به گزارش پایگاه شبکه الکوثر، نشنال اینترست افزود:  هواپیماهای توپولف 95 می توانند هدف برای موشک های کروز و راستای پرواز آنها را تغییر دهند. بمب افکن های روسیه هنگام عملیات مبارزه با تروریسم در سوریه وسیله نشانه گیر و مکان یاب جدیدی را آزمایش کردند که می تواند راستای حرکت موشک ها را تغییر دهد.
علاوه بر این طبق برخی از گزارش ها ، بمب افکن های روسی توپولف 95 می توانند راستای حرکت موشک های خود را حتی در آسمان تغییر دهند. 
به این ترتیب آمریکا دیگر یگانه کشور صاحب تسلیحات بسیار دقیق نیست.

Tu-95 یا «خرس پرنده» چگونه هواپیمایی است ؟
بمب افکن های باجر و بیر یا Bear یا همان «خرس» از جهاتی به دلیل استفاده از بال های به عقب برگشته و موتورهای جت انقلابی در ساخت بمب افکن های روسی به شمار می آمدند و از جهت دیگر به دلیل تقلید دوباره از نمونه های آمریکایی نقطه ضعفی برای صنعت هواپیماسازی محسوب می شدند. توپولف Tu-95 در سال های 1951 و 1952 طراحی و ساخته شد و به سال 1955 نخستین پرواز خود را انجام داد. بدنه Tu-95 از بسیاری جهات به همان B-29 قدیمی آمریکایی شباهت دارد، استفاده از سطح مقطع دایره ای شکل برای بدنه و موارد دیگر همه و همه اشاره به تقلید روس ها از آمریکایی ها دارد.

قسمت دم هواپیما مقداری بالا کشیده شده است و بر خلاف B-29 که مسلسل چی های آن درست در پشت بال ها قرار داشتند، در Tu-95 محفظه های نگهداری مسلسل چی ها و توپ های اینبار روسی آنان به قسمت عقب هواپیما و زیر دم منتقل شده است. دماغه این هواپیما به شکلی ورم کرده طراحی شده تا بتواند مقرهای ناوبری را در خود جای دهد. درست در پشت این دماغه کابین پرواز قرار گرفته است.

این کابین پرواز از نظر داشتن دو کنترل برای خلبان و کمک خلبان بسیار به کابین های امروز شباهت دارد، جز این که ظاهراً بسیار تنگ و دارای دید کم و البته کمی قدیمی است. محفظه نگهداری تسلیحات در قسمت عقب و زیر بال ها قرار گرفته است که به خوبی می تواند بمب های اتمی را تا رسیدن به مقصد در خود جای دهد. بر خلاف بیشتر بخش های این هواپیما که بیشتر تقلیدی خوانده می شدند، بال ها و موتورهای Tu-95 از این قاعده مستثنی بودند.

دو بال بسیار بزرگ این هواپیما، چهار موتور توربوپراپ NK-12 یعنی موتورهایی که به وسیله نیروی جت پروانه هایی را به حرکت می آورند را حمل می نماید. فلپ های فاولر بزرگ و شهپر های معمولی نیز وظیفه سطوح افزایش برا و همچنین سطوح کنترلی را ایفا می نمایند. ضخامت زیاد بال ها و مساحتشان امکان حمل مقادیر زیادی سوخت را در این بال ها فراهم می کند. جالب است که بال های فرو افتاده توپولف Tu-95 در هنگام پرواز به دلیل نیروی برا کاملاً در یک خط راست قرار می گیرند و دیگر اثری از پدیده معروف به «هشتی بال» دیده نمی شود. 


بمب افکن Tu-95 در سال 1955 وارد خدمت نیروی هوایی شوروی سابق شد و نخستین نمایش عمومی خود را در روز هوانوردی انجام داد. در حالی که بیشتر تحلیل گران غربی در آن زمان Tu-95 را در برابر بمب افکن دیگر شوروی با نام مایا M-4 بیسون رقیبی ناتوان بر می شمردند، در کمال تعجب نیروی هوایی شوروی Tu-95 را به دلیل مصرف کمتر سوخت و برد بیشتر به عنوان بمب افکن اتمی خود برگزید.

برای اطلاع از آخرین خبرهای ایران و جهان اینجا کلیک کنید

کانال تلگرامی الکوثرفارسی اینجا