به گزارش پایگاه شبکه الکوثر، عدنان ابوعامر، استاد دانشگاه و پژوهشگر مسائل فلسطین در یادداشتی می نویسد: تا برگزاری سومین انتخابات رژیم صهیونیستی تنها چند ساعت باقی مانده است. در تاریخ بیش از 70 ساله تاسیس این رژیم تاکنون سابقه نداشته در کمتر از یک سال 3 انتخابات برگزار شود. در همین راستا سناریوهای مختلفی در مورد این انتخابات و نتایج آن مطرح است. این در حالی است که برآوردها و پیش بینی‌ها در دو دور قبلی انتخابات در سال 2019 تقریبا نزدیک به هم بود.

از نظر محافل حزبی و انتخاباتی رژیم صهیونیستی این بدین معنا است که احتمال اینکه در دور سوم هم نتایجی شبیه دو دور قبلی حاصل شود، بسیار زیاد است. درست است که این کمی عجیب خواهد بود اما چنین احتمالی وجود دارد و همین موجب خواهد شد تا اسرائیلی‌ها خود را برای انتخابات چهارم که احتمالا آگوست 2020 برگزار شود، آماده کنند.

ترس و نگرانی اسرائیلی‌ها از این سناریویِ کابوس وار موجب شده تا آنها احتمالاتی بدهند که مانع از کشیده شدن انتخابات به دور چهارم در کمتر از یک سال شود. بر همین اساس اکنون 3 سناریو مطرح است که می تواند آنها را از این گزینه سخت و ناخوشایند نجات دهد، هرچند که موفقیت هیچکدام از این سناریوها کاملا تضمینی نیست.

سناریوی نخست در مورد جناح راست صهیونیستی است. مسلما بدون آویگدور لیبرمن و در صورتی که این جناح بتواند 61 کرسی را کسب کند، به راحتی قادر به تشکیل کابینه آینده خواهد بود، هرچند از لحظات اولیه آغاز کارزار انتخاباتی هیچیک از نظرسنجی‌های انجام شده اشاره‌ای به افزایش کرسی‌های هیچیک از دو جناح راست و چپ و میانه نداشته است. البته با وجود اینکه چنین احتمالی بسیار ضعیف است، ولی باز نمی‌توان آن را غیرممکن دانست.

سناریوی دوم عبارت است از تشکیل کابینه به نفع اردوگاه میانه و چپ و این در صورتی خواهد بود که جناح راست نتواند 61 کرسی را بدست بیاورد و این قابل پیش بینی است، زیرا لیبرمن متعهد شده که از دولتی که مورد حمایت لیست مشترک عربی باشد، حمایت نکند، اما باز در این صورت، در طرف مقابل ائتلاف آبی سفید، حزب اسرائیل خانه ما و ائتلاف حزب کار، گیشر و میرتس وجود خواهد داشت که ممکن است بدون حمایت و پیشتیبانی احزاب عربی، بر جناح راست پیروز شوند.

این سناریو را اکثریت مطلق یهودی خوانده‌اند و شانس تحقق آن کم است، زیرا اعضای عرب کنست احتمالا به چنین دولتی رای نخواهند داد و با آن مخالفت هم نخواهند کرد و در چنین شرایطی لیبرمن در کنار شماری از اعضای لیست مشترک عربی مجبور به حمایت از بنی گانتز برای تشکیل دولت آینده خواهند بود.

سناریوی سوم تشکیل دولت وحدت است و به رغم اینکه در دو دوره قبلی کنست هم حرف و حدیث‌هایی در این باره بود، اما امروز هیچکدام از دو رقیب اصلی انتخابات (نتانیاهو و گانتز) از آن سخنی نمی‌گویند، زیرا گفتگوها در دو دوره قبلی به کلی انجام شد و موفقیت آمیز هم نبود، کما اینکه ادامه رهبری نتانیاهو در حزب لیکود احتمال ایجاد تحولی که منجر به تحقق این سناریو شود، را بسیار سخت کرده است.

در نهایت، در صورتی که هیچکدام از احزاب اسرائیلی موفق به تحقق وعده‌های انتخاباتی خود نشوند یا اینکه نقشه کنست تغییری نکند، صرفِ این 3 سناریوی مذکور برای اینکه اسرائیلی ها را از کابوس انتخابات چهارم برهاند، کافی نخواهد بود.