به گزارش پایگاه شبکه الکوثر،  در حالی که هوکشتاین ادعا می کند به دنبال آتش‌بس است، پولیتیکو اواخر سپتامبر به نقل از چندین مقام آمریکایی و اسرائیلی نوشت که او و برت مک گورک، هماهنگ کننده امنیت ملی ایالات متحده در غرب آسیا و شمال آفریقا، به رهبران اسرائیل گفته‌اند که واشنگتن "با استراتژی نتانیاهو برای تغییر تمرکز نظامی اسرائیل [از غزه] به شمال علیه حزب الله موافقت کرده است».

با توجه به این پیش‌زمینه، هدف‌گذاری آمریکا برای تغییر قطعنامه 1701 را باید در چاچوب روند تهاجم زمینی و هوایی رژیم صهیونیستی به لبنان مشاهده کرد.

بیشتــر بدانیــد:

بنویسید: قطعنامه ۱۷۰۱ شورای امنیت درباره لبنان؛ بخوانید: خلع سلاح حزب الله/ بخش اول

موقعیت جغرافیایی فلسطین

هوکشتاین زمان سفر خود به بیروت را دقیقاً به ساعاتی پس از بمباران شدید حومه بیروت توسط جنگنده‌های رژیم صهیونیستی موکول کرد تا در حالی که عملیات زمینی این رژیم برای نفوذ به داخل مرزهای لبنان و تصرف اراضی مرزی کاری از پیش نبرده و با سد محکم نیروهای حزب الله برخورده است، واشنگتن از موضع قدرت به مذاکره با لبنانی‌ها پرداخته و پیروزی سیاسی را پیش از شکست احتمالی نظامی برای تل‌آویو تثبیت کند.

در یک سال گذشته ده‌ها هزار نفر از شمال سرزمین‌های اشغالی آواره شده اند و کابینه نتانیاهو تحت فشار مخالفان به دنبال راهی برای گرفتن تضمین امنیتی برای بازگشت شهرک‌نشینان است.

بنابراین بازنگری در قطعنامه 1701 بیش از هر چیز ثبت یک پیروزی آسان و خارج از توان نظامی رژیم خواهد بود زیرا حزب الله اعلام کرده که از شروط خود برای پذیرش بازگشت به آنسوی «خط آبی» کوتاه نخواهد آمد. شروطی که شامل توقف ماشین کشتار رژیم در غزه، توقف تجاوزات هوایی رژیم به لبنان و احتمالاً پایان تصرف مزارع شعبا می‌باشد.

خط آبی به محدوده تحت کنترل نیروهای حافظ صلح سازمان ملل (یونیفل) به مساحت 120 کیلومتر (75 مایل) گفته می‌شود که پس از عقب نشینی اسرائیل از جنوب لبنان در سال 2000 توسط سازمان ملل متحد مشخص شده بود.

پس از جنگ سال 2006، رژیم صهیونیستی با نقض مکرر قطعنامه 1701 به تجاوز به خاک و حریم هوایی لبنان ادامه داد به صورتی که دولت لبنان اعلام کرده که اسرائیل از سال 2006 بیش از 30000 بار این قطعنامه را نقض کرده است. 

همچنین حزب الله اعلام کرده است که حضورش در این منطقه موجه است زیرا رژیم صهیونیستی از سرزمین‌های لبنانی در مزارع شبعا عقب نشینی نکرده است. صهیونیست‌ها با این بهانه که این منطقه بخشی از بلندی‌های جولان است که در سال 1967 از سوریه گرفته است، به قطعنامه‌های بین‌المللی بی‌اعتنایی می‌کند. با این حال آمریکا بدون توجه به تجاوزات رژیم و عدم پایبندی آن به قطعنامه‌های سازمان ملل به صورت یک طرفه به دنبال فشار بر لبنان برای پذیرش تعهدات بیشتر در قطعنامه 1701 می‌باشد.

هدف دیگر آمریکا را باید تقویت موضع نیروهای یونیفل در لبنان دانست تا در آینده وظیفه یک نیروی نیابتی را با مشروعیت بین‌المللی برای ارتش اشغالگر صهیونیستی ایفا کنند.

ادامه دارد...

ویژه‌های الکوثر را اینجا دنبال کنید.

برای اطلاع از آخرین خبرهای ایران و جهان اینجا کلیک کنید.