به گزارش پایگاه شبکه الکوثر، عبدالباری عطوان، سردبیر روزنامه رأی‌الیوم در مطلبی با اشاره به عملیات اخیر رژیم صهیونیستی علیه تونل‌های ادعایی حزب‌الله در فلسطین اشغالی نوشت: فکر نمی‌کنم بنیامین نتانیاهو و وزرایش در سایه تونل‌ها و موشک‌هایی که این روز‌ها رژیم اشغالگر اسرائیل را از شمال و جنوب و شرق محاصره کرده است، مجالی برای تکمیل فرآیند عادی‌سازی روابط و سفر‌های میدانی چند هفته اخیر خود به بسیاری از پایتخت‌های عربی داشته باشند. آنان بر این باورند امت عربی تسلیم شده و پرچم سفید را بالا برده و اسرائیلی‌ها را در رده دوستان و همپیمانان خود قرار داده است.

عطوان در این مقاله نوشته است: نتانیاهو پریروز وحشت‌زده و نگران برای دیدار با مایک پمپئو، وزیر امور خارجه آمریکا، و به منظور جلب حمایت وی و دولتش به بروکسل رفت و تنها ساعاتی بعد سخنگوی ارتش اسرائیل از عملیات برای کشف تونل‌های مخفیانه‌ای خبر داد که رزمندگان حزب‌الله زیر مرز‌های شمالی حفر کرده و بلدوزر‌های اسرائیل همراه با جنجال بی‌سابقه رسانه‌ای در حال تخریب آن‌ها بودند.

اسرائیل به سبب تونل‌ها در وحشت به سر می‌برد، خواه تونل‌هایی که جنبش حماس و دیگر گروه‌های مقاومت در منطقه غزه حفر کرده‌اند و خواه تونل‌های مشابهی که مقاومت لبنان در جنوب حفر می‌کند و بعید هم نیست این فناوری به بلندی‌های جولان هم رسیده باشد؛ همان جایی که اکنون مقدمات لازم برای بازگشایی آن در دست انجام است.

تا به این لحظه چیزی از واکنش حزب‌الله و سید حسن نصرالله، دبیرکل این حزب، به این تعرض تحریک‌آمیز اسرائیل در مرزها، موسوم به «سپر شمال» نشنیده‌ایم و نمی‌دانیم ماهیت این واکنش چگونه خواهد بود. آیا این مسئله کاملا نادیده گرفته خواهد شد یا اینکه واکنش به آن اقدام نظامی بازدارنده دیگری خواهد بود، البته نه از طریق حفر تونل در زیرزمین بلکه از طریق زرادخانه موشکی که در پایگاه‌های روی این تونل‌ها و به عبارت بهتر درون آن‌ها قرار دارد، خواهد بود که ۱۵۰ هزار موشک را که دقت و قدرت تخریبی آن‌ها روز به روز افزایش می‌یابد، در خود جای داده است.

عطوان در ادامه نوشت: نتانیاهو این [به اصطلاح] «سپر» را برای نجات دادن مناطق شمالی نمی‌خواهد بلکه می‌خواهد خود را از ریسمان انزوایی برهاند که گلویش را می‌فشارد و ممکن است به پایان حیات سیاسی وی بیانجامد، شاید هم او باقی سال‌های عمرش را به اتهام فساد پشت میله‌های زندان بگذراند. اما نکته مهمی که در این مجال نمی‌توان آن را نادیده گرفت، رو آوردن حزب‌الله به طرح حفر تونل است، طرحی که به خوبی از عهده آن بر می‌آید و امتیاز ابتکار آن را دارد و آن را برای منطقه غزه، سوریه، یمن و چه بسا عراق می‌فرستد. این اقدام مؤید تئوری است که می‌گوید حزب‌الله در حال برنامه‌ریزی برای حمله به الجلیل در نبرد آینده و آزادسازی کامل آن و مقدمه چینی برای آزادسازی دیگر مناطق اشغالی است.

بنیامین نتانیاهو و مقامات نظامی او به طور بی‌سابقه‌ای دچار سردرگمی شده‌اند، آن‌ها از حضور ایران در سوریه و حضور حزب‌الله در جولان سوریه در مقابل جولان اشغالی و کارخانه‌های تولید موشک‌های نقطه‌زن حزب‌الله نگرانند و از وحشت افزایش هماهنگی بین حزب‌الله و جنبش‌های مقاومت غزه و نیز مجهز شدن مقاومت غزه به موشک‌های کورنیت به خود می‌لرزند، همان موشک‌هایی که کار جنگ اخیر علیه اسرائیل را در کمتر از ۴۸ ساعت یکسره کرد. وحشت اسرائیل از موشک‌های اس ۳۰۰ که در اختیار ارتش سوریه قرار گرفت و به عربده‌کشی هواپیما‌های اسرائیل در آسمان سوریه پایان داد نیز فراموش‌نشدنی است.

سردبیر رای‌الیوم در ادامه نوشت: یکی از دوستان عزیزم امروز صبح از غزه با من تماس گرفت تا جویای اخبار شود و گپ و گفتی داشته باشیم. او اوضاع کنونی کشور‌های عربی را چنین خلاصه کرد: لبنان و منطقه غزه کمتر از یک درصد از میهن عربی و ساکنان آن را تشکیل می‌دهند با این وجود اسرائیل را که گفته می‌شود چهارمین قدرت (نظامی) جهان است، به خفت و خواری کشانده، ترسانده و شکست داده‌اند. آیا این اوج نوآوری و ابتکار عمل نیست؟ آیا این یک معجزه و اوج تفاوت نیست؟

عطوان در انتهای مقاله خود نوشت: برای حسن ختام این مقاله تعبیر و کلامی بهتر از سخن دوستم پیدا نکردم، دوستی که با وجود محاصره کشور‌های عربی و اسرائیل همچنان در حال مقاومت است.