به گزارش پایگاه شبکه الکوثر، این روزنامه با ارائه گزارشی از شاهدان عینی جنایت صبرا و شتیلا نوشت: به رغم گذشت سی و شش سال از جنایت در صبرا و شتیلا اما هنوز هم تصاویر سربریدن ها و و شکافتن شکم زنان باردار و تجاوز به زنان هنوز در یاد و خاطره ها مانده است. فاجعه ای که در آن بیش از سه هزار نفر به شهادت رسیدند که اکثر این شهدا از شهروندان فلسطینی هستند. بر اساس گزارش هایی که نجات یافتگان از این جنایتها ارائه دادند شهدای این فاجعه بزرگ تنها در 48 ساعت در معرض کشتار دسته جمعی قرار گرفتند.

حوادث این جنایت دردناک از تاریخ 16 سپتامبر 1982، در دو اردوگاه صبرا و شتیلا، در غرب بیروت، آغاز شد. در همین سال بود که اسرائیل جنوب لبنان را اشغال کرد. طبق روایت های ساکنان این دو اردوگاه که جنایت را با چشمان خود دیده اند، این فاجعه قبل از غروب آفتاب در روز 16 سپتامبر، زمانی که ارتش اسرائیل این دو اردوگاه را در محاصره کامل قرار داده بود آغاز شد، ارتش اسرائیل این اردوگاه ها را با هدف آسان تر کردن حمله شبه نظامیان لبنانی وابسته به اسرائیل به آنها در محاصره قرار داده بود.

شبه نظامیان لبنانی از هواداران حزب گردان های مسیحی راستگرای تندرو و شبه نظامیان ارتش جنوب لبنان به فرماندهی سعد حداد ساماندهی شده بودند. سعد حداد از فرماندهان ارتش بود و به تنهایی یگان نظامی با 400 سرباز را در شهرک القلیعه (جنوب) فرماندهی می کرد، سپس از ارتش جدا شد و با اسرائیل هم پیمان شد تا این شبه نظامیان را ساماندهی کند، این شبه نظامیان مخالف حضور فلسطینیان در لبنان بودند. دو اردوگاه صبرا و شتیلا در غرب بیروت پایتخت قرار دارند و مساحت آنها یک کیلومتر مربع است. جمعیت آنها امروز تقریبا به 12 هزار نفر می رسد، شمار اردوگاه های لبنانی که آوارگان فلسطینی در آن سکنی داشتند 12 اردوگاه بود.

فؤاد عابد (48 ساله) یکی از شهروندان فلسطینی است که از اردوگاه شتیلا این جنایتها را روایت کرده است. عابد گفت: صبح روز 17 سپتامبر سال 1982، آوارگان فلسطینی ساکن در اردوگاه های صبرا و شتیلا در حالی از خواب بیدار شدند که چشمان خود را به روی خونین ترین فصل های تاریخ ملت مقاوم فلسطینی باز کردند. این جنایت از وحشتناک ترین کشتارهایی است که در تاریخ بشریت اتفاق افتاده است؛ به طوری که اجسادی را مشاهده کردیم که با روشهای عجیبی سر بریده شده بودند، زیرا جنایتکاران در کشتن نزدیک به سه هزار نفر از مردم فلسطین و لبنان از جمله زن و کودک و پیر و جوان روشهای متعددی را به کار گرفته بودند.

وی افزود: اسرائیل نیز شبه نظامیان جنایتکاری را که مرتکب این جنایتها می شدند کمک می کرد. این جنایت بزرگ در راستای برنامه ریزیهایی بود که برای آواره کردن فلسطینیان و راندن آنان به سمت خارج از سرزمین خود به اجرا درآمده بود تا شهروندان فلسطینی حق بازگشت را فراموش کنند. البته همه این جنایت ها نمی تواند باعث شود ما مسئله فلسطین و حق بازگشت را فراموش کنیم و نمی تواند ما را در دفاع از وطن و میهن خود سست کند؛ زیرا مردم فلسطین همچنان به دفاع از سرزمین خود و حق بازگشت به آن اصرار دارد.
عابد همچنین ادامه داد: تصمیم آمریکا به متوقف کردن ارسال کمکها به آژانس امداد و کار سازمان ملل برای آوارگان فلسطینی (آنروا) در راستای کامل نمودن این جنایت هاست و هدف از این تصمیمات واداشتن ملت فلسطین به مهاجرت است، بلکه برنامه ها با این هدف به اجرا درمی آید که شهروندان فلسطینی در همان مناطقی که هستند بمانند و دیگر به سرزمین خود بازنگردند و البته ما همواره این اهداف را رد می کنیم و نمی پذیریم.

سعید ابراهیم حسنین (67 ساله) از اردوگاه صبرا نیز در این زمینه گفت: من خود شاهد این جنایت تاسف بار بودم و مناظری دیدم که عقل نمی تواند آن را باور کند. وی همچنین افزود: افراد مسلح - که از سوی اسرائیل حمایت می شدند - پس از ورود به اردوگاه ها اقدام به کشتار کورکورانه غیرنظامیان کردند به طوری که کودکان سه ساله و چهار ساله در خون خود غلتیدند. جنایتکاران شکم های زنان باردار را می دریدند و زنانی را نیز قبل از اینکه بکشند مورد تجاوز جنسی قرار می دادند، مردان و کهنسالانی نیز سر بریده شدند، و هر کس که تلاش می کرد از اردوگاه ها فرار کند سرنوشتی جز کشته شدن نداشت.

وی همچنین افزود: افراد مسلح وابسته به اسرائیل رعب و وحشت را میان ساکنان اردوگاه ها ایجاد کردند و لکه ننگ سیاهی بر پیشانی خود باقی گذاشتند و درد و مصیبت های فراموش نشدنی ایجاد کردند که گذر ایام نمی تواند باعث شود کسانی که از این اردوگاه جان سالم به در بردند این جنایتها را به فراموشی بسپارند.

برای اطلاع از آخرین خبرهای ایران و جهان اینجا کلیک کنید