سوره جن بعضی از عقاید خرافی مردم درباره جن را مطرح کرده و به آن‌ها پاسخ می‌دهد و بر اساس آیات آن دعوت پیامبر اسلام (ص) برای جن و انس عمومیت دارد. آیه ۱۸ با نام المساجد لله و آیات ٢٦ و ٢٧ درباره عصمت پیامبران از آیات مشهور و نامدار این سوره است.

بر اساس روایات به نقل از پیامبر (ص)؛ خداوند به عدد هر جن و شیطانى که پیامبر اسلام (ص) را تصدیق و یا تکذیب کرده، به قاری آن ثواب بنده آزاد کردن عطا می‌کند. همچنین از امام صادق (ع) روایت است: کسى که زیاد سوره «قل اوحى» را تلاوت کند، در دنیا چیزى از چشم زخم، جادو، مکر و آزار جنیان به او نرسد و با پیامبر خواهد بود.

در برخی روایات برای قرائت این سوره خواصی چون ملاقات پیامبر (ص) در خواب، افزایش فهم و درک و هوش، ادای قرض و دور شدن جن ذکر شده است.

فایل صوتی تلاوت سوره جن با صدای محمد عبدالعزیز حصان را در اینجا می شنوید. 

متن سوره جن همراه با ترجمه:  

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خدای بخشاینده مهربان

قُلْ أُوحِیَ إِلَیَّ أَنَّهُ اسْتَمَعَ نَفَرٌ مِّنَ الْجِنِّ فَقَالُوا إِنَّا سَمِعْنَا قُرْ‌آنًا عَجَبًا ﴿١﴾

بگو: به من وحى شده است که تنى چند از جنیان گوش فرا داشتند و گفتند: راستى ما قرآنى شگفت‌آور شنیدیم(۱)

یَهْدِی إِلَى الرُّ‌شْدِ فَآمَنَّا بِهِ ۖ وَلَن نُّشْرِ‌کَ بِرَ‌بِّنَا أَحَدًا ﴿٢﴾

که به راه راست هدایت مى‌کند پس به آن ایمان آوردیم و هرگز کسى را شریک پروردگارمان قرار نخواهیم داد(۲)

وَ أَنَّهُ تَعَالَىٰ جَدُّ رَ‌بِّنَا مَا اتَّخَذَ صَاحِبَةً وَ لَا وَلَدًا ﴿٣﴾

 و اینکه او پروردگار والاى ما همسر و فرزندى اختیار نکرده است(۳)

وَ أَنَّهُ کَانَ یَقُولُ سَفِیهُنَا عَلَى اللَّـهِ شَطَطًا ﴿٤﴾

 و شگفت آنکه کم خرد ما در باره خدا سخنانى یاوه مى‌سراید(۴)

وَ أَنَّا ظَنَنَّا أَن لَّن تَقُولَ الْإِنسُ وَ الْجِنُّ عَلَى اللَّـهِ کَذِبًا ﴿٥﴾

و ما پنداشته بودیم که انس و جن هرگز به خدا دروغ نمى‌بندند(۵)

وَ أَنَّهُ کَانَ رِ‌جَالٌ مِّنَ الْإِنسِ یَعُوذُونَ بِرِ‌جَالٍ مِّنَ الْجِنِّ فَزَادُوهُمْ رَ‌هَقًا ﴿٦﴾

 و مردانى از آدمیان به مردانى از جن پناه مى‌بردند و بر سرکشى آن‌ها مى‌افزودند(۶)

وَ أَنَّهُمْ ظَنُّوا کَمَا ظَنَنتُمْ أَن لَّن یَبْعَثَ اللَّـهُ أَحَدًا ﴿٧﴾

 و آن‌ها نیزآن گونه که شما پنداشته‌اید گمان بردند که خدا هرگز کسى را زنده نخواهد گردانید(۷)

وَ أَنَّا لَمَسْنَا السَّمَاءَ فَوَجَدْنَاهَا مُلِئَتْ حَرَ‌سًا شَدِیدًا وَ شُهُبًا ﴿٨﴾

و ما بر آسمان دست یافتیم و آن را پر از نگهبانان توانا و تیرهاى شهاب یافتیم(۸)

وَ أَنَّا کُنَّا نَقْعُدُ مِنْهَا مَقَاعِدَ لِلسَّمْعِ ۖ فَمَن یَسْتَمِعِ الْآنَ یَجِدْ لَهُ شِهَابًا رَّ‌صَدًا ﴿٩﴾

و در آسمان براى شنیدن به کمین مى‌نشستیم اما اکنون هر که بخواهد به گوش باشد تیر شهابى در کمین خود مى‌یابد(۹)

وَ أَنَّا لَا نَدْرِ‌ی أَشَرٌّ أُرِ‌یدَ بِمَن فِی الْأَرْ‌ضِ أَمْ أَرَ‌ادَ بِهِمْ رَ‌بُّهُمْ رَ‌شَدًا ﴿١٠﴾

 و ما درست نمى‌دانیم که آیا براى کسانى که در زمینند بدى خواسته شده یا پروردگارشان برایشان هدایت خواسته است؟ (۱۰)

وَ أَنَّا مِنَّا الصَّالِحُونَ وَ مِنَّا دُونَ ذَٰلِکَ ۖ کُنَّا طَرَ‌ائِقَ قِدَدًا ﴿١١﴾

 و از میان ما برخى درستکارند و برخى غیر آن و ما فرقه‌هایى گوناگونیم(۱۱)

وَ أَنَّا ظَنَنَّا أَن لَّن نُّعْجِزَ اللَّـهَ فِی الْأَرْ‌ضِ وَ لَن نُّعْجِزَهُ هَرَ‌بًا ﴿١٢﴾

 و ما مى‌دانیم که هرگز نمى‌توانیم در زمین خداى را به ستوه آوریم و هرگز او را با گریز خوددرمانده نتوانیم کرد (۱۲)

وَ أَنَّا لَمَّا سَمِعْنَا الْهُدَىٰ آمَنَّا بِهِ ۖ فَمَن یُؤْمِن بِرَ‌بِّهِ فَلَا یَخَافُ بَخْسًا وَ لَا رَ‌هَقًا ﴿١٣﴾

 و ما چون هدایت را شنیدیم بدان گرویدیم؛ پس کسى که به پروردگار خود ایمان آورد از کمى پاداش و سختى بیم ندارد (۱۳)

وَ أَنَّا مِنَّا الْمُسْلِمُونَ وَ مِنَّا الْقَاسِطُونَ ۖ فَمَنْ أَسْلَمَ فَأُولَـٰئِکَ تَحَرَّ‌وْا رَ‌شَدًا ﴿١٤﴾

 و از میان ما برخى فرمانبردار و برخى از ما منحرفند: پس کسانى که به فرمانند آنان در جستجوى راه درستند(۱۴)

وَ أَمَّا الْقَاسِطُونَ فَکَانُوا لِجَهَنَّمَ حَطَبًا ﴿١٥﴾

 ولى منحرفان هیزم جهنم خواهند بود(۱۵)

وَ أَن لَّوِ اسْتَقَامُوا عَلَى الطَّرِ‌یقَةِ لَأَسْقَیْنَاهُم مَّاءً غَدَقًا ﴿١٦﴾

 و اگر مردم در راه درست پایدارى ورزند قطعا آب گوارایى بدیشان نوشانیم(۱۶)

لِّنَفْتِنَهُمْ فِیهِ ۚ وَ مَن یُعْرِ‌ضْ عَن ذِکْرِ رَ‌بِّهِ یَسْلُکْهُ عَذَابًا صَعَدًا ﴿١٧﴾

 تا در این باره آنان را بیازماییم و هر کس از یاد پروردگار خود دل بگرداند وى را در قید عذابى روز افزون درآورد(۱۷)

وَ أَنَّ الْمَسَاجِدَ لِلَّـهِ فَلَا تَدْعُوا مَعَ اللَّـهِ أَحَدًا ﴿١٨﴾

 و مساجد ویژه خداست پس هیچ کس را با خدا مخوانید(۱۸)

وَ أَنَّهُ لَمَّا قَامَ عَبْدُ اللَّـهِ یَدْعُوهُ کَادُوا یَکُونُونَ عَلَیْهِ لِبَدًا ﴿١٩﴾

 و همین که «بنده خدا» برخاست تا او را بخواند چیزى نمانده بود که بر سر وى فرو افتند(۱۹)

قُلْ إِنَّمَا أَدْعُو رَ‌بِّی وَلَا أُشْرِ‌کُ بِهِ أَحَدًا ﴿٢٠﴾

بگو:من تنها پروردگار خود را مى‌خوانم و کسى را با او شریک نمى‌گردانم(۲۰)

قُلْ إِنِّی لَا أَمْلِکُ لَکُمْ ضَرًّ‌ا وَ لَا رَ‌شَدًا ﴿٢١﴾

 بگو:من براى شما اختیار زیان و هدایتى را ندارم(۲۱)

قُلْ إِنِّی لَن یُجِیرَ‌نِی مِنَ اللَّـهِ أَحَدٌ وَ لَنْ أَجِدَ مِن دُونِهِ مُلْتَحَدًا ﴿٢٢﴾

 بگو:هرگز کسى مرا در برابر خدا پناه نمى‌دهد و هرگز پناهگاهى غیر از او نمى‌یابم(۲۲)

إِلَّا بَلَاغًا مِّنَ اللَّـهِ وَ رِ‌سَالَاتِهِ ۚ وَ مَن یَعْصِ اللَّـهَ وَ رَ‌سُولَهُ فَإِنَّ لَهُ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا ﴿٢٣﴾

وظیفه من تنها ابلاغى از خدا و رساندن پیامهاى اوست و هر کس خدا و پیامبرش را نافرمانى کند قطعا آتش دوزخ براى اوست و جاودانه در آن خواهند ماند(۲۳)

حَتَّىٰ إِذَا رَ‌أَوْا مَا یُوعَدُونَ فَسَیَعْلَمُونَ مَنْ أَضْعَفُ نَاصِرً‌ا وَ أَقَلُّ عَدَدًا ﴿٢٤﴾

 باش تا آنچه را وعده داده مى‌شوند ببینند آنگاه دریابند که یاور چه کسى ضعیف‌تر و کدام یک شماره‌اش کمتر است(۲۴)

قُلْ إِنْ أَدْرِ‌ی أَقَرِ‌یبٌ مَّا تُوعَدُونَ أَمْ یَجْعَلُ لَهُ رَ‌بِّی أَمَدًا ﴿٢٥﴾

بگو:نمى‌دانم آنچه را که وعده داده شده‌اید نزدیک است یا پروردگارم براى آن زمانى نهاده است؟(۲۵)

عَالِمُ الْغَیْبِ فَلَا یُظْهِرُ عَلَىٰ غَیْبِهِ أَحَدًا ﴿٢٦﴾

داناى نهان است و کسى را بر غیب خود آگاه نمى‌کند(۲۶)

إِلَّا مَنِ ارْ‌تَضَىٰ مِن رَّ‌سُولٍ فَإِنَّهُ یَسْلُکُ مِن بَیْنِ یَدَیْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ رَ‌صَدًا ﴿٢٧﴾

جز پیامبرى را که از او خشنود باشد که در این صورت براى او از پیش رو و از پشت سرش نگاهبانانى بر خواهد گماشت(۲۷)

لِّیَعْلَمَ أَن قَدْ أَبْلَغُوا رِ‌سَالَاتِ رَ‌بِّهِمْ وَ أَحَاطَ بِمَا لَدَیْهِمْ وَ أَحْصَىٰ کُلَّ شَیْءٍ عَدَدًا ﴿٢٨﴾

 تا معلوم بدارد که پیامهاى پروردگار خود را رسانیده‌اند خدا بدانچه نزد ایشان است احاطه دارد و هر چیزى را به عدد شماره کرده است(۲۸) 

به گزارش پایگاه شبکه الکوثر،

برای اطلاع از آخرین خبرهای ایران و جهان اینجا کلیک کنید

اخبار اربعین را از اینجا دنبال کنید

از صفحه ندای نور الکوثر فارسی هم دیدن کنید