به گزارش پایگاه شبکه الکوثر،  پروفسور دورن روسنتهال تجربه های متفاوتی درباره مفهوم پدربزرگ و مادر بزرگ بودن دارد، چرا که پدر بزرگ و‌مادر بزرگ او روسی تبار بوده اند و او خود هفت نوه دارد. 

تجربیات او و هزار مادر بزرگ دیگر در کتابی به نام « نانا سکند یا مامانی های عصر جدید، مادر بزرگ بودن در قرن ۲۱» گرد آوری شده است. 

او‌می گوید:« با اینکه پدر بزرگ و مادر بزرگ من در اوایل قرن بیست و یک زندگی می کردند، اما دیدگاه فرهنگی بسیار متفاوتی نسبت به جهان داشتند، و البته آنها در استرالیا غریبه بودند. در نتیجه اونها تقریبا اطلاعی از رفتار قابل قبول و باید و نباید های استرالیا نداشتند و زن‌ها بیشتر در خانه می ماندند. مادر من اما اآنقدرها سنتی نبود، او به دورانی تعلق داشت که زن ها کم کم از خانه دار بودن فاصله گرفتند و شغلی خارج از خانه اختیار کردند.» 

این روزها که دو سوم والدین در بیرون از خانه کار می کنند، مادر بزرگ‌ها به عنوان پرستار بچه به شکل غیر رسمی نقش مهمی را در استرالیا ایفا می کنند. 

پروفسور رزنتهال تحقیقات گسترده ای درباره مفهوم پدر بزرگ و مادر بزرگ بودن در دوران معاصر انجام داده است. 

او‌ می گوید: «گاهی اتفاق می افتد که عروس خانواده نمی خواهد فرزندش با والدین شوهرش در تماس باشد  و او را به خارج از کشور و یا مناطقی که قابل دسترسی نیست می برد. در حالیکه برخی از پدر بزرگ ها و مادر بزرگ ها به خوبی یاد گرفته اند چگونه از تکنولوژی استفاده کنند تا این ارتباط حفظ شود. اینکار خیلی ساده نیست. بیشتر خانم هایی که ما با آنها صحبت کردیم می گفتند که آنها نیازهای نوه های خود را به خواسته ها و نیازهای خود ترجیح می دهند.» 

در عین حال، آنها می دادند که نباید هر حرفی را به زبان آورند چرا که نوع  ارتباط بین فرزند با پدر و مادر، و نوه با مادر بزرگ و پدربزرگ تغییر کرده است. 

او‌می گوید: «بدترین چیز این است که به فرزندت بگویی کار تو اشتباه است، حتی اگر در کمال محبت آنرا بگویی. یا اگر بگویی این راه اشتباه است و راه بهتری برای اینکار وجود دارد، من اینکار را اینگونه انجام می دادم. پس باید خودت را عقب بکشی و اجازه دهی فرزندانتان هر طور که می خواهند با کودکانشان رفتار کنند و شکی نیست که دوره زمانه عوض شده است. ما در گذشته اینهمه دغدغه نداشتیم.» 

در حالیکه پدربزرگ‌ها و مادر بزرگ ها کنترل کمتری روی خانواده های امروزی دارند، این سال‌ها برای بیل اشر به عنوان  یک‌ پدر بزرگ درس بزرگی به همراه داشته است. 

او می گوید: «پدر بزرگ‌ها و مادر بزرگ‌ها به گزینه آخر تبدیل شده اند، آنها باید بقیه را حمایت کنند و نمی توانند آنقدر که می خواهند نظر بدهند، چرا که این نقش پدر و مادر است که بچه را بزرگ کنند. برای مثال قبلا در بسیاری از جوامع خاور دوری، پدربزرگ ها و مادر بزرگ‌ها نوه ها را بزرگ می کردند؛ در جوامع غربی، این بیشتر یک امر خانوادگی بود که پدر بزرگ ها و مادر بزرگ ها در آن نقش داشتند. اما امروزه این نقش محدود شده است. امروزه پدر بزرگ ها و مادر بزرگ‌ها آنجا هستند تا بدانند چه اتفاقی دارد می افتاد و اگر لازم شد در اوضاع دخالت کنند و همیشه پیش قدم باشند.» 

درحالیکه بیشتر از یک‌چهارم استرالیایی ها خارج از استرالیا به دنیا آمده اند، پدربزرگ ها و مادر بزرگ ها برای زنده نگه داشتن ارتباطشان با خانواده ، بیشتر به استفاده از تکنولوژی روی آورده اند. 

پروفسور لورتو بلدسار، پژوشگر در زمینه ی مهاجرت از دانشگاه وسترن استرالیا، تحقیقی در زمینه خانواده های فرا ملیتی و استفاده آنها از تکنولوژی جدید انجام داده است. 

او می گوید: « آنها راه دیگری برای تماس با نوه های خود ندارند، به خصوص زمانیکه به این نتیجه می رسند که به دلیل پیر شدن دیگر نمی توانند مصافت زیادی را سفر کنند. پس برای بعضی از آنها این تنها راه ارتباط با نوه هایشان است.» 

در حوزه تکنولوژی، روابط خانوادگی فرا ملیتی بیشتر از طریق شبکه های اجتماعی و استفاده از تکنولوژی جدید به طور فعال توسط اعضای خانواده صورت می گیرد. پدربزرگ ها و مادر بزرگ ها همچنان می توانند از راه دور از لحاظ روحی و اخلاقی نوه های خود را حمایت کنند. 

لورتو می گوید: تماس تصویری واقعا پیشرفت بزرگی محسوب می شود، چون بچه های کوچک خیلی نمی توانند تلفن صحبت کنند، به خصوص وقتی نخواهند اینکار را بکنند، پس کاری که شما می توانید با اسکایپ یا فیس تایم و یا هر اپلیکیشن دیگر انجام دهید این است که آنرا روشن بگذارید و پدر بزرگ ها و مادر بزرگ ها می توانند آنها را ببینند، انگار که حضور فیزیکی دارند.» 

آیا استفاده از تکنولوژی شیوه ی ارتباط ما را تغییر داده است و موجب دلگرمی، با وجود تمام دوری ها شده است؟ 

پژوهش بلداسر نشان می دهد که برای فرزندان بسیاری از خانواده های فرا ملیتی صحبت کردن با پدربزرگ و مادر بزرگ تنها از طریق وسیله دیجیتالی معنا پیدا می کند. او از واژه ی «نانو سکند»به معنای زمان بسیار کوتاه الهام گرفته و واژه ی  نانا سکند را برای ارتباطات کنونی بین نوه ها و و پدر بزرگ و مادر بزرگ ها ساخته است.

 او‌ می گوید: « توصیف نانا سکند چیست، نانا سکند زمانی است که  برای یک مامانی طول می کشد که عکس نوه اش را که توسط دخترش در شبکه اجتماعی  به اشتراک گذاشته شده را لایک کند. » 

در دورانی که افراد بیشتر عمر می کنند، بیل اشر ۸۴ ساله اعتقاد دارد که نقشش به عنوان پدر بزرگ تغییر کرده است. او‌ می گوید:« تو باید هم راهنما باشی و هم یک همبازی، چرا که امروزه پدر بزرگ ها و مادربزرگها خیلی فعال تر هستند و خیلی بیشتر می توانند در فعالیت های نوه های خود شرکت کنند. من خیلی دوست دارم با جوان‌ها قاطی شوم چون با آنها بودن ، من را جوان نگه می دارد. شما باید از آنها مراقبت کنید و اگر نتوانید پا به پای آنها باشید، حداقل باید تمام سعی تان را بکنید.»