تهران- الکوثر:  امام حسن مجتبی (ع) نخستین فرزند فاطمه زهرا(س) و امیرالمؤمنین(ع) که خودشان نیز در نیمه ماه مبارک رمضان به دنیا آمدند، تأکیدات زیادی به روزه‌داری و عبادت خداوند در این ماه دارند.

ایشان خود به این ماه بسیار اهتمام داشتند و حتی ادعیه زیادی نیز از ایشان درباره ماه مبارک رمضان باقی مانده است، از جمله به نقل از کتاب «اقبال‌الاعمال» ایشان درباره روزه‌داری می‌فرمایند: هر روزه‌دارى‌ هنگام‌ افطار یک‌ دعاى‌ اجابت‌‌ شده‌ دارد. پس‌ در اولین‌ لقمه‌ افطار بگو : «به نام خدا، اى‌ خدایى‌ که‌ آمرزش‌ تو فراگیر و وسیع‌ است‌، مرا ببخش‌.»

ایشان در حدیث دیگری به نقل از پیامبر اسلام (ص) کمک به برادر مؤمن را حتی از روزه‌داری و شب زنده‌داری برای عبادت نیز والاتر دانسته‌اند.

امام حسن مجتبی (ع) در حدیثی می‌فرمایند: «إنَّ اللّهَ جَعَلَ شَهْرَ رَمَضانَ مِضْماراً لِخَلْقِهِ، فَیَسْتَبِقُونَ فیهِ بِطاعَتِهِ إِلى مَرْضاتِهِ، فَسَبَقَ قَوْمٌ فَفَازُوا، وَقَصَّرَ آخَرُونَ فَخابُوا: خداوندمتعال ماه رمضان را براى بندگان خود میدان مسابقه قرار داد. پس عدّه‌اى در آن ماه با اطاعت و عبادت به سعادت و خوشنودى الهى از یکدیگر سبقت خواهند گرفت و گروهى از روى بى‌توجّهى و سهل‌انگارى خسارت و ضرر مى‌کنند.

بنابراین آنچه برگرفته از احادیث امام حسن (ع) است کسب عبادت، اطاعت و خوشنودی خدا در ماه مبارک رمضان و اهتمام در این مسیر است.

*منابع:
۱- بحار‌الانوار، علامه مجلسی
۲-صلح الحسن
۳- احتجاج طبرسی، ج ۱
۴-تحف‌العقول

صفحه ویژه ماه رمضان

از صفحه دین و زندگی الکوثر فارسی دیدن کنید