به گزارش پایگاه شبکه الکوثر، کیف هسته‌ای یک دستگاه کنترل از راه دور و قابل حمل محسوب می‌شود که حاوی یک سیستم ارتباطی پیچیده است، یعنی عبارت‌ست از یک سیستم عملیاتی کامل برای تصمیم‌گیران درباره استفاده از سلاح‌های هسته‌ای، و معمولاً متشکل از دو دستگاه نسبتاً بزرگ است.

در داخل کیف هسته‌ای دو دکمه وجود دارد که یکی قرمز، و دیگری سفید می‌باشد همچنین شامل یک صفحه کلید برای وارد کردن کد مخفی است. برای فعال‌سازی سیستم کنترل کیف از دکمه سفید و برای لغو عملکرد آن از دکمه قرمز استفاد می‌شود. شکل ظاهری این کیف با گذشت زمان تغییر می‌کند. گفته شده عملکرد این کیف، پیچیده نیست.

کیف هسته‌ای به تنهایی عمل نمی‌کند بلکه یکی از آنها در اختیار شخص اول کشور هسته‌ای، و دومین کیف نیز در اختیار وزیر دفاع و سومی در اختیار رئیس ستاد کل ارتش است. این کیف‌ها توسط افسرانی حمل می‌شوند که آموزش‌های ویژه‌ای دیده و همیشه فرماندهان تصمیم‌گیرنده را همراهی می‌کنند.

در کشور روسیه، یک افسر از "سپاه سیگنال" با درجه سرهنگ به بالا مسئول حمل کیف هسته‌ای است و طبق عرف تشریفاتی حاکم در روسیه، این مقام لباس فرم نیروی دریایی به تن می‌کند تا در صورت وقوع هرگونه حادثه‌ای به راحتی در میان جمعیت قابل شناسایی باشد.

اما در آمریکا ، "کیف هسته‌ای" فقط توسط افسری حمل می‌شود که بالاترین رتبه امنیتی را دارد و "یانکی سفید" نامیده می‌شود. شخصی که مسئولیت حمل کیف هسته‌ای را بر عهده دارد همیشه مسلح است، و کیف به مچ دستش با دست‌بند بسته شده است و در صورت بروز هر گونه تهدیدی، حق شلیک بدون هشدار را دارد.

کیف هسته‌ای که در اختیار رئیس‌جمهور است در جریان مراسم تحلیف، از رئیس‌جمهوری به رئیس‌جمهور دیگر تحویل داده می‌شود و اهمیت نمادین آن در آن مناسبت به اندازه تحویل یک گرز، یا شمشیر یا هر چیز دیگری که نمادهای قدرت یک ملت است می‌باشد.

برای صدور دستور استفاده از سلاح هسته‌ای، مقر نیروهای موشکی و راهبردی هسته‌ای باید تایید و اجازه دو نفر از این سه مقام (رئیس‌جمهور، وزیر دفاع و رئیس ستاد کل نیروهای مسلح) را دریافت کند.

همچنین این مقر ارتباطی و استراتژیک واقعیت تهدید هسته‌ای را بررسی و تأیید می‌کند و فعال‌سازی این مکانیسم را با سایر دارندگان "کیف هسته‌ای" هماهنگ می‌کند.

کیف هسته‌ای رئیس‌جمهور آمریکا به نام مستعار "بیس بال" معروف است؛ زیرا شکل ظاهری آن که چرمی می‌باشد، شبیه یک توپ فوتبال آمریکایی است.

کیف هسته‌ای که در اختیار اتحاد جماهیر شوروی بود نیز به نام مستعار "یچ" معروف بود، و در دوران رهبری "لئونید برژنف" مرسوم شد و سپس در زمان تاسیس کشور روسیه توسعه یافت و قابلیت‌های جدیدی به آن اضافه شد.

عملکرد کیف هسته‌ای آمریکا در اصل با مشابه روسی خود تفاوت چندانی ندارد به جز اینکه "بیس بال" هسته‌ای آمریکایی یک دفترچه دستورالعمل 30 صفحه‌ای برای استفاده از این دستگاه دارد.

گفته می‌شود زمانی که برج‌های دوقلوی مرکز تجارت جهانی در منهتن در 11 سپتامبر 2001 مورد حمله قرار گرفت، رئیس‌جمهور وقت آمریکا "جورج دبلیو بوش" کیف هسته‌ای را باز کرد و این دستورالعمل‌ها را خواند.

یکی از اتفاقات و موقعیت‌های شرم آور متعددی که در گذشته برای کیف هسته‌ای آمریکا رخ داده، مربوط به دوران ریاست‌جمهوری "جیمی کارتر" سی و نهمین رئیس جمهور ایالات متحده است که یک روز کد شناسایی مخفی خود را به دلیل کار با کیف هسته‌ای درون ژاکت خود فراموش کرد و ژاکت را به خشکشویی برد.

در اتفاق دیگری که برای این کیف هسته‌ای افتاد، ژنرال بازنشسته "هیو شلتون" نقل کرد که دستیارش که مسئول حفظ کدهای مخفی بود، در سال 2000 اعتراف کرد که این کدها چند ماه قبل گم شده بودند واگر نیاز ناگهانی به این کیف پیش می‌آمد، قطعا وضعیت بسیار شرم‌آوری رقم می‌خورد.
همچنین چندین بار مشاهده شد که کیف هسته‌ای دور از دسترس روسای جمهور آمریکا بود؛ واین اتفاق در دوران روسای‌جمهور فورد، کارتر، بوش پسر و بیل کلینتون رخ داد.

جالب اینجاست که کیف هسته‌ای رئیس‌جمهور روسیه یک‌بار فعال شد. این اتفاق در 25 ژانویه 1995 رخ داد، درست زمانی که نروژ بزرگترین موشک هواشناسی خود به نام "بلک برانت 12" را پرتاب کرد که خوشبختانه این حادثه به خوبی و آرامی خاتمه یافت.

ویژه‌های الکوثر را اینجا دنبال کنید.

برای اطلاع از آخرین خبرهای ایران و جهان اینجا کلیک کنید.