تهران-الکوثر: سردبیر  روزنامه رای الیوم نوشت: روابط میان کویت و عربستان سعودی «بحرانی» یا در حال حرکت به سمت بحرانی شدن است زیرا عربستان نمی خواهد کویت در موضوع بحران با قطر، میانجی گر باشد بلکه می خواهد کویت عضو پنجم ائتلاف ضد دوحه باشد بنابراین در سایه چنین فضایی، اقدامات جدید میانجیگرانه کویت، شانسی بیشتر از تلاشهای گذشته این کشور ندارد.

به گزارش الکوثر، عبد الباری عطوان، سرمقاله امروز خود را به بحران میان چند کشور خلیج فارس و قطر و تلاشهای میانجیگرانه کویت برای حل این بحران اختصاص داد و نوشت: تجربه کشورهای عربی و دیگر کشورها، این مسئله را به ما آموخته که هر وقت میانجیگران برای حل یک بحران وارد عمل می شوند، این بدان معناست که آن بحران به سمت پیچیدگی و وخامت بیشتر پیش می رود بنابراین باید به سرعت وارد عمل شد و اوضاع را آرام کرد تا این که گرد و غبارها فرو نشیند و خشم فروکش کند.
عطوان افزود: نمی دانیم آیا این قاعده در مورد تلاشهای کویت برای میانجیگری در زمینه بحران خلیج فارس که در دو روز گذشته از سرگرفته شده است، صدق می کند یا خیر؟
کویت پس از تقریبا سه هفته سکوت، این روزها شیخ صباح خالد حمد الصباح معاون نخست وزیر و وزیر خارجه خود را به پایتخت های کشورهای پنجگانه درگیر بحران و همچنین کشور پادشاهی عمان اعزام کرد.
منابع بلند پایه کویتی تاکید می کنند که شیخ صباح الاحمد امیر کویت در ساعت های اولیه پس از بروز بحران، توانسته با سفرهای پی درپی به ریاض، ابوظبی و دوحه، از وقوع رویارویی نظامی میان قطر و چهار کشور دیگر (عربستان، بحرین، امارات و مصر) جلوگیری کند.
همین منابع در دیداری خصوصی در لندن که رای الیوم از مضمون و محتوای آن اطلاع پیدا کرده است ، اعلام کردند: شیخ صباح پس از آنکه دریافت وضع خطرناک است با آنکه بسیار مریض بود، فورا وارد عمل شد و توانست خشم ها را فرو نشاند گر چه وی نیز به علت اصرار دو طرف بحران بر مواضع و شروط شان، نتوانست راه حل های فوری برای این بحران پیدا کند.
جالب توجه آنکه سفر هیئت کویتی به ریاست معاون نخست وزیر و وزیر خارجه این کشور، با سفر هئیت آمریکایی به ریاست ژنرال آنتوتی زینی که به دستور رکس تیلرسون وزیر خارجه آمریکا باهدف حمایت از میانجیگیری کویت و تلاش برای ایجاد راه حل هایی برای این بحران بوده، همزمان شده است.
عطوان در ادامه سرمقاله نوشت: دست کم در حال حاضر نشانه ای از وجود تنش های بیشتر یا حرکت به سمت گزینه نظامی در این بحران مشاهده نمی شود که نیازمند اقدام میانجیگرانه برای آرام کردن فضا باشد مگر اینکه در نشست اخیر وزرای خارجه ائتلاف چهارگانه ضد قطر در منامه، تصمیماتی اتخاذ شده که بسیار خطرناک بوده باشد و در روزهای آینده به مرحله اجرایی برسد و کویت و آمریکا هم شاخک های اطلاعاتی شان به این خطر حساس شده باشد که برای مهار آن وارد عمل شده باشند یا اینکه تغییری در موضع کویت ایجاد شده و به سبب تحولات خطرناک اخیر، شور و اشتیاقی برای میانجیگری پیدا کرده باشد.
عطوان در ادامه افزود: کشور کویت از طرف عربستان به شدت تحت فشار است و این فشار به جایی رسیده است که ریاض، این کشور را به طرفداری از قطر و نمک نشناسی متهم می کند. نمک نشناسی در قبال هزینه دهها میلیاردی عربستان سعودی در تابستان سال هزار و نهصد و نود زمانی که پانصد هزار سرباز آمریکایی برای بیرون راندن نیروهای عراقی از کویت وارد این کشور شده بودند و امنیت و ثبات این کشور کاملا به خطر افتاده بود.
مقاله عبد الرحمان راشد در روزنامه الشرق الاوسط که بسیار به مسئولان سعودی نزدیک است، در بردارنده همین مضمون و محتوا بود و اینگونه تفسیر شد که این مقاله به مثابه «پیام خشم» برخی مسئولان بلند پایه عربستان به خاندان حاکم در کویت بوده است و خبرها مبنی بر اقدام مسئولان کویت به ممانعت از توزیع روزنامه الشرق الاوسط در کویت هم در این چارچوب بوده است.
عبد الرحمان الراشد در صدد بوده به مسئولان کویت یاد آوری کند که «قطر تنها کشور در خلیج فارس بوده که با جلوگیری از صدور قطعنامه شورای همکاری برای اقدام به حمله نظامی به منظور آزاد سازی کویت در نشست سال 1990 سران، تلاش کرده در مسیر آزاد سازی کویت مانع تراشی کند به طوری که شیخ حمد بن خلیفه ولی عهد وقت(قطر) پافشاری می کرد که هیچ آزاد سازی برای کویت در کار نیست مگر اینکه بحرین وادار شود از مالکیت جزایری که بر سر آن با قطر درگیر است، عقب نشینی کند که این مساله پنج کشور دیگر شورای همکاری را خشمگین کرد به طوری که وی را مجبور کردند یا حرف خود را پس بگیرد یا اینکه دوحه را ترک کند».
معتقد نیستیم که عبدالرحمان الراشد بدون دریافت چراغ سبز از مسئولان بلند پایه در دولت عربستان، بتواند مقاله ای با چنین شدت و حدت منتشر کند و در آن از موضع یک کشور در خلیج فارس که برای میانجیگری در این بحران پیشقدم شده است، انتقاد کند و رسانه های آن را به تبلیغ برای قطر و بحران قطر را به اشغال کویت تشبیه کند چرا که درهای اجتهاد رسانه ای برای نویسندگان در عربستان باز نیست.
زمانی که عبد الرحمان الراشد می گوید: «برادران در کویت باید به یاد بیاورند که این چهار کشور (عربستان سعودی، مصر، امارات وبحرین) بودند که پس از حمله صدام به کویت به یاری آنها شتافتند و رسم وفاداری حکم می کند که کویت در کنار این کشورها قرار گیرد یا حداقل این اجازه را ندهد که قطر از فضای این کشور برای بهره برداری سیاسی، رسانه ای واقتصادی استفاده کند»، این بدان معناست که روابط میان کویت و عربستان سعودی «بحرانی» یا در حرکت به سمت بحرانی شدن است و عربستان نمی خواهد کویت میانجیگر باشد بلکه می خواهد کویت عضو پنجم ائتلاف مخالف قطر باشد (به ائتلاف ضد قطر ملحق شود) و به هر حال این کشور باید انتخاب کند.
عطوان در پایان نوشت: در سایه این فضای متشنج میان کویت و عربستان ، اعتقاد نداریم که اقدامات جدید میانجیگرانه کویت، شانسی بیشتر از تلاشهای گذشته این کشور در این زمینه داشته باشد حتی تعجب نمی کنیم که پیام های شیخ صباح الاحمد که هیات کویتی آن را به اطلاع مسئولان کشورهای عربی و کشورهای خلیج فارس می رساند، متضمن کناره گیری از ادامه میانجیگری با توجه به شرایط فعلی باشد و مهمترین نشانه آن هم روابط «سرد» میان عربستان و کویت است. میانجیگر کویتی خود به میانجیگری دیگر برای بهبود روابط با مهمترین طرف بحران یعنی عربستان سعودی نیاز دارد و مشکل بزرگ نیز در همین مسئله نهفته است.

منبع: خبرگزاری صداوسیما