به گزارش پایگاه شبکه الکوثر به نقل از روزنامه آمریکایی دیلی پراگرس، منتقدان مدعی هستند که ترامپ خطر درگیر کردن امریکا در باتلاقی دیگر شبیه به جنگ ویتنام در دهه 1960 و همچنین جنگ عراق در دهه 2000 ،دو عملیات نظامی  را که ثابت شد امریکا در آنها هیچگاه به پیروزی نرسیده به جان خریده است.

فعالان حقوق بشر معتقدند که امریکا مسئولیت اخلاقی را برای پایان دادن به قتل عام غیرنظامیان در جنگ داخلی هفت ساله سوریه به عهده دارد اما آنچه برای شورای امنیت ملی امریکا در خصوص سوریه پیچیدگی ایجاد کرده است،پنج قدرت خارجی هستند که به نظر می رسد منافع ملی مهمی در سوریه دارند.از این قدرت های خارجی می توان به روسیه، ترکیه، ایران ،عربستان سعودی و  اسرائیل اشاره کرد.

سوال مهم و اساسی برای ترامپ و شورای امنیت ملی امریکا در این خصوص این است که نقش و اهمیت سوریه در منافع استراتژیک امریکا در خاورمیانه به چه اندازه است؟

با وجود این که موضوع سوریه از نظر زمان و مکان با ویتنام بسیار متفاوت است اما سوالی که امروزه در خصوص سوریه مطرح می شود بی شباهت به سوالی که "جان اف کندی" رئیس جمهوری وقت امریکا در سال 1961 در خصوص ویتنام با آن رو به رو شد ،نیست.

سوالی که در ان زمان برای کندی مطرح شد این بود که آیا امریکا باید از جنگ زمینی در جنوب شرق آسیا بپرهیزد؟"جورج بوش" رئیس جمهوری سابق امریکا نیز در سال 2002 با چنین چالشی در خصوص عراق مبنی بر اینکه آیا لازم است امریکا به جنگ زمینی در خاورمیانه وارد شود، روبه رو شد. در هر یک از این موارد، رئیس جمهوری امریکا باید تصمیم گیری می کرد ویتنام یا  عراق جزو منافع حیاتی امریکا به شمار می رفتند که این کشور اقدام به دخالت نظامی در آنها کند؟

قدرت هایی که تا کنون با ادعای دفاع از منافع حیاتی خود در سوریه اقدام به دخالت نظامی در این کشور کرده اند عبارتند از روسیه، ترکیه و اسراییل. روسیه اما دارای ائتلاف نظامی با سوریه است که قدمت آن به حدود 40 سال پیش بازمی گردد.

مسکو سلاح های لازم  را در اختیار ارتش و نیروی هوایی سوریه برای سرکوب شورش داده است.  در جریان جنگ داخلی سوریه در مجموع حدود 500 هزار نفر کشته و خیل وسیعی از پناهجویان راهی کشورهای ترکیه، اردن و همچنین اروپا شدند.

 به نظر می رسد روسیه قادر نیست حملات و عملیات هوایی سوریه را برای یک ماه و به منظور فراهم کردن زمینه برای رساندن کمک های انساندوستانه به شهرهای تحت محاصره متوقف کند.

از سوی دیگر، مرزهای طویل ترکیه با سوریه عامل مهم نگرانی آنکارا در خصوص امنیت ملی ترکیه چه به لحاظ دولت بشار اسد و چه از نظر تهدید ناشی از اقلیت کردهایی که در این مرزها زندگی می کنند، به شمار می رود. در همین حال، ترکیه نتوانست دولت "باراک اوباما" رئیس جمهوری سابق امریکا را به براندازی حکومت بشار اسد و روی کار آوردن دولتی همسو با آنکارا و واشنگتن تشویق کند.ترکیه ماه گذشته نیروهای خود را برای مقابله با آنچه تهدید جدی ناشی از جنگجویان کرد هم پیمان با امریکا می خواند، به شمال سوریه اعزام کرد اما واقعیت این است که آنکارا در صورت تلاش برای ورود بیشتر به سوریه، خطر مقابله روسیه را به جان خواهد خرید.

این اقدام همچنین واکنش امریکا را که با حمله ترکیه به سوریه مخالف است در پی خواهد داشت. در همین حال، اگرچه اسراییل پذیرفته است که مسکو اقدام به رساندن سلاح به حکومت بشار اسد می کند، اما این پذیرش را منوط به این شرط کرده است که این وضعیت تهدیدی برای آن ایجاد نکند.

در چنین شرایطی، شورای امنیت ملی امریکا باید هرچه زودتر در این خصوص تصمیم بگیرد که آیا گروه کوچکی از نیروهای این کشور را در شرق سوریه نگه دارد و از بروز جنگی بزرگ در خاورمیانه جلویگری کند یا خیر.

دو سوال مهم و اساسی که در این خصوص مطرح می شود این است:

اول اینکه آیا امریکا می تواند بدون استقرار شمار زیادی از نیروهای خود از جمله یگان های رزمی  به این هدف دست یابد؟ آمریکا در سوریه دارای دو نفع مهم و حیاتی است.

اول، جلوگیری از براندازی حکومت های عربستان و سایر کشورهای خلیج فارس از سوی ایران و جلوگیری از تبدیل شدن این کشور به قدرت اول منطقه، و دوم حفاظت از امنیت اسراییل. در نظر گرفتن این دو موضوع و در اولویت قرار دادن آنها در فهرست منافع امریکا و همچنین درخواست برای استقرار نیروهای نظامی بیشتر، آزمونی مهم برای "دونالد ترامپ" است.چنین تصمیمی البته بسیار متفاوت از تصمیماتی است که جان اف کندی" و "جورج بوش" در گذشته اتخاذ کردند.

http://www.dailyprogress.com/opinion/opinion-commentary-is-syria-crucial-to-trump-s-middle-east/article_7a0b9ae2-1fa3-11e8-bd1a-e7680ef840ac.html

برای اطلاع از آخرین خبرهای ایران و جهان اینجا کلیک کنید

کانال تلگرامی الکوثر فارسی اینجا