و وجهه خود مجبور هستند مواضع خود را در برابر اسرائیل تندتر کنند و از روند عادی‌سازی روابط با تل‌آویو عقب‌نشینی نمایند. تردید در همکاری‌های امنیتی و اطلاعاتی با اسرائیل از یک سو و تلاش برای اجماع منطقه‌ای علیه اقدامات این رژیم از سوی دیگر، روندی است که توازن سیاسی و امنیتی در منطقه را به شدت دستخوش تغییر خواهد کرد. این تغییرات نشان‌دهنده فروپاشی بلندمدت سیاست بی‌طرفی سنتی این کشورها در قبال منازعات منطقه‌ای است.

از سوی دیگر، محور مقاومت با بهره‌گیری از این شرایط بحرانی توانسته است حمایت سیاسی و مالی گسترده‌ای در سطح منطقه جلب کند و کشورهای مهمی همچون ترکیه، مصر و اردن را به بازنگری در سیاست‌های خود در قبال رژیم صهیونی و همکاری دوجانبه با آن‌ها وادار ساخته است. در سطح بین‌المللی نیز فشارهای دیپلماتیک و درخواست نشست‌های شورای امنیت، اسرائیل را در موضع ضعف قرار داده و امنیت غرب آسیا را به حالتی شکننده و پرتنش‌تر از پیش کشانده است. این تحولات آینده منطقه را به شدت به هم‌بستگی یا تشتت کشورهای عربی و واکنش آن‌ها به فرصت‌های پیش‌رو بستگی دارد.

پربازدیدترین