به گزارش پایگاه شبکه الکوثر،  تفسیر عرفانی قرآن، نوعی تفسیر است که علاوه بر معانی ظاهری آیات، به لایه‌های باطنی و معنوی قرآن نیز توجه دارد. هدف در این نوع تفسیر تنها فهم معانی سطحی قرآن نیست، بلکه تلاش بر این است که از طریق کشف‌های عرفانی و تجربه‌های روحانی به لایه‌های عمیق‌تری از حقیقت قرآن دست یابیم. این تفسیر به هیچ‌وجه شخصی و سلیقه‌ای نیست، بلکه بر اساس اصول، قواعد و مبانی مشخصی در عرفان اسلامی استوار است. برای مثال، در تفسیر عرفانی، قرآن به‌عنوان کتابی زنده و همواره گشوده دیده می‌شود که معانی آن از طریق شهود معنوی و درک روحانی برای مفسر آشکار می‌شود.

بیشتــر بدانیــد:

اعلام فراخوان هجدهمین مسابقات بین‌المللی قرآن «مفازا»

 

به بهانه رونمایی از دانشنامه «قرآن و تاریخ» در قم

 این نگرانی قابل درک است، زیرا برخی تصور می‌کنند که تفسیر عرفانی ممکن است به معنی کنار گذاشتن معنای ظاهری قرآن و ورود به معانی غیرمستند باشد. این نگرانی‌ها بی‌پایه نیستند، چون برخی از تفاسیر به رابطه معانی عرفانی با معانی ظاهری توجهی نکرده‌اند. تفسیر عرفانی قرآن باید همیشه در چارچوب اصول کلی قرآن و سنت نبوی قرار گیرد. به عبارت دیگر، تفسیر عرفانی نباید به انحراف از متن قرآن منتهی شود، بلکه باید از همان مبانی اصیل و متقن قرآن استفاده کند و تمامی قواعد علم تفسیر و اصول فقه را رعایت نماید.

کتاب «نقد و بررسی تفاسیر عرفانی» اولین کتابی است که به‌طور سیستماتیک و منظم به تحلیل و بررسی مباحث مختلف تفاسیر عرفانی قرآن پرداخته است. در این کتاب، من تلاش کرده‌ام تا به‌طور دقیق مبانی، روش‌ها و رویکردهای مختلف مفسران عرفانی و منابع مورد استفاده آن‌ها را تحلیل کنم. این کتاب به‌طور ویژه به ده تفسیر عرفانی پرداخته و نقاط قوت و ضعف هر یک از آن‌ها را به‌طور علمی بررسی کرده است.

یکی از ویژگی‌های مهم این کتاب این است که به‌جای ذکر صرف نظریات، به‌طور تحلیلی به روش‌ها و مبانی هر مفسر پرداخته‌ایم. این کار به خواننده کمک می‌کند تا هم بر محتوای تفاسیر عرفانی و هم روش‌شناسی هر کدام از این تفاسیر آگاهی بهتر پیدا‌کند.

ویژه‌های الکوثر را اینجا دنبال کنید.

برای اطلاع از آخرین خبرهای ایران و جهان اینجا کلیک کنید.