تهران- الکوثر:  حسین مرتضی، کارشناس رسانه در یادداشتی می نویسد:  هنوزتب و تاب  پرونده هاي سياسي و نظامی سوریه بالاست، تب و تابی که از عملیات ارتش سوریه در بادیه السویدا و توافق سوچی آغاز و تا حمله رژیم صهیونیستی به لاذقیه ادامه دارد  و شاهد تحولات چشمگیری بوده است  به تازگی و پس از انتشار اخباری مبنی بر توافق برای عقب نشینی افراد مسلح تیپ القریتین از این منطقه به سوی ریف شمالی حلب، مساله  اشغالگران امریکایی در منطقه به ویژه التنف ذهن ها را به خود مشغول کرده است. 

گفتنی است سرکردگان تیپ موسوم به شهدای القریتین برای انتقال افراد مسلح و خانواده هایشان از منطقه اردوگاه الرکبان واقع در پایگاه التنف در دورترین نقطه ریف شرقی حمص به ریف شمالی حلب با یک هیات روسی و نماینده دولت سوریه به توافق رسیدند.

اما حقیقت ماجرا ، مذاکرات دولت سوریه با حضور نمایندگانی از پایگاه حمیمیم است و نمی توان این توافق را تا زمانی که  اجرایی نشده  توافق نامید که درست عکس ادعای امریکاست و بر اساس اطلاعات وارده و اخبار منتشر شده هیچ اقدامی برای برچیدن اردوگاه الرکبان از مرزهای سوریه و اردن صورت نگرفته است.

با پی گیری اخبار اخیر و حجم تنش های امریکا در برخی مناطق و فصل جدید شکست تکفیری ها در بادیه السویداء و پاکسازی البادیه سوریه تا مرزهای عراق به خوبی به جنون و تصمیمات احساساتی امریکا و دسیسه چینی اش پی می بریم.
 
شواهد و قرائن به خوبی نشان می دهد که امریکا  به دلیل برخورداری از موقعیت جغرافیایی و نظامی بسیار مهم، در مدت مد نظر از التنف عقب نشینی نخواهد کرد زیرا این پایگاه در نقطه برخورد مرزهای سوریه ، اردن و عراق  قرار دارد  و بر بخش های مهمی از راه های البادیه مشرف است و مهم تر از آن، این پایگاه مانند دروازه ای برای منطقه البادیه است و راه ارتباطی عراق و سوریه را قطع می کند و پشتوانه منطقه ای مهمی به شمار می رود  و راه خشکی است که به تهران مرتبط است و با گذر از بغداد به دمشق و بیروت منتهی می شود  و چندین پایگاه نظامی در این نوار از مرزهای اردن تا الرقه امتداد یافته و این منطقه  دارای  منابع انرژی نیز می باشد بنابراین هر کشوری که در صدد خروج از این منطقه باشد و حضور خود را گذرا می داند پایگاه های نظامی خود به ویژه فرودگاه ها را توسعه و تجهیزات و شمار خود را  افزایش نمی دهد.

واقعیت شمال شرق سوریه  اینگونه است، آمریکا حضور نظامی خود در این مناطق که  محل استقرار گروه قسد است، را تقویت می کند و مناطق عملیاتی و پایگاه های جدیدی در آنجا بنا می کند، واشنگتن هم چنین درصدد گسترش پایگاه صرین است که از آن به عنوان فرودگاهی در  جنوب شهر عین العرب استفاده می کند. آمریکا هم چنین برای دفاع هوایی و دریافت  سیگنال های اطلاعاتی ، سیلوهای گندم  صرین را به  سیستم رادار و سامانه های الکترونیکی مجهز کرده است.

این منابع تاکید دارد دولت واشنگتن حضور نظامی خود را در شرق رود فرات نیز تقویت کرده و نیروهای امریکایی در حال احداث دو منطقه نظامی در شرق و غرب شهر القامشلی از توابع استان الحسکه در مشال شرق سوریه هستند. 

همه این اقدامات با اقدام امریکا و عربستان در منطقه الجزیره سوریه ارتباط دارد زیرا یک هیات اطلاعاتی سعودی در سکوت کامل از گذرگاه سیمکا هم مرز با عراق به مناطق تحت تسلط گروه قسد عزیمت کرد و این هیات سه نفره سعودی با مسئولان شوراها و شهرداری ها مناطق ریف دیر الزور جنوب شرقی از توابع تحت تسلط گروه قسد در شهر البصیره در ریف دیرالزور، جلسه ای تشکیل داد و وعده هایی نیز مبنی بر حمایت از شماری از طرح های منطقه دادند، این هیات هم چنین به  روسای عشائر این منطقه واقع در شمال فرات گفت درصورت  فعالیت عشائر زیر پرچم گروه قسد از حمایت بیشتر عربستان  بهره مند شده و طرح های توسعه ای به این منطقه  سرازیر خواهد شد.

این هیات هم چنین از ریش سفیدان عشایر خواست، قسد را به عنوان حاکم رسمی این منطقه که دارای عشیره های عربی زیادی مانند شمر، الجبور، البقاره، بوسرایا و دیگران است را به رسمیت بشناسند. 

برخی منابع ویژه نیز تاکید کردند افزون بر تامین هزینه نیروهای امریکایی ، منابع مالی اختصاص یافته بنی سعود هم چنین شامل پراخت حقوق بیش از 40 هزار مسلحی است که آمریکا آنان را آموزش داده و در مناطق مذکور تجهیز کرده است ،هم چنین  بررسی امکان تحویل بیش از 50 تروریست از عربستان سعودی که عضو  گروه تروریستی داعش بودند  و به اسارت نیروهای دموکرات سوریه درآمده اند و مهم تر از همه ایجاد پل های ارتباطی با قبائل منطقه الرقه و پیرامون آن است  که به خوبی نشست این هیات با اعضای شورای مدنی محلی و روسای عشائر را تفسیر می کند.

در دنیای سیاست به اصول مهم بازی امریکا با هم پیمانان خود پی می بریم،زیرا اگر واشنگتن از هم پیمانان خود کناره بگیرد این اصل پراگماتیسم امریکاست . بنابراین آیا تصمیم سازان آمریکا قانع شده اند که تهدیدات آنان علیه ارتش سوریه و هم پیمانان ارتش نفعی نخواهد داشت و اخباری که  منتشر کرده اند فقط برای گرفتن  نبض امریکا و غرب و  مقدمه ای برای تصمیم ناگهانی آمریکا برای خروج نیروهای امریکایی از جغرافیای کامل سوریه است این در حالی است که آنان دریافته اند شرط را باخته اند و پس از شکست طرح هایشان و فقط  برای حفظ آبروی خود بدون هیچ توافقی باید عقب نشینی کنند.