تهران- الکوثر: اگر چه هنوز مقامات افغانستان در مورد سخنان مقامات روسیه مبنی بر توافق بر سر زمان برگزاری نشست مسکو اعلام موضع نکرده اند؛ اما رسانه های روسیه به نقل از «زمیر کابولوف» رئیس اداره دوم آسیای وزارت امورخارجه روسیه و نماینده رئیس جمهوری این کشور در امور افغانستان اعلام کردند که این نشست این هفته برگزار می شود.
شماری از رسانه های افغانستان از تاریخ 10 آبان ماه جاری مصادف با اول نوامبر را برای برپایی این نشست نامبرده اند. 
«ایزوستیا» سه شنبه 24 مهر ماه به نقل از کابولوف خبر داد که همه طرف های دعوت شده به نشست بین المللی افغانستان در مسکو برای حضور در آن اعلام آمادگی کرده اند و در این نشست هیاتی از دولت افغانستان، طالبان و نمایندگان 10 کشور دیگر حضور خواهند داشت.
کنفرانس افغانستان در مسکو قرار بود چهارم سپتامبر یعنی 13 شهریور ماه امسال برگزار شود اما دولت افغانستان بعد از آن که آمریکا این نشست را بی اثر خواند و از عدم حضورش خبر داد ، آنها نیز دعوت طالبان را از سوی روسیه مد نظر قرار دادند و با گفتن این که روند صلح درافغانستان باید تحت مدیریت دولت افغانستان باشد ، خواستار تعلیق نشست مسکو شدند که روسیه با آن موافقت کرد.
بیش از 10 سال است که دولت های افغانستان تلاش دارند گروه طالبان را برای گفت و گو با هدف رسیدن به صلح در این کشور راضی به نشستن پشت میز مذاکره کنند و در این مسیر هر آنچه یک دولت می تواند برای ترغیب مخالفان روی میز بگذارد از تعلیق و اصلاح قانون اساسی تا مشارکت مخالفان در ساختارهای قدرت پیشنهاد شده است .
دولت وحدت ملی افغانستان بارها اعلام کرده است که از تلاش هر کشوری در منطقه یا جهان که کمک کند تا طالبان را به میز گفت و گو با دولت بیاورد ، استقبال می کند.
بدنبال همین درخواست های مکرر دولت افغانستان از کشورهای جهان برای راضی کردن طالبان به گفت و گو ؛ تاکنون کشورهای مختلفی مانند ازبکستان ، روسیه ، عربستان ، مالزی ، پاکستان ، هند و چین و تعدادی دیگر به اشکال مختلف در این راستا کمک کرده اند، برخی علما را برای مشروعیت زدایی از جنگ جاری در افغانستان جمع کردند، برخی دست به مذاکره مستقیم با طالبان زده اند و شماری هم میان افغانستان و پاکستان به عنوان متهم نخست پناه دادن به طالبان میانجیگری کرده اند.
نشست مسکو هم که به تعویق افتاد تلاشی بود با هدف، کمک به پیشبرد روند مصالحه ملی در افغانستان و برقراری صلح و آرامش در آن کشور که آمریکا به عنوان اولین کشور از عدم حضورش در آن نشست سخن گفت که روسیه بابت این تصمیم و بهانه آن ابراز تاسف کرد.
بدنبال خبر خودداری آمریکا از حضور در نشست صلح مسکو برای تأمین صلح و امنیت در افغانستان ، دولت وحدت ملی افغانستان اعلام کرد که در این نشست شرکت نمی کند زیرا رهبری آن بر عهده این دولت نیست.
این در حالی بود که روسیه از مدیریت مشترک دولت افغانستان و مسکو در این نشست خبر داده بود ، اما دولت افغانستان آن را نپذیرفت و در پنجم شهریور ماه 97 رئیس جمهوری افغانستان با وزیر امور خارجه روسیه تلفنی گفت و گو کرد و توافق شد که نشست را برای مدیریت بهتر و موثرتر به تعویق اندازند.
بدنبال تعویق این نشست در 28 شهریور ماه هیأتی از وزارت امور خارجه افغانستان و شورای عالی صلح به مسکو سفر کرد تا درباره برگزاری این نشست با مقامات آن کشور بحث و تبادل نظر کنند.
«صبغت الله احمدی» سخنگوی وزارت امور خارجه افغانستان در پاسخ به سوال ایرنا درباره نتیجه سفر هیات افغانستان به مسکو گفته بود که این سفر برای کسب نتیجه و تصمیم گیری نبود بلکه دو طرف برای هماهنگی و پیگیری گردهم آمدند.
احمدی گفت که هدف از سفر این هیأت شریک ساختن نظریات یکدیگر درباره موضوعات مورد علاقه دو طرف بود که این هدف در سفر مسکو برآورده شد و درباره زمان برگزاری نشست و چگونگی آن بحث نشد و هدف سفر هم این نبود.
البته در همین ارتباط رسانه های افغانستان باز به نقل از احمدی اعلام کرده اند که دولت افغانستان از هرگونه تلاش کشورهای منطقه برای تأمین صلح در افغانستان حمایت و قدردانی می کند.
روزنامه ماندگار افغانستان هم در این باره نوشته بود که «محمد اکرم خپلواک» رئیس دبیرخانه شورای عالی صلح و «حکمت خلیل ‌کرزی » معاون وزارت خارجه به مسکو سفر کرده اند تا مقام‌های روسی را متقاعد سازند که زمینه گفت ‌و گوهای مستقیم با طالبان را مساعد سازند.
خلیل کرزی معاون سیاسی وزارت امور خارجه افغانستان که یکی از دیپلمات های فعال در حوزه روابط همسایگان شناخته می شد در 25 مهر ماه در صفحه توئیتر خود نوشت که به دلیل تفاوت دیدگاه ها با رهبران دولت وحدت ملی فرصت فعالیت برای وی تنگ شد و به همین دلیل از وظیفه خود استعفا کرده است که این رخداد می تواند در روند نشست مسکو به نوعی خود را نشان دهد.
وی گفته بود که در دوران مأموریت خود تلاش های جدی را انجام داد تا صلح در افغانستان برقرار شود و توازن سیاست خارجی افغانستان را با منطقه و جهان حفظ کند که در همین راستا تفاوت دیدگاه با مقامات دولتی پیدا کرده و ادامه کار برایش تنگ شده است.
تاکنون دولت افغانستان به اشکال مختلف مدعی شده است که حمایت کشورهایی مانند روسیه از طالبان که با هدف ضربه زدن به منافع آمریکا در افغانستان انجام می شود از یک سو و پناه دادن پاکستان به طالبان که یکی از کشورهای هم پیمان آمریکا در حوزه افغانستان محسوب می شود از سوی دیگر مانع شده است که طالبان رو به میز مذاکره بیارود.
روسیه همواره اتهام حمایت از طالبان را رد کرده است اما تماس را به عنوان تامین امنیت اتباع خود و کمک به روند صلح در افغانستان پذیرفته است و از آن طرف هم آمریکا که مدت ها مذاکره با گروه های تروریستی را خط قرمز خود اعلام می کرد مشخص شد که بارها با طالبان مذاکره کرده است.
گروه طالبان هم که پیش از این تایید کرده بود که هیأتی را از دفتر قطر به رهبری «شیرمحمد عباس استانکزی» برای حضور در نشست مسکو راهی خواهد کرد .
نگاهی به مدعوین نشست مسکو نشان می دهد که زمینه هرگونه بهانه گیری برای نرسیدن به یک الگوی مورد توافق به منظور برقراری صلح در افغانستان بسته است زیرا آنها که مدعی تلاش و جدیت و صداقت برای صلح هستند مانند آمریکا، آنهایی که خواستار مذاکره مستقیم با آمریکا هستند مانند طالبان، آنها که مدعی تقابل منافع قدرت ها در افغانستان و خواستار آمدن طالبان هستند مانند دولت افغانستان و آنهایی که مدعی عدم پناه دادن به طالبان هستند مانند پاکستان همگی دور میز مسکو قرار است باشند، پس چرا نباید در چنین نشستی به یک توافق جامع رسید ، مگر آن که برخی بر خلاف ادعای خود از همین نخست نخواهند در مسکو حاضر شوند یا چیزی مغایر با ادعایشان را دنبال کنند.