به گزارش پایگاه شبکه الکوثر، «دان بلاز»1 تحلیل گر سیاسی در روزنامه آمریکایی «سیاتل تایمز»2 نوشت، شاید این مسئله خیلی دور از ذهن نباشد (مناسب است) که بگوییم سالروز مراسم تحلیف «دونالد ترامپ» رئیس جمهوری آمریکا می تواند روزی پر از هرج و مرج، عدم اطمینان، تهمت و تلاش برای دستیابی به امتیازات سیاسی باشد.

عناصری که تعطیلی بخشی از دولت آمریکا را در اواخر این هفته ایجاد کرد، خلاصه ای از اقدامات دونالد ترامپ در مدت زمان یک سال فعالیتش در سمت ریاست جمهوری آمریکا است : یک مدیر اجرایی ارشد و معامله کننده که نمی تواند معامله ای انجام دهد؛ حزب تقسیم شده جمهوریخواه در تلاش برای اداره امور و حکومت و دارای رابطه ای ناآرام با «دونالد ترامپ»؛ و یک حزب دموکرات که در برابر ریسک سیاسی به پایه پیشرونده ضد ترامپ خود گره خورده است.

شاید این مسئله خیلی دور از ذهن نباشد (مناسب است) که بگوییم سالروز مراسم تحلیف «دونالد ترامپ» رئیس جمهوری آمریکا می تواند روزی پر از هرج و مرج، عدم اطمینان، تهمت و تلاش برای دستیابی به امتیازات سیاسی باشد. این یک مشخصه از ریاست جمهوری ترامپ است. چرا باید سالروز مراسم تحلیف ترامپ به طور قابل توجهی با بیشتر 365 روز گذشته متفاوت باشد؟

یک سال پیش، ترامپ در مراسم تحلیف خود، متعهد شد به آنچه «قتل عام آمریکایی» نامیده بود، به سرعت پایان دهد. وی متعهد شد که این مسئله را از بین ببرد. در مدت زمانی یک ساله، دوران ترامپ موجب اختلال در سرمایه شده است، و خطوط خطا و آسیب پذیری فرآیند حاکمیت را به معرض نمایش می گذارد. تعطیلی دولت می تواند کوتاه مدت باشد – با این حال، این مسئله نه برای حزب جمهوریخواه و نه برای رئیس جمهوری آمریکا مناسب نیست - اما جو بی اعتمادی و بدبختی از بین نمی رود.

روز شنبه، پس از آخرین تلاش ها برای جلوگیری از تعطیلی دولت که با شکست مواجه شد، و «میچ مک کانل»3 رهبر اکثریت سنا و «چاک شومر»4 رهبر اقلیت سنا به اتهام مقصر بودن در این زمینه مواجه شدند؛ برخی از معترضان سعی داشتند انحراف و سقوط سیاسی را ارزیابی کنند. این احتمالا تمرینی بی ثمر خواهد بود.

نظرسنجی ها پیش بینی های متناقضی نشان دادند. نتایج نظرسنجی جدید واشنگتن پست و شبکه «ای بی سی» نشان می دهد که 48 درصد از آمریکایی ها گفته اند، آن ها بیش از اینکه دموکرات ها را برای تعطیلی دولت مقصر بدانند، ترامپ و جمهوریخواهان را مسئول رخ دادن چنین مسئله ای می دانند. فقط 28 درصد از مردم آمریکا، دموکرات ها را در تعطیلی دولت مسئول می دانند. نتایج نظرسنجی شبکه آمریکایی «سی ان ان» نشان داده است به اندازه 56  درصد مردم اظهار داشته اند که اجتناب از تعطیلی دولت مهمتر از رسیدگی به سرنوشت مهاجران جوان و غیرقانونی (بدون مدارک) بوده است که در این زمان به عنوان «رؤیاپردازان» شناخته شده اند.

تجربه گذشته

تاریخ حاکی از احتیاط در پیش بینی ها درباره آینده است. در سال 2011، «باراک اوباما» رئیس جمهوری وقت آمریکا، تصور کرد زمانی که مذاکرات با جمهوریخواهان کنگره در زمینه سقف بدهی با مشکلاتی از درون حزب مواجه شود، می تواند از وقوع تعطیلی دولت جلوگیری کند. او اشتباه می کرد. تمامی افراد  در پایتخت (واشنگتن دی سی) ضربه ای را متحمل شدند. دو سال بعد، پس از اینکه جمهوریخواهان موجب ایجاد تعطیلی در دولت شدند، بسیاری از مردم وضعیت دشواری را از نظر سیاسی برای جمهوریخواهان پیش بینی کردند. یک سال بعد، جمهوریخواهان در انتخابات میاندوره ای (سنا و مجلس نمایندگان) در سال 2014، به سمت کسب پیروزی شیرینی پیش رفتند.

بنابراین بهتر است در لحظه باقی بمانیم. با رئیس جمهوری آمریکا شروع کنید. اگر او تا به حال یک ویژگی داشته باشد که در سال 2016 در حالی که مبارزات انتخاباتی خود را انجام می داد، معتبر به نظر می رسید ، این بود که او علاقه مند به انجام معاملات بود. او طبیعتی معامله گر دارد ، از فلسفه سیاسی و درون گرایی یا هوش سیاسی و یا تجزیه و تحلیل عمیق بهره ای نبرده است. او اقداماتی را دوست دارد که به دریافت جایزه ختم می شود.

با این حال، داستان دو هفته گذشته درباره رئیس جمهوری است که حتی ذهن خود را نمی شناسد، مسئولیت کاخ سفید را ندارد و یا به سادگی نمی توان به اظهارات وی اعتماد کرد. او از تعهداتش برای آرام کردن شرایط در صورت پیش کشیده شدن پیمان مهاجرتی از سوی قانونگذاران طفره رفت.

این ثبت مواردی پس از نمایان شدن از خارج اتاق است. داستان کامل آنچه که واقعا در طول آن روزها اتفاق افتاده، هنوز در حال گزارش و ثبت (نگاشته شدن) است، و کمی تردید وجود دارد که تجدید نظر با سرعت های پر تلاطم اتفاق بیافتد. تاریخ توسط برندگان نوشته شده است، اما در این مورد، هیچ برنده ای وجود ندارد. زمانیکه فرآیند حکومت از بین برود (مانند این اتفاق که روز جمعه رخ داد و دولت فدرال تعطیل شد)،هیچکس نمی تواند ادعای کسب پیروزی کند.

اما رئیس جمهوری آمریکا، مسئولیت های حائز اهمیتی را به دلیل موارد آمیخته ای که به وی محول شده، و به دلیل شفاف نساختن خط مشی نهایی تحمل می کند. گفته می شود نه دموکراتها و نه متحدان جمهوریخواه «دونالد ترامپ» رئیس جمهوری آمریکا در «کپیتال هیل»5 نمی دانستند که او مایل به پذیرش چه مواردی است.

جمهوریخواهان، دولت را در واشنگتن، تحت کنترل کاخ سفید، مجلس نمایندگان و سنا در اختیار دارند. با این حال، در سال گذشته، آنها خود را به طور مکرر با تقسیمات داخلی حزبی، عدم وجود وضوح در زمینه سیاست از جمله مراقبت های بهداشتی و رابطه نزدیک با رئیس جمهوری درگیر کردند.  

جمهوریخواهان معامله کرده اند: رفتار بد «دونالد ترامپ» رئیس جمهوری آمریکا را به عنوان بهای پیشرفت دستورکار محافظه کاران پذیرفته اند. آنها با سرعت به سمت قضات محافظه کار حرکت کردند. آنها موفق به تصویب یک لایحه مالیاتی با سرعتی شگرف در پایان سال گذشته میلادی (2017) شدند، دستاوردی که امیدوارند از طریق آن سود سالیانه را در سال انتخاباتی که با ان روبرو هستند، بپردازد. اما این چیزی به جز سالی لذت بخش برای افرادی است که سالها در رؤیای داشتن قدرتی بوده اند که حزب جمهوریخواه در حال حاضر دارد.

از پاییز گذشته تا کنون – همان طورکه جمهوریخواهان به منظور کاهش نرخ مالیات بر شرکت ها فشار اعمال کرده اند و کاهش مالیات بر درآمد را که ثروت محسوب می شود، را تأمین کردند، دو جمعیت آسیب پذیر در انتظار کمک بوده اند.

یک گروه، رؤیاپردازان هستند. رؤیاپردازان به کسانی گفته می‌شود که هنگام خردسالی با والدین خود به آمریکا آمده ‌اند، ولی از آنجا که والدینِ آنان به صورت غیرقانونی وارد آمریکا شده بودند، این افراد که اکنون به سن جوانی رسیده اند و در آمریکا به سر می برند، هیچ سند و مدرک قانونی برای اقامت در آمریکا ندارند. باراک اوباما، رییس جمهور پیشین آمریکا، طی فرمان ریاست جمهوریِ خود، برنامه موقتی را موسوم به «داکا» به اجرا گذاشت که براساس آن، اداره مهاجرت آمریکا تا اطلاع ثانوی، نباید این جوانان را که بدون خواست خود و فقط به اجبار والدین شان به آمریکا آورده شده اند، اخراج کند. 
از سوی دیگر، دونالد ترامپ در خلال مبارزات انتخاباتیِ خود، وعده داده بود که به قانون مهاجرت آمریکا عمل کند و این افراد را که در آمریکا بدون داشتن هیچ سند و مدرکِ قانونی، زندگی می‌کنند، از این کشور اخراج کند.

گروه دیگر شامل ذینفعان یکی از محبوب ترین و موفق ترین برنامه های شبکه امنیتی عصر مدرن، یعنی «برنامه بیمه سلامت کودکان»6 است.

هر دو گروه جوانان، در آنچه به جنگ های ماهانه بر سر تأمین بودجه دولت برای مدت زمان این سال مالی تبدیل شد، به عنوان بازیگران اصلی نقش ایفا کردند. این به رغم این واقعیت است که درصد قابل توجهی از آمریکایی ها - از جمله مقامات منتخب از طرف هر دو حزب (دموکرات و جمهوریخواه) و رئیس جمهوری آمریکا- از حفاظت مجدد از رؤیاپردازان در برابر اخراج آن ها و از گسترش «برنامه بیمه سلامت کودکان» حمایت می کنند.

برنامه بیمه سلامت کودکان در سال 1997 درآمریکا ایجاد شد و به طرحی بسیارامن برای رسیدگی به خانواده هایی تبدیل شد که برای ادامه معیشت خود، پول کافی ندارند. 

اجرای این طرح به کودکان بی بضاعت کمک کرد تا از هزینه های رایگان درمانی برخوردار شوند و این موضوع حتی از نگرانی های خانواده های فقیر برای تامین هزینه های درمانی کاسته بود.

تصمیم دموکرات ها

در همین حال، دموکرات ها نشان دادند که سالیان متمادی مقاومت در برابر «دونالد ترامپ» برای حزب آن ها تاثیرگذار بوده است. حزب دموکرات نه تنها به سمت چپ متمایل است بلکه با رییس جمهوری نیز به مخالفت می پردازد و هرگونه مذاکره ای را پیچیده می کند. قدرت این مقاومت در روز بعد از مراسم تحلیف دونالد ترامپ با راهپیمایی زنان تقویت شد. زنان همچنان به رهبری مقاومت در برابر ترامپ ادامه می دهند، و راهپیمایی روز شنبه در سراسر کشور به مناسبت سالروز راهپیمایی سال گذشته از چنین مسئله ای (رهبری مقاومت) حاکی است.

بازیگران اصلی راهی برای خروج از تعطیلی دولت پیدا خواهند کرد، هرچند هرگونه توافق دیگر می تواند موقت باشد. این مسئله دوباره بر عهده «دونالد ترامپ» قرار می گیرد که درباره آمادگی برای انجام نوع توافق، تصمیم گیرد و رهبران دموکرات نیز لازم است درباره تسلیم در برابر مسائلی چون امنیت مرزی و سایر دستورات رئیس جمهوری آمریکا تصمیم اتخاذ کنند. اما احتمالا هیچ چیز حرکت و اقدام اصلی را تغییر نمی دهد که چنین لحظه ای ایجاد کرد.

1. Dan Balz

2. Seatle Times

3. Mitch McConnell

4. Chuck Schumer

5. Capitol Hill

6. Children's Health Insurance Program (CHIP)

برای اطلاع از آخرین خبرهای ایران و جهان اینجا کلیک کنید

کانال تلگرامی الکوثرفارسی اینجا