­­­به گزارش پایگاه شبکه الکوثر،  امروز سالگرد رقم خوردن یک خاطرهٔ تلخ برای ایران و کشورهای مقاومت است؛ سالگرد ترور ناجوانمردانهٔ حاج‌قاسم سلیمانی و یاران‌شان.
اما مردمانی داریم سرشار از ایمان، مهربانی و نوع‌دوستی که از همان روزها با وجود آن غم سنگین در قلب‌شان، موکب‌های محبت‌شان را راه انداختند تا تشییع‌کنندگان و زائران آن مرد بزرگ را در آغوش بگیرند.
امسال هم از چند روز قبل از سالگرد شهادت حاج‌قاسم، بیش از ۳۰۰ موکب برای پذیرایی از زائران او  در کرمان کار خود را آغاز کردند تا با تهیهٔ غذا و ارائهٔ خدمات، شرایط را برای زیارت عاشقان حاج‌قاسم فراهم کنند. این موکب‌ها از نقاط مختلف شهر کرمان و استان‌های دیگر با خدمات متنوع فرهنگی، هنری، ورزشی، سیاسی، قرآنی، دینی و... به اطراف گلزار شهدای کرمان آمده‌اند.
موکب‌های مردمی ترکیه و عراق نیز در گلزار شهدای کرمان برپا شده‌اند و طبق آداب و رسوم خود به عزاداری برای حاج‌قاسم و پذیرایی از زائران می‌پردازند. پیش‌بینی می‌شود امسال تعداد زائران ۳۰ درصد بیشتر از سال قبل باشد.
حاج‌قاسم مصداق واقعی « اَشِدّاءُ عَلَى الکُفّار و رُحَمآءُ بَینَهُم» (با کفار سرسخت و ساز‌ش‌ناپذیر و در بین خودشان مهربان) بود. سردار سلیمانی  که نام‌شان پشت دشمن را می‌لرزاند و شایعهٔ حضورشان در منطقه، دشمن را به عقب می‌راند، حتی دل دیدنِ بریدن سر یک مرغ را نداشتند.
حاج‌قاسم در نامه‌ای به دخترشان می‌نویسد: «این راه را انتخاب نکردم که آدم بکشم. تو می‌دانی من قادر به دیدن بریدن سر مرغی هم نیستم... خود را سرباز در خانهٔ هر مسلمانی می‌بینم که در معرض خطر است و دوست دارم خداوند این قدرت را به من بدهد که بتوانم از تمام مظلومان عالم دفاع کنم. هرگز نمی‌خواستم سلاح به دست بگیرم. سلاح به دست گرفتم برای آن طفل وحشت‌زدهٔ بی‌پناهی که هیچ ملجأیی برایش نیست. سلاح به دست گرفتم برای مقابله با آدمکشان، برای آن زن بچه‌به‌سینه چسباندهٔ هراسان و برای آن آوارهٔ در حال فرار و تعقیب که خطی از خون پشت سر خود بر جای گذاشته است. من متعلق به آن سپاهی هستم که نمی‌خوابد و نباید بخوابد تا دیگران در آرامش بخوابند...».

آخرین اخبار جهان اسلام را در الکوثر فارسی پیگیری کنید
ویژه‌های الکوثر را اینجا دنبال کنید