به گزارش پایگاه شبکه الکوثر،  دوران حکومت صدام نه تنها برای مردم عراق دورانی سراسر رنج و خفقان بود بلکه کشورهای همسایه نیز از اقدامات وحشیانه اش بی نصیب نماندند و جنگ علیه ایران و کویت مهر تاییدی بر این مساله است.
۳۰ دسامبر مصادف است با سالروز اعدام صدام حسین، رییس جمهور مخلوع عراق که پس از اثبات جرمش در پرونده کشتار ۱۴۳ تن از شیعیان دجیل در ساعت ۶/۷ صبح به وقت محلی در تاریخ ۹ دی ۱۳۸۵ (۳۰دسامبر ۲۰۰۶) میلادی صبح روز عید قربان به چوبه دار آویخته شد.

مراسم اعدام در اردوگاه عدالت در شهر کاظمین در شمال عراق برگزار شد. این مرکز سابقا محل حضور سران اطلاعات نظامی بود که شهروندان عراقی زیادی توسط ماموران صدام در آن شکنجه و کشته شدند.
«صدام حسین عبدالمجید التکریتی» نقش مهمی در کودتای ۱۹۶۸ عراق که با حمایت آمریکا و غرب صورت گرفت ایفا کرد و سرانجام در ۱۶ ژوییه سال ۱۹۷۹ که احمد حسن البکر، رییس جمهور وقت عراق به دلیل بیماری مجبور به استعفا شد به طور رسمی رییس جمهور جدید عراق شد.

همچنین بخوانید:

حمله شیمیایی صدام به سردشت نماد حقوق بشر آمریکایی

ناگفته‌های جنگ ایران و عراق از زبان فرماندهان بعثی

در عرصه روابط خارجی صدام که سعی داشت نقش مهمی را در خاورمیانه ایفا کند در سال ۱۹۷۲ با اتحاد جماهیر شوروی توافقنامه همکاری امضا کرد و بر اساس آن مقادیر زیادی سلاح و کارشناس نظامی به این کشور اعزام شد. اما پس از کشتار کمونیست های عراق در سال ۱۹۷۸ و تحولی که در روابط تجاری عراق با غرب به وجود آمد روابط این کشور با شوروی سابق تا حدودی تیره و تار شد و صدام به عنوان یکی از هم پیمانان غرب مطرح شد.
رییس جمهور مخلوع عراق که پس از پایان دوران سلطنت پهلوی و پیروزی انقلاب اسلامی در ایران، از صدور انقلاب اسلامی به منطقه به ویژه عراق نگران بود در ابتدا با حمله به فرودگاه مهرآباد، جنگ تحمیلی علیه ایران را آغاز کرد و در ۲۲ سپتامبر ۱۹۸۰ وارد خاک خوزستان شد.

وی خوزستان را به عنوان استان جدید عراق معرفی کرد و در طول این جنگ از حمایت شدید آمریکا، شوروی و بسیاری از کشورهای عربی منطقه استفاده کرد.
در روزهای اولیه جنگ نیروهای صدام پالایشگاه های نفت جنوب و بسیاری از مناطق مسکونی خوزستان را هدف قرار دادند که سرانجام با مقاومت دلاورمردان دفاع مقدس و اشتباهات بزرگ استراتژیکی صدام وی مجبور به پذیرش شکست شد.
صدام در طول این جنگ از سلاح های شیمیایی علیه غیر نظامیان کرد و مردم ایران استفاده کرد و علاوه بر آن در حملات وحشیانه الانفال بیش از ۱۸۲ هزار غیرنظامی کرد را قتل عام کرد. در ۱۶ مارس ۱۹۸۸ تشکیلات امنیتی وابسته به صدام دستور حمله شیمیایی به حلبچه را صادر کردند که این حملات وحشیانه نیز به کشته شدن ۵ هزار غیر نظامی از جمله تعداد زیادی زن و کودک منجر شد.

رژیم بعث عراق در طول ۸ سال جنگ تحمیلی علیه ایران به‌صورت گسترده‌ از سلاح‌های شیمیایی در مناطق عملیاتی و شهر‌های مرزی ایران و عراق استفاده کرد؛ حاج‌عمران، زرده، نساردیره، نساردیره سفلی، شاهماردیره، باباجانی، دودان و شیخ صله، مریوان، بانه و روستا‌های مجاور، پیرانشهر، نودشه، سردشت، اشنویه، سومار، طلائیه، جزایر مجنون و مناطق عملیاتی والفجر ۲ در شمال غرب (۲۹ تیر تا ۱۳ مرداد ۱۳۶۲)، عملیات والفجر ۴ (۲۷ مهر تا۳۰ آبان ۱۳۶۲)، عملیات رمضان (۲۲ تیر -۷مرداد ۱۳۶۱) و عملیات خیبر (۳ تا ۲۲اسفند ۱۳۶۲) در ایران و حلبچه کردستان عراق، ام‌الرصاص، بصره، فاو، حتی نجف و کربلا در خاک عراق مناطقی بودند که هدف بمباران شیمیایی رژیم بعث قرار گرفتند.
میزان استفاده رژیم بعث عراق از جنگ‌افزار‌های شیمیایی در طول ۸ سال جنگ تحمیلی به قدری بود که می‌توان اعلام کرد ایران پس از ژاپن دومین کشور آسیب‌دیده جهان از نظر مواجهه با سلاح‌های کشتار جمعی است.
وی در این جنگ از حمایت مالی و سیاسی برخی کشورهای عربی و هم چنین حمایت بی شائبه دولت وقت آمریکا به ریاست دونالد رایگان برخوردار بود.
اما این جنگ علاوه بر خسارت های گسترده قرض های شدید عراق به کشورهای عربی و آمریکا را به دنبال داشت که رییس جمهور مخلوع عراق را با مشکلات زیادی رو به رو ساخت. پس از آن جنگ دوم خلیج فارس و حمله عراق به کویت روی داد که موجب تیرگی روابط آمریکا شد و شورای امنیت پس از این جنگ عراق را تحت محاصره شدید اقتصادی قرار داد. این جنگ به دلیل محاصره های شدید اقتصادی علیه عراق و کمبود غذایی و دارو مشکلات داخلی زیادی را نیز برای حکومت صدام در پی داشت. در عرصه خارجی نیز این جنگ به انزوای هر چه بیشتر دولت عراق منجر شد.
پس از آن آمریکا برای اولین بار در ۲۶ ژوئن ۱۹۹۳ مرکز اطلاعاتی عراق را به بهانه نقض مکرر حریم هوایی کویت پس از جنگ دوم خلیج فارس هدف قرار داد که برخی معتقدند دلیل اصلی این حمله اتهامات علیه عراق مبنی بر حمایت مالی از طرح ترور جورج بوش پدر، رییس جمهور اسبق آمریکا بوده است.

صدام در سال ۱۹۹۷ فروش نفت مقابل غذا و دارو را بر اساس قطعنامه ۹۸۶ شورای امنیت آغاز کرد اما این امر نیز نتوانست به مشکلات اقتصادی عراق کمک کند.
در ۱۶ دسامبر ۱۹۹۸ نیز آمریکا و انگلیس به بهانه مخالفت دولت عراق با قطعنامه های بین المللی بار دیگر به عراق حمله کردند. تا این که سرانجام در سال ۱۹۹۸ کنگره آمریکا قانون «آزادی عراق» را تصویب کرد که بر اساس آن مجوز حمایت های مادی و معنوی از معارضان عراقی جهت براندازی حکومت صدام تصویب شد و دولت آمریکا تمامی تدابیر لازم جهت تحقق این هدف را به کار بست. این اقدام در دوره ریاست جمهوری بیل کلینتون، رییس جمهور سابق آمریکا صورت گرفت و مبالغ هنگفتی به حمایت از احزاب مخالف عراقی در خارج اختصاص یافت. پس از آن که جورج بوش، رییس جمهور آمریکا به قدرت رسید دوره جدیدی در سیاست های آمریکا جهت حمایت مادی و لجستیکی از احزاب مخالف عراق آغاز شد که تا حمله نظامی مستقیم آمریکا با هم پیمانی انگلیس ادامه یافت.
حوادث ۱۱ سپتامبر نیز یکی دیگر از بهانه های پافشاری دولت آمریکا جهت براندازی حکومت صدام بود که در ۲۰ مارس ۲۰۰۳ با کمک انگلیس و تحت عنوان آزادی عراق و به بهانه وجود سلاح های کشتار جمعی در این کشور با حمله به خاک عراق آغاز و سرانجام در ۹ آوریل ۲۰۰۳ به براندازی حکومت صدام منجر شد.

 پل برمر حاکم غیر نظامی آمریکا در عراق ۱۳ دسامبر ۲۰۰۳ اعلام کرد که صدام در حالی که در گودالی واقع در منطقه الدور در استان تکریت (زادگاهش) پنهان شده بود، دستگیر شد. وی پس از دستگیری در اولین دادگاه رسیدگی به پرونده جنایت هایش به دلیل کشتار شیعیان در پرونده الدجیل به اعدام محکوم شد.
حکم اعدام صدام به رغم هیات وکلایی که از سراسر جهان برای دفاع از وی تشکیل شد به تصویب رسید. اعدام دیکتاتور مخلوع عراق با موجی از شادی وصف ناپذیر بسیاری از مردم این کشور و هم چنین تمامی کسانی روبه رو شد که خاطراتی تلخ از حکومت دیکتاتور و جنایتکار او در تاریخ شان به ثبت رسیده است.