به گزارش پایگاه شبکه الکوثر،  این هفته نامه مستقل انگلیسی در گزارش خود تصریح کرد: ولیعهد و حاکم بالفعل عربستان سعودی در سال 2016 برنامه سعودی سازی را در کشور اعلام کرد. به حکم این برنامه، همه کارگران خارجی باید کشور را ترک می کردند.
ولیعهد جوان عربستان، امروز ثابت کرده که سر برنامه خود ایستاده و مصمم است زمینه های اجرای آن را مهیا سازد. 
ولیعهد، فقط به معاوضه بانکداران و نانوایان با نیروهای مشابه وطنی بسنده نمی کند بلکه به جد مشغول به کار شده تا برنامه موشک های بالستیک کشور را هم گسترش دهد.
تصاویر ماهواره ای که 'موسسه مطالعات بین الملل میدلبری' واشنگتن بدست آورده و چندی قبل در روزنامه 'واشنگتن پست' منتشر شد، حکایت از آن دارد که عربستان در حال احداث یک کارخانه تولید راکت است. 
این کارخانه در پایگاه موشکی 'الوتاه' در غرب ریاض واقع است. به نظر می رسد این کارخانه برای ساخت راکت هایی با سوخت جامد طراحی شده است. با سوخت جامد، موشک سریعتر آماده پرتاب می شود.
رویکرد عربستان به صنعت تولید موشک، مساله تازه ای نیست.
در دهه 80 میلادی وقتی ایران و عراق با هم درگیر شدند، عربستان به صرافت افتاد دهها فروند موشک 'DF-3' در سال 1987 از چین خریداری کند. 
در جریان جنگ 'خلیج فارس' عربستان هدف چند فروند موشک 'اسکاد' عراق قرار گرفت. در دهه نخست قرن بیست ویکم عربستان احتمالا دسته ای از مدل های جدید و دقیق تر موشک های 'DF-21' را از چین خریداری کرد.
اکونومیست در این گزارش ادعا کرد: جمهوری اسلامی ایران رقیب دیرینه عربستان، با وجود مخالفت های شدید غرب و قطعنامه های بازدارنده سازمان ملل، همچنان بی محابا به توسعه برنامه موشکی خود ادامه می دهد و از سال 1990 تا به امروز 135 آزمایش موشکی انجام داده است. ایران در اول دسامبر - 10 آذر - موشکی را آزمایش کرد که به راحتی می تواند قلب خاک سعودی را نشانه برود. 
در ماه ژانویه 'علی شمخانی' رئیس شورای امنیت ملی ایران به صراحت اعلام کرد که کشورش هرچند بدنبال افزایش برد موشکهای خود نیست، اما همچنان بی وقفه بر روی بالا بردن صحت و دقت عمل موشک ها کار می کند.
با این صحبت، قدری خاطر اروپایی ها و آمریکایی ها از برنامه موشکی ایران آسوده شد. اما خاطر عربستانی ها، هرگز.
از این گذشته، نگرانی عربستان فقط از جانب ایران نیست.
این نشریه انگلیسی همچنین مدعی شد: 'حزب الله' هم که یک گروه مسلح لبنانی است یک زرادخانه رو به پیشرفت موشکی دارد و همین حالا برد بعضی از آنها به اندازه ای است که می تواند بخش های شمال غرب عربستان را در تیررس خود قرار بدهد. 
اسراییل هم تا بن دندان مسلح است. هر چند روابط شاهزاده 'محمد بن سلمان' با دولت یهود خوب است، اما تصاویر ماهواره ای گرفته شده در سال 2013 گزارش داده اند که یکی از سکوهای پرتاب 'DF-3' سعودی در 'الوتاه' رو به جانب 'تل آویو' نشانه گیری شده است.
از آنجاییکه سلاح هسته ای برای عمل کردن لازم است بر روی موشک نصب شود، کشف محوطه کارخانه ساخت موشک در عربستان، این نگرانی را تقویت کرده است که سعودی ها احیانا امیال اتمی در سر دارند. 
با خروج آمریکا از توافق هسته ای نیز این خطر تقویت شد که امکان دارد ایران هم به سمت غنی سازی اورانیوم با خلوص بالا بازگردد. 
عربستان سوگند یاد کرده که از پای نخواهد نشست. این کشور تصمیم دارد دو رآکتور هسته ای بسازد و حق غنی سازی اورانیوم را برای خود محفوظ می شمرد. بازیافت سوخت خرج شده در این رآکتور می تواند یک راه فرعی برای ساخت بمب اتم باشد. 
شاهزاده محمد بن سلمان مارس گذشته در سخنانی گفته بود: 'اگر ایران یک بمب هسته ای بسازد، بی تردید ما هم همین کار را خواهیم کرد'. 
دولت 'دونالد ترامپ' از فروش تکنولوژی صلح آمیز هسته ای به عربستان بر اساس این شروط امتناع کرده است. 
بنابراین سعودی ها امکان دارد به سراغ دوستان هسته ای دیگری بروند. 
دیپلمات ها و صاحب نظران سیاسی 'شبح'، همیشه از این بابت نگران بوده اند پاکستان که سرمایه برنامه هسته ای خود را عربستان تامین می کند، امکان دارد حاضر شود دانش فنی، سوخت و یا خود بمب را در اختیار ریاض قرار بدهد. 
در سال 1999، وزیر وقت دفاع عربستان دل آمریکا را لرزاند و سفری به پاکستان کرد و از تاسیسات هسته ای این کشور بازدید و با 'عبدالقدیر خان' هم دیدار کرد. عبدالقدیر خان به کشورهای کره شمالی، ایران و لیبی تکنولوژی هسته ای فروخته است. 
امروز نیز همچنان روابط دو کشور بسیار گرم و صمیمی است. ولیعهد عربستان به پاکستان سفر کرده و در این سفر یک قرارداد سرمایه گذاری 14 میلیارد دلاری در این کشور را امضا کرده است. 
به غیر از پاکستان، عربستان یک گزینه دیگر هم دم دست دارد و آن نگاه به شرق دور است. 
'مایکل اله مان' کارشناس موشکی در 'موسسه بین المللی مطالعات استراتژیک' واشنگتن می گوید که تقریبا مطمئن است که کارخانه تولید موشک که در تصاویر ماهواره ای نشان داده شده است، 'طراحی، تجهیز و ساخت' آن بدست یک کشور خارجی انجام گرفته است. عربستان ظرفیت لازم برای اجرای یک چنین پروژه ای را ندارد. 
اله مان می گوید که این تاسیسات بسیار شبیه به تاسیسات مشابهی است که در شهر ' لانتیان' چین قرار دارد. 
ظاهرا برنامه 'سعودی سازی' راه پیمودن را پیدا کرده است.
وجود همسایگان مسلح به توانمندی موشکی، عربستان را هم ترغیب کرد وارد مسابقه موشکی خاورمیانه شود.