به گزارش پایگاه شبکه الکوثر، نشریه آمریکایی المانیتور روز گذشته در گزارش هفتگی خود در خصوص کمک 100 میلیارد دلاری عربستان به شورشیان در سوریه نوشت: هفته گذشته دولت 'دونالد ترامپ' 230 میلیون دلار از کمک های خود به شمال شرقی سوریه را کاهش داد و بجای آن بر روی کمک 300 میلیون دلاری به زعم خود شرکای ائتلاف ضد داعش از جمله کمک 100 میلیون دلاری عربستان سعودی، تکیه کرد. از سویی تغییر در این بودجه خود به جرقه ای برای طرح این پرسش در خصوص طرح آمریکا و ائتلاف برای بازگرداندن ثبات به سوریه تبدیل شده است و اینکه مساله بازسازی این بخش از سوریه بدون کمک دمشق و ترکیه چگونه خواهد بود. 
در این گزارش در ادامه آمده است: در سوی دیگر ماجرا، با توجه به این که بعید به نظر می رسد سوریه و ترکیه تنها تماشاچی وقایع شمال شرقی سوریه بمانند، برنامه های ثبات پس از جنگ و بازسازی این منطقه در نهایت در گرو تلاش های 'ولادیمیر پوتین' رئیس جمهوری روسیه برای میانجی گری میان آنکارا و دمشق است، تلاشی که آمریکا را بیش از پیش از سوریه دور نگه می دارد. 
'فهیم تاستکین' از ستون نویسان المانیتور در این خصوص می نویسد: 'گرچه ترکیه عملا موضع ضد 'بشار اسد' را در سوریه حفظ می کند، اما از طرفی برای یک سوریه جدید که اجازه خواهد داد اسد همچنان رئیس جمهوری این کشور باقی بماند، خود را آماده می کند. این نویسنده می افزاید: در حالی که به نظر می رسد پایان دادن به استقلال کردها در شمال سوریه نخستین پیش شرط عادی سازی روابط میان آنکارا و دمشق باشد، اما یک شرط دیگر نیز به صورت تلویحی از سوی آنکارا اعلام شده و آن سهم داشتن در بازسازی این کشور جنگ زده است. 
این نویسنده ترک ادامه می دهد: اما دولت اسد قصد ندارد در این میان سهمی به ترکیه دهد چراکه وی آنکارا را متهم به حمایت از گروه های شبه نظامی ضد رژیم سوریه کرده که به نابودی کشور و غارت و چپاول 'حلب' منتهی شده اند. با این حال، کنترل ترکیه بر بخش قابل توجهی از شمال سوریه و همکاری آن با روسیه باعث می شود تا دمشق نتواند به آسانی ترکیه را از چنین سهمی دور کند. همچنین در این میان نفوذ ترکیه بر گروه های مخالف که می تواند بر فرآیند ژنو تاثیر گذار باشد را نباید نادیده گرفت. 
در سوی دیگر میدان، عربستان سعودی قرار دارد که به تازگی با کمک 100 میلیارد دلاری خود خبرساز شده است. از آنجایی که روسیه، سوریه و ترکیه در نهایت باعث ثبات یا برهم زدن آن در شمال سوریه هستند، تصمیم ایالات متحده برای کاهش کمک به سوریه، به عربستان سعودی اجازه می دهد دراین میدان نقش مهمی ایفا کند. شایان ذکر است شرکای عربستان در سوریه گروه های مسلح 'جیش الاسلام' و 'احرار الشام' هستند که دارای مواضع صریح سلفی و فرقه گرایانه هستند. جیش الاسلام بارها به شکنجه، اعدام، استفاده از سپر انسانی و گاز کلر متهم شده است. احرار الشام نیز توسط سازمان عفو بین الملل و دیگر سازمان ها متهم به جنایات جنگی متعدد شده است.
از سوی دیگر فراموش نکنیم جنگ داخلی یمن که با دخالت عربستان به یکی از بدترین فجایع بشری تبدیل شده، نتیجه حضور این پادشاهی در یمن است. 'بروس ریدل' از اعضای ارشد اندیشکده بروکینگز در خصوص نقش عربستان در سوریه می گوید: بسیار بعید است عربستان بتواند این نقش را به خوبی ایفا کند. همانطور که در یمن، رهبران عربستان هیچ تصوری از نحوه اجرای تصمیم شان ندارند؛ ریاض و متحدانش در قطر هم هدفی را در سر داشتند که هیچ طرح و برنامه ای برای رسیدن به آن تهیه نکرده بودند. هرچند برخی شواهد معتبر نشان می دهد آنها در حال برنامه ریزی برای حمله نظامی به قطر بودند، اما 'رکس تیلرسون' وزیر پیشین امور خارجه آمریکا، با آن مخالفت کرد. 
این عضو ارشد اندیشکده آمریکایی خاطر نشان می کند: در حالیکه رابطه پادشاهی سعودی با کاخ سفید قوی به نظر می رسد، اما همانطور که در مطبوعات شاهدش هستیم، کنگره، مخالف مواضع سعودی ها است. وی ادامه می دهد: 'محمد بن سلمان' در حالیکه تلاش دارد از خود یک تصویر دموکرات ارائه دهد، اما ولیعهدی به شدت اقتدارگرا است که تحمل هیچگونه مخالفتی ندارد. براساس گزارش های سازمان ملل و در نتیجه اقتدارگرایی حاکمیت کنونی عربستان، سرمایه گذاری خارجی در عربستان تا 80 درصد کاهش داشته و از بیش از 7 میلیارد دلار در سال 2016 به 1.4 میلیارد دلار در سال 2017 کاهش یافته است. شایان ذکر است این رقم در زمان پادشاهی ملک عبدالله بیش از 12 میلیارد دلار بود. تحلیلگران این کاهش چشمگیر سرمایه گذاری خارجی در عربستان را ناشی از حاکمیت حال حاضر و بازداشت های خودسرانه می دانند. شایان ذکر است به دلیل قطع رابطه عربستان با کانادا، این پادشاهی خودکامه تنها توانسته حمایت ناچیزی از سوی متحدان عرب خود کسب کند. 

اخبار عربستان را اینجا پیگیری کنید

برای اطلاع از آخرین خبرهای ایران و جهان اینجا کلیک کنید