ده گانه های عاشورایی، هفتم؛ برای امام حسین علیه السلام

چهار شنبه 21 شهریور 1397 - 9:54:2
ده گانه های عاشورایی، هفتم؛ برای امام حسین علیه السلام

و شگفتا از پایان این قصه تلخ ، پسر رسول خدا، پسرِ جانِ رسول خدا، و پسرِ دخترِ رسول خدا ، نه به دست مسیحیان... که به دست همین قوم کشته شد! «مسیح را مسیحیان نکشتند . چگونه است که مسلمانان امام خویش را می کشند؟؟»

تهران- الکوثر:  فَمَنْ حَاجَّکَ فيهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَکُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَکُمْ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَي الْکاذِبينَ (٦١) إِنَّ هذا لَهُوَ الْقَصَصُ الْحَقُّ وَ ما مِنْ إِلهٍ إِلاَّ اللَّهُ وَ إِنَّ اللَّهَ لَهُوَ الْعَزيزُ الْحَکيمُ (٦٢) فَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّ اللَّهَ عَليمٌ بِالْمُفْسِدينَ (٦٣) قُلْ يا أَهْلَ الْکِتابِ تَعالَوْا إِلي‏ کَلِمَةٍ سَواءٍ بَيْنَنا وَ بَيْنَکُمْ أَلاَّ نَعْبُدَ إِلاَّ اللَّهَ وَ لا نُشْرِکَ بِهِ شَيْئاً وَ لا يَتَّخِذَ بَعْضُنا بَعْضاً أَرْباباً مِنْ دُونِ اللَّهِ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُولُوا اشْهَدُوا بِأَنَّا مُسْلِمُونَ (٦٤)

پس کسانی که درباره عیسی ـ بعد از آن که آگاهی برای تو حاصل شده و به برهانی که همگان را کافی است دست یافتی ـ با تو محاجّه کنند و بر الوهیت او اصرار ورزند، بگو: بیایید ما پسرانمان را فراخوانیم و شما پسرانتان را و ما زنانمان را و شما زنانتان را و ما خودمان را و شما خودتان را ، آن گاه دعا کنیم و لعنت خدا را بر آن گروهی که در دعوت خود دروغگویند قرار دهیم. 
آری ، داستان واقعی عیسی همین است که ما از آن یاد کردیم نه آنچه مسیحیان پنداشته اند ، و هیچ معبودی شایسته پرستش جز خدا نیست. و به راستی خداست آن مقتدری که در اراده خود مغلوب نمی گردد و دانایی است که کارهایش همه از روی حکمت است.
پس اگر از مباهله روی برتافتند، بدانید که آنها در پی یافتن حق نیستند، بلکه فسادگرند و خدا به حال فسادگران داناست.
بگو: ای صاحبان کتاب آسمانی ، بیایید در عمل به سخنی که میان ما و شما یکسان است گرد آییم، و آن این که جز خدای یکتا را نپرستیم و چیزی را شریک او قرار ندهیم، و برخی از ما برخی دیگر را به جای خدا صاحب اختیار خود نگیرد. پس اگر از این دعوت روی برتافتند، بگویید: گواه باشید که ما مسلمانان تسلیم خداییم.

و خداوند در قرآن داستانشان را حکایت می کند...
داستانی برای مادران و فرزندان..
برای نسل ها...
برای بیدار شدن و زنده ماندن...

مردی بود، تشنه هدایت مردمان
ایستاده بود مقابلشان
خودش را برای هدایتشان آورده بود...
و «جانش» را
که اگر هدایت نشدند، دست کم او را شناخته باشند...
و علی جان پیامبر بود 
آن ها زن هایشان را آوردند... و او تنها فاطمه را 
آن ها فرزندانشان را و او تنها حسن و حسین را... 
و مگر حسین پسر رسول خدا نبود؟

و شگفتا از پایان این قصه تلخ
پسر رسول خدا


پسرِ جانِ رسول خدا
و پسرِ دخترِ رسول خدا 
نه به دست مسیحیان... که به دست همین قوم کشته شد!
«مسیح را مسیحیان نکشتند
چگونه است که مسلمانان امام خویش را می کشند؟؟»


چهار شنبه 21 شهریور 1397 - 9:52:48