رضا دژاکام، کارشناس مسائل سیاسی؛ در یادداشت اختصاصی نوشت: رخداد همزمان سه موضوع مهم شامل تصویب اشغال کامل غزه توسط رژیم صهیونیستی، خلع سلاح حزب الله در لبنان و امضای قرارداد صلح ارمنستان و جمهوری آذربایجان با واگذاری مدیریت کریدور زنگزور به آمریکا نشان از گسترش جبهه فشار و جنگ همهجانبه علیه ایران و متحدانش دارد.
- پیچیدگی و استمرار تهدیدات دشمنان علیه ایران و منطقه
این تحرکات بخشی از نقشه ای است که با هدف تضعیف استراتژیک ایران و کاهش نفوذ آن در منطقه طراحی شده و فراتر از جنگ نظامی سنتی، به نوعی جنگ تمدنی و تعامل با دورنماهای سیاسی و امنیتی پیچیده بدل شده است. تلاشهای بیگانگان برای تجزیه و تضعیف کشورهای منطقه ادامه دارد و تاکنون جنگ و کودتاهای متعددی در تاریخ معاصر ایران مانع از شکلگیری و پیشرفت آرامش و توسعه پایدار شده است.
بیشتر بدانید:
نامگذاری ۲۲ مرداد به عنوان روز تشکلها و مشارکتهای اجتماعی
فرصت های اقتصادی پیاده روی اربعین برای توسعه روابط تجاری ایران و عراق
- نقش تعاملی نیروهای داخلی و پیامدهای تعامل یا تفرقه
در تاریخ معاصر ایران، مقاومت در برابر مداخلات خارجی و پیشرفت تمدنی عمدتاً در محیط گفتوگو و تعامل نیروهای سیاسی و اجتماعی میسر شده است. هر زمان فرصت تعامل و همکاری نیروهای داخل کشور فراهم شده، دستاوردهای سیاسی، اجتماعی و فرهنگی کسب شده ولی فضای عدم تعامل، کودتا و جنگ موجب عقبنشینی و بحرانهای عمیق شده است. در دو دهه اخیر، رسانهها و فضای مجازی بستری مناسب برای گسترش گفتوگو فراهم ساخته بود که این فرصت روبه رشد توسط تحرکات خارجی و جنگهای پنهان و آشکار هدف قرار گرفت. اما واکنش مردم و همبستگی نیروهای مسلح نشان داد مقاومت در برابر این فشارها همچنان زنده و امیدبخش است.
- تجویز راهبردی؛ ضرورت همگرایی و انسجام ملی
در شرایط حساس کنونی، مهمترین نسخه موفقیت ایران، همگرایی همه نیروهای سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی است بدون توجه به اختلافات جزئی و دیدگاههای متفاوت. دشمنان تلاش دارند با ترویج تفرقه و اختلافات داخلی، فضای ناامنی و فروپاشی فرهنگی و اجتماعی ایجاد کنند، اما تنها راه مقابله، تقویت انسجام ملی، تعامل سازنده و تمرکز بر منافع کلان کشور است. نقش نخبگان، سیاستمداران، علما و جامعه مدنی در ایجاد چنین وحدتی حیاتی است تا حتی از میان منازعات درونی، رمق قدرت ملی تقویت شود و اجازه داده نشود دشمن به اهداف خود برای تضعیف ایران دست یابد. حل مسائل داخلی باید در چارچوب ملی و از طریق گفتگوهای داخلی انجام گیرد و دادن میدان به نفوذ بیگانگان بزرگترین خطای استراتژیک خواهد بود.