به گزارش پایگاه شبکه الکوثر،   اربعین، یادمان حماسه جاوید و شكوهمندی است كه سیر تاریخ تشیع، بلكه اسلام را متحوّل ساخت و سرود پیروزی انسان ‌های آسمانی و آزاده، امّا مظلوم را برای همیشه در فضایی دردآلود طنین ‌انداز ساخته است.

اربعین، تجدید میثاق پیروان اختران فروزانی است كه دنیا را با انوار تابناك خویش درخشان نموده، با خون مطهر خود پیرایه ‌های ضلالت، تبهكاری، انحراف و بدعت را در سیمای بشریت زدوده ‌‏اند.
اربعین، رویداد سترگ درس ‌آموز و فرایندی فراتر از آیین بزرگداشت یاد و خاطره شهیدان نینواست.

این روز تجلّی ماندگار پیام عاشوراییان و بیانگر پایداری، ایثار و فداكاری و حماسه ‌آفرینی در ركاب رهبری والا و با عظمت است كه در فضایی آكنده از فتنه و آلوده به آشوب و تباهی جفاگستران هر عصر و دوره ‌ای باقی مانده و هرگز از ذهن ‌ها محو نمی ‌شود.

اربعین، زلال جوشش كوثر كربلاست و اینك، حكمت عاشورا در آن روز، تجلّی می ‌یابد تا انوار حسینی، جهان را روشنایی بخشد.
اربعین به ما این واقعیت را آموزش می‌ دهد كه حتی در آشفته ‌ترین شرایط، حق‌ جویی، عدالت خواهی و ندای حُرّیت خاموش نخواهد شد و پیام عاشواییان، نه تنها پایدار مانده، بلكه خود میزان مطمئنی برای بازماندگان خواهد بود. باید دید كدام یك تمامی هستی خود را برای پاسداری از معارف حسینی در كف اخلاص نهادند و چه كسانی به دنبال مطامع شخصی و ارضای هواهای نفسانی، پیام برآمده از حلقوم شكافته سبط نبیّ‏ اكرم(صلی الله علیه و آله) را به بوته فراموشی سپرده ‌‏اند؟.

بیشتر بخوانید:

راهنمای زائران اربعین ؛ مقدمات سفر

راهنمای زائران اربعین؛ امنیت در سفر

راهنمای زائران اربعین؛ آداب سفر اربعین

راهنمای زائران اربعین ؛ احکام

راهنمای زائران اربعین ؛ سفر به عتبات

راهنمای زائران اربعین ؛ بهداشت و سلامت

 سرچشمه‌ های سوگواری اربعین
از قرائن و شواهدی كه باعث گردیده تا شیعیان در تحلیل اربعین حسینی اهتمام ورزند، این است كه بعد از فاجعه كربلا آسمان و زمین و اهل آن تا چهل روز گریستند و این نكته از مضمون روایتی مستفاد می‌ گردد كه «زرارة بن اعین» از امام صادق(علیه السلام) روایت كرده كه فرمود: «یَا زُرَارَةُ إِنَّ السَّمَاءَ بَكَتْ عَلَى الْحُسَیْنِ أَرْبَعِینَ صَبَاحاً بِالدَّمِ»؛[1] ای زراره! آسمان، چهل روز بر [عزای] حسین(علیه السلام) خون گریه كرد.
علاوه بر این، امام حسن عسكری(علیه السلام) در اهمیّت زیارت اربعین فرمود: «عَلَامَاتُ‏ الْمُؤْمِنِ‏ خَمْسٌ؛ صَلَاةُ الْخَمْسِینَ وَ زِیَارَةُ الْأَرْبَعِینَ وَ التَّخَتُّمُ فِی الْیَمِینِ وَ تَعْفِیرُ الْجَبِینِ وَ الْجَهْرُ بِبِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ»؛[2] نشانه ‏‌های مؤمن (شیعه) پنج چیز است: نماز پنجاه ركعت (در شبانه روز)، زیارت اربعین، انگشتر به دست راست نمودن، سجده بر خاك كردن و بلند گفتن بسم الله الرحمن الرحیم (در نمازها).
برای امام حسین(علیه السلام) زیارت مخصوص مأثوری در روز اربعین وارد شده كه شیخ طوسی(ره) آن را با سندی معتبر از «صفوان بن مهران» روایت كرده است؛[3] امام صادق(علیه السلام)در این زیارت، به حكمت شهادت جدّش و محصول ایثار آن حضرت اشاره فرموده و افزوده است: این فداكاری، مردم را از جهالتی كه بر اثر تبلیغات سوء امویان به وجود آمده و آنان را از موازین قرآنی و سنّت محمّدی(صلی الله علیه و آله) دور كرده بود، رهایی داد و اساس حركات تبلیغی بنی امیّه را - كه به دروغ خود را وارثان پیامبر(صلی الله علیه و آله) معرفی نموده، ولی جامعه را در ضلالت و بدعت قرار داده بودند - افشا كرد و تعلیمات مذموم یزیدیان را رو به زوال برد تا اسلام راستین را احیا، پابرجا و استوار سازد.[4]
در فرازی از این زیارت می‏خوانیم: «وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ‏ مِنْ‏ دَعَائِمِ‏ الدِّینِ‏ وَ أَرْكَانِ الْمُسْلِمِینَ وَ مَعْقِلِ الْمُؤْمِنِینَ وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ الْإِمَامُ الْبَرُّ التَّقِیُّ الرَّضِیُّ الزَّكِیُّ الْهَادِی الْمَهْدِیُّ وَ أَشْهَدُ أَنَّ الْأَئِمَّةَ مِنْ وُلْدِكَ كَلِمَةُ التَّقْوَى وَ أَعْلَامُ الْهُدَى وَ الْعُرْوَةُ الْوُثْقَى وَ الْحُجَّةُ عَلَى أَهْلِ الدُّنْیَا»؛[5] گواهى مى ‏دهم كه تو از ستون ‌هاى دین و پایه ‏‌هاى مسلمانان و پناهگاه مردم مؤمن هستی. و گواهى مى ‏‌دهم كه پیشواى نیكوكار، با تقوا، راضى به مقدرات حق، پاكیزه، هدایت كننده، و هدایت شده ‌‏اى. و گواهى مى‌‏ دهم كه امامان‏ از فرزندانت، اصل تقوا و نشانه‏‌ هاى هدایت و دستگیره محكم و حجّت بر اهل دنیا هستند.

 مراد از اربعین
مراد از زیارت اربعین، زیارت در روز بیستم صفرالمظفر است كه آثار اُخروی و بركات دنیوی بسیاری به همراه دارد و اصولاً شیعیان مؤمن و خالص به برگزاری این مراسم با شكوه اهتمام دارند و بر استمرار چنین سنّتی اصرار می‌‏ ورزند.
«ابوریحان بیرونی» نوشته است: بدان سبب این زیارت را اربعین نامیده ‌‏اند كه گویند چهل نفر از اهل ‌‏بیت امام حسین(علیه السلام) بعد از مراجعت از شام، قبر آن حضرت را زیارت كرده ‌‏اند.[6]
جابر بن عبدالله انصاری، به حسب نقل اكثر مقاتل، اولین كسی بود كه در اولین اربعین، یعنی در بیستم صفر سال 61 ق مرقد امام حسین(علیه السلام) را زیارت كرد.[7]
«سید بن طاووس» و «ابن نما حلّی» گزارش نموده ‏‌اند كه چون اهل‌‏ بیت امام حسین(علیه السلام) از شام بازگشتند و به سرزمین طفّ رسیدند، به راهنمای كاروان فرمودند: ما را از راه كربلا عبور ده! پس آنان مسیر را ادامه دادند تا به نینوا رسیدند كه دیدند جابر و جمعی دیگر بر گرد مرقد امام(علیه السلام) اجتماع كرده ‌‏اند، پس آنان با یكدیگر ملاقات كردند و به سوگواری پرداختند و مراسمی جانسوز برپا كردند.[8]

پاورقی:
[1]. كامل الزیارات، ابن قولویه، مطبعة المرتضویة، نجف اشرف، 1386ق، ص‏81؛ مستدرك الوسایل، میرزا حسین نوری، نشر آل البیت، قم، 1407ق، ج2، ص279.
[2]. تهذیب الاحكام، شیخ طوسی، دار الكتب الاسلامیه، تهران، 1354ش، ج 6، ص‏52؛ وسائل الشیعه، شیخ حُرّ عاملی، دار احیاء التراث العربی، بیروت، چاپ چهارم، 1391ق، ج 3، ص‏42.
[3]. ر.ك: مصباح المتهجد، شیخ طوسی، مؤسسة شیعه، بیروت، چاپ اول، 1411ق، ص‏788.
[4]. برگرفته از زیارت اربعین، موسوعة زیارات المعصومین، مؤسسة الامام الهادی، پیام امام هادی(علیه السلام)، بیروت، چاپ سوم، 1426ق، ج 3، ص‏429.
[5]. مصباح الزائر، سید بن طاووس، مؤسسه آل ‏البیت، قم، 1417ق، ص‏439.
[6].آثار الباقیه، ابوریحان بیرونی، امیر كبیر، تهران، 1363ش، ص‏528.
[7]. مستدرك الوسائل، ج 3، ص‏580؛ سفینة البحار، شیخ عباس محدث قمی، بنیاد پژوهش‌های آستان قدس رضوی، مشهد، چاپ اول، 1418ق، ج 1، ص‏141.
[8]. اللهوف علی قتلی الطفوف، سید بن طاووس، نشر جهان، تهران، بی‌‏تا، ص‏196؛ مشیر الاحزان، ابن نما حلّی، مدرسه امام مهدی(علیه السلام)، چاپ اول، 1406ق، ص‏107.

ازصفحه محرم الکوثر فارسی دیدن کنید

برای دسترسی به مطالب مفید درباره اربعین اینجا کلیک کنید

از صفحات دین و زندگی و ندای نور الکوثر فارسی دیدن کنید

آموزش سوره های قرآن ویژه کودکان